Nepal to piękny kraj zachwycający najwyższymi górami na Ziemi, a przy tym bezpieczny i względnie łatwo jest tam podróżować. Warto zajrzeć w Himalaje, a podczas pobytu dać się namówić na te kilka rzeczy.
Odwiedzić Thamel
Thamel to dzielnica w centrum Katmandu, stolicy Nepalu. Pełna jest wąskich uliczek bogatych w kramy i stragany, m.in. z przyprawami i pamiątkami. Co pewien czas mija się wciśnięte między gęstą zabudowę świątynie, a wszystkie drogi zdają się prowadzić na plac Durbar.
Jest to centralna część starego Katmandu, szczególnie dotknięta podczas trzęsienia ziemi w 2015 roku. Zniszczona została m.in. zabytkowa wieża Dharahara mierząca ponad 60 m wysokości, a naruszone jest do tej pory wiele świątyń. Gruzy nie są sprzątane, gdyż od kilku lat przyciągają większą liczbę turystów. Wstęp na plac Durbar kosztuje 1000 rupii nepalskich, czyli około 33 zł.
Zdobyć EBC i zobaczyć Mount Everest
Do Parku Narodowego Sagarmatha rocznie wchodzi około 35 tysięcy turystów, a zdecydowana większość z nich ma jeden cel: dotrzeć do Everest Base Camp (EBC), czyli bazy pod Mount Everestem. Po drodze do bazy z kilku miejsc widać dość dobrze Dach Świata. Trekking z Lukli w Himalajach do EBC i z powrotem trwa około 11 dni i zdecydowanie nie trzeba być profesjonalistą, żeby się na niego wybrać. Trasa nie wymaga specjalistycznego sprzętu i poradzą sobie z nią nawet amatorzy.
Przeżyciem samym w sobie jest lot do Lukli, o którym więcej w następnym slajdzie.
Polecieć do Lukli
Lotnisko w Lukli zwane jest przez niektórych najniebezpieczniejszym na świecie, choć takiego miana nie zyskało dzięki statystykom wypadków, tylko specyficznej budowie. Pas startowy ma niewiele ponad 500 m, czyli jest naprawdę króciutki. Nachylony jest w stronę urwiska tak, by lądujące samoloty były dodatkowo wyhamowywane, a startujące dodatkowo rozpędzały. To właśnie z Lukli najczęściej rozpoczyna się trekking do bazy pod Everestem.
Loty do Lukli oferuje kilka firm, które mają praktycznie identyczną usługę i nie ma też między nimi dużych różnic cenowych. Bilet w jedną stronę kosztuje 150-180 dolarów w zależności od tego kiedy się go kupi, ale nie trzeba rezerwować go na miesiące przed wycieczką (da się znaleźć miejsca na kilka dni do przodu). Leci się niewielkimi maszynami mieszczącymi na pokładzie do około 20 pasażerów. Najlepiej wybrać jak najwcześniejszy lot: poranne zazwyczaj się odbywają, natomiast potem pogoda się psuje. Gdy poza sezonem klimat nie sprzyja, na swój lot trzeba czasami czekać dniami!
Uczestniczyć w festiwalu Holi
Festiwal Holi to radosne święto obchodzone m.in. w Indiach i Nepalu. Ludzie obrzucają się kolorowymi proszkami ciesząc się z nadejścia wiosny, a świętowaniu towarzyszą koncerty z muzyką na żywo. W zabawie chętnie biorą udział turyści z całego świata w każdym wieku, a tradycyjnie tego dnia ubiera się białe ubrania, które pod wieczór nie mają z kolorem białym nic wspólnego.
Porównując Holi w Indiach i Nepalu można stwierdzić, że nepalski festiwal ma dużo luźniejszy i sympatyczniejszy charakter. Między innymi dlatego, że Nepalki biorą udział w zabawie na równi z innymi. Hinduski nie mają takiego przywileju i są wykluczone z zabaw na ulicach indyjskich miast.
Wypłynąć na jezioro Phewa
Pokhara jest dużym miastem na zachód od Katmandu położonym nad jeziorem Phewa. To bardzo malownicze miejsce, a na jezioro warto wypłynąć kajakiem, rowerem wodnym lub łódką. Dookoła roztacza się panorama gór (przy dobrej pogodzie można dostrzec Annapurnę). Okolica jeziora jest spokojna i można tam wypocząć w luźnej atmosferze. Turyści odpoczywają w barach nad jeziorem, słuchają muzyki na żywo, a często przygotowują się także na trekking po górach, bo Pokhara to baza wypadowa na masyw Annapurny.
Z Katmandu do Pokhary jedzie się autobusem zawsze i bez wyjątku około 8-9 godzin (w hostelach i miejscach sprzedaży biletów będą wmawiać, że to 4-5 godzin, czemu absolutnie nie należy wierzyć). Cena biletu to ok. 700 rupii nepalskich w jedną stronę, jeśli kupujemy go w punkcie przy ulicy, z którego odjeżdżają autobusy (Swayambhu Marg). W hostelu można kupić bilet, ale zażyczą sobie za niego od 1600 rupii w jedną stronę.
Zaliczyć kółko dookoła Annapurny
Na pokonanie zarówno trasy do bazy pod Mount Everestem jak i zrobienie kółka wokół masywu Annapurny zapewne nie starczy czasu na jednej miesięcznej wizie. Trekking dookoła Annapurny trwa około 21 dni. Jest to bardzo malownicza trasa o dużych walorach krajobrazowych. Najwyższy jej punkt podobnie jak w przypadku dojścia pod EBC przekracza 5000 m, ale ogółem różnice wzniesień pokonywane każdego dnia są niższe niż w przypadku trekkingu do bazy pod Everestem. Z tego względu trasa wokół Annapurny uważana jest za łatwiejszą.
By pójść najpopularniejszą trasą do bazy pod Everestem nie trzeba wcześniej załatwiać żadnych zgód, a bilet wstępu do parku narodowego i zgodę na przebywanie w tej części Nepalu uzyskuje się na miejscu. W przypadku Annapurny wcześniej należy się postarać o specjalne pozwolenie, czyli kartę TIMS (do uzyskania najprościej w Pokharze lub Katmandu).
Spróbować tradycyjnej nepalskiej kuchni
Będąc w Nepalu nie sposób nie spróbować momos, czyli pierożków z różnymi nadzieniami. Serwuje się je na przykład z warzywami (głównie kapustą), mięsem z kurczaka, czy też w wersji z ziemniakami i serem. Momos mogą być gotowane na parze lub podsmażane.
Z Nepalu wywodzi się także dal bhat, czyli danie znane w Indiach jako thali i kojarzone z kuchnią indyjską. To ryż podawany z sosem z soczewicy o konsystencji zupy (dal) oraz dodatkami, m.in. warzywami. Najczęściej są to ziemniaki, czasami także kalafior i fasolka w potrawce.
Nepalczycy podobnie jak Hindusi piją często masala chai, czyli herbatę z mlekiem i przyprawami. Bardzo często jedzą też makaron lub ryż z dodatkami: jajkiem lub warzywami, rzadziej mięsem. Będąc w górach podczas trekkingu można spróbować steków z jaka. Należy mieć na uwadze, że wszystkie dania z serem są z serem z mleka jaka, a ten nie każdemu smakuje.
Sprawdź tanie loty do Nepalu
