Uncategorised

Szczegóły

Opublikowano: 29 kwiecień 2009

Przepraszamy, niniejsza strona jest w budowie. Nasi redaktorzy własnie pracują nad treścią, która pojawi się tu w ciągu kilku dni.

Szczegóły

Opublikowano: 29 kwiecień 2009

Zamek Osaka

Fot. Wikipedia

Jest to trzecie co do wielkości miasto Japonii położone na wyspie Honsiu, wchodzi w skład megalopokis Keihanshin zamieszkanego przez ok. 18 mln ludzi. Jest to jedyne miasto japońskie usiłujące rywalizować ze stolicą w Tokio pod względem przemysłowym, ekonomicznym czy kulturalnym. Osaka położona częściowo na stałym lądzie w delcie rzeki, a częściowo zbudowana na sztucznych wyspach umiejscowionych wokół i połączonych siecią mostów i kanałów nazywana jest „Wenecją Wschodu). Jednak w tym potężnym organizmie miejskim tylko dwie dzielnice pretendują do statusu centrum metropolii - są to Umeda i Namba, gdzie znaleźć można pamiątki przeszłości przemieszane z ultranowoczesnymi rozwiązaniami architektonicznymi, co charakterystyczne jest dla całej Japonii.

Dawniej Osaka nosiła nazwę Naniwa i jako taka figuruje w dokumentach japońskich znacząc swoje istnienie od starożytności. Położenie miasta sprzyjało jego rozwojowi, dzięki czemu już w VII w. cesarz Kotoku przeniósł tu stolicę biorąc pod uwagę dogodne położenie nad Morzem Wewnętrznym u ujścia wielkiej rzeki Yodo. Znakiem rozpoznawczym miasta po dziś dzień jest charakterystyczna bryła Zamku w Osace wzniesionego w XVI w. przez Tayotomi Hideyoshiego na ruinach dawnej świątyni buddyjskiej Ishiyama Honganji. Epoka szogunatu (1603-1868) przyczyniła się do wzrostu patriotyzmu lokalnego jako opozycji wobec władców z Edo oraz rozwoju gospodarczego mimo niesprzyjających warunków po wprowadzeniu konfucjanizmu jako religii panującej - stąd wywodzą do dziś widoczne różnice kulturowe pomiędzy Osaką a innymi częściami Japonii. Osaka począwszy od tego okresu stała się niepodzielnym liderem jeśli chodzi o tradycyjną sztukę japońską, szczególnie zaś teatr aktorski kabuki oraz lalkarski bunraku.

Na przełomie XIX i XX w. Osaka została zmodernizowana, w przeciwieństwie jednak do Tokio dokonało się to nie z pieniądze państwowe, lecz własnym nakładem przedsiębiorczych mieszkańców, którzy stworzyli tu port spełniający zachodnie standardy oraz doprowadzili linię kolejową tworząc tu znaczący okręg przemysłowy. Jednak późniejsza II wojna światowa zakończyła się dla Osaki katastrofą, ponieważ jako jeden z głównych celów amerykańskich nalotów dywanowych została prawie zrównana z ziemią tracąc praktycznie wszystkie zabytki. Odbudowa pozwoliła jednak władzom zrealizować śmiałe i nowoczesne plany urbanistyczne ponownie lokując miasto w czołówce japońskich metropolii.. W II poł. XX w. dużą wagę zaczęto przywiązywać w Osace do stanu środowiska naturalnego inicjując odgórnie różne proekologiczne przedsięwzięcia oraz ograniczając emisję gazów, zakładając parki i stosując odnawialne źródła energii i recykling odpadów.

W 1970 roku w pobliskiej miejscowości Suita odbyła się pierwsza na terenie Azji światowa wystawa Expo gromadząc łącznie ponad 65 mln zwiedzających co przyczyniło się do turystycznej promocji samej Osaki jak i całej Japonii
Obecnie Osaka jest jednym z centrów globalnej gospodarki, przemysłu i finansów oraz dogodnym miejscem odbywani różnorodnych konferencji i spotkań. W 2002 roku odbywały się tu również mecze Mistrzostw Świata w piłce nożnej, które Japonia organizowała wspólnie z Koreą.

Szczegóły

Opublikowano: 29 kwiecień 2009

Zamek Osaka

Jeden z najbardziej znanych w Japonii, o charakterystycznym kształcie rozpoznawalnej na całym świecie dawnej architektury wschodniej. Zbudowany na nasypie ziemnym, otoczony fosą, mocno ufortyfikowany, ma 8 pięter (z zewnątrz widocznych jest ich tylko 5) i wysoką kamienną podmurówkę jako zabezpieczenie przed oblężeniem. Jego całkowita rekonstrukcja i renowacja zakończyła się w 1997 roku, jednak pieczołowitość w zachowaniu szczegółów dotyczy tylko elewacji, bo wewnątrz jest to nowoczesny budynek przeznaczony na ekspozycje. Na terenie zamkowym mieści się w sumie 13 obiektów i został on przez władze w całości uznany za szczególnie cenny kulturowo. Zamek jest własnością państwa japońskiego.

Muzeum etnograficzne mieszkalnictwa i życia

Wewnątrz budynku muzeum jest zbudowana na przykład kompletna wioska japońska z okresu Edo w skali 1:1, połączona z symulatorem dnia i nocy, na dodatek różnie przystrojona w zależności aktualnie obchodzonych w Japonii świąt oraz pory roku. Muzeum jest doskonałe dla dzieci, ponieważ części eksponatów można dotykać i samodzielnie przekonać się jak działają i do czego służą. W muzeum prezentowane są również warunki mieszkaniowe w XIX i XX wieku, chociaż już w mniejszej skali, jednak z dużą ilością ruchomych makiet, przekrojów i innych urozmaiceń.

Kaiyukan

Potężne oceanarium z 14 zbiornikami, wśród których znajduje się największy basen na świecie o pojemności ok. 5,4 tyś ton wody. Można tu zobaczyć faunę i florę wodnych obszarów podwodnych z całego świata a wśród nich pingwiny, foki, rekiny, płaszczki, rafę koralową w miniaturze, kolorowe ryby, ukwiały i koralowce, W parku wodnym mieszka ponad 35 tyś zwierząt.

Świątynia buddyjska Shitennoji

Najstarsza w Osace, wzniesiona w 593 przez twórcę pierwszego konfucjańskiego kodeksu Shotoku Taishiego, funkcjonuje po dziś dzień gromadząc pielgrzymów z całej Japonii i turystów

Ulica Matsuyamachi-suji

Mieszczą się przy niej jedna obok drugiej liczne świątynie buddyjskie i szintoistyczne, często z niewielkimi ogrodami i cmentarzami, posągami itp.

Amerikamura

„Wioska Amerykańska”, czyli dzielnica kultury amerykańskiej powstała w latach 70. XX wieku obecnie jest miejscem kontestacji zuniformizowanego społeczeństwa przez młodych zbuntowanych Japończyków i mekką różnorodnych subkultur

Tsutenkaku

Wieża zbudowana na podobieństwo wieży Eiffela w Paryżu, ustawiona w dzielnicy Shin-Sekai w 1912 roku, w czasie wojny rozebrana w obawie przed nalotami amerykańskimi, odbudowana w 1956 roku, ma wysokość 130 metrów

Wyspa Tempo-zan

Umiejscowiona w tym miejscu dawniej wioska rybacka zachowała wiele z uroku starej Japonii, w tym specyficzna zabudowę, wąskie uliczki, kameralną atmosferę i nieśpieszny rytm życia kultywowany przez tutejszych mieszkańców

W Osace znajdują się również inne interesujące muzea m.in: Muzeum Sztuki Orientalnej, Muzeum Nauki, Narodowe Muzeum Sztuki, Muzeum Historyczne Miasta Osaki, Muzeum Morskie Osaki, Muzeum Wina i Muzeum Piwa, Muzeum Suntory.

Szczegóły

Opublikowano: 29 kwiecień 2009

Bułgaria, niezwykle popularna wśród Polaków w latach 70. XX w., w dalszym ciągu ma do zaoferowania wiele: wspaniałe krajobrazy, piaszczyste plaże, bogaty folklor, interesującą historię, unikatowe zabytki kultury starożytnej i średniowiecznej, a także słynną bułgarską gościnność. Turyści odwiedzający ten kraj po raz pierwszy wracają stąd oczarowani kulturą, wspaniałą przyrodą i piękną architekturą: rzymskimi warowniami, bizantyjskimi twierdzami, chrześcijańskimi kościołami i tureckimi meczetami.

Znalezienie noclegu w Warnie nie powinno być problemem. W mieście znajduje się wiele hoteli i hosteli studenckich. Ceny uzależnione są od standardu i wyboru kategorii usług. Najdroższe są hotele, a najtańsze hostele. Dostępne są także kempingi. Jeżeli chcesz zarezerwować hotel w Warnie, skorzystaj z naszej wyszukiwarki.

Szczegóły

Opublikowano: 29 kwiecień 2009

Warna to wspaniałe miejsce na spędzenie wakacji

Fot. sxc

Warna to letnia stolica i trzecie co do wielkości miasto Bułgarii. To idealne miejsce dla tych, którzy chcą podczas urlopu dowiedzieć się czegoś na temat historii, kultury i tradycji kraju, nie rezygnując przy tym z plażowania. Muzea, cerkwie, delfinarium i piękny park, ciągnący się nad samym morzem, dyskoteki, nocne kluby i inne atrakcje nie pozwolą się nikomu nudzić. To doskonałe miejsce na wakacyjny wypoczynek. Jego bogata historia i panowanie kolejno wielkich antycznych cywilizacji, jak: Rzym, Grecja, Bizancjum oraz średniowiecznego Imperium Osmańskiego sprawiły, że dzisiaj Warna jawi nam się nie tylko jako świetnie rozwinięte centrum bułgarskiej turystyki, ale również skarbnica wielu cennych zabytków.

Warna to największy bułgarski port nad Morzem Czarnym. Położona jest na rozległej, płaskiej, wysokiej terasie. Rozciąga się wzdłuż północno-zachodniego brzegu Zatoki Warneńskiej, wcinającej się głęboko w ląd. Wzdłuż niemal całej Warny ciągną się szerokie piaszczyste plaże. Morze jest tu wyjątkowo spokojne. To jednocześnie świetne miejsce wypadowe do mniejszych i mniej zatłoczonych nadmorskich kurortów: Bałczik, Albena, Złote Piaski. Bliskość błękitnego morza zachęcającego do kąpieli, rożnorodność istniejących tu zabytków, szereg nieprzeciętnych atrakcji turystycznych i dobre warunki do uprawiania sportów wodnych są tym, co gościom Warny gwarantuje udane wakacje.

Miasto zostało założone  przez przesiedleńców z Miletu, jako kolonia grecka Odessos w IV wieku p.n.e. W 72 r. zostało włączone do Imperium Rzymskiego. W końcu VI wieku dotarli tu Słowianie i nadali mu nazwę "Warna". W następnym wieku miasto zostało opanowane przez Protobułgarów i przez kolejne wieki przechodziło z rąk do rąk. Warna została opanowana przez Turków już w 1389 r. Pół wieku później, inspirowane przez papieża Królestwo Węgier, zorganizowało wyprawę krzyżową przeciwko rozrastającemu się Imperium Osmańskiemu. Dowodził jej młody król Polski i Węgier,  Władysław. Po początkowych zwycięstwach władca ruszył do kolejnej ofensywy. Pod Warną niespodziewanie musiał zmierzyć się z przeważającymi siłami sułtana. Wojska chrześcijańskie doznały sromotnej klęski, a ciała króla, nazywanego odtąd Warneńczykiem, nigdy nie znaleziono. Turcy zmienili miasto w silną twierdzę. Mimo to flota rosyjska zdobyła je w 1828 r., a ostatecznie w 1878 r. ziemie zostały wyzwolone spod panowania tureckiego. Miasto zaczęło wówczas dynamicznie się rozwijać. Stało się ważnym centrum przemysłowym, portem oraz ośrodkiem naukowym.

Już od kilku lat miejscowość tętni życiem i cieszy się ogromnym powodzeniem wśród turystów – nie bez przyczyny. warna jest wakacyjnym rajem pełnym złocistych, dobrze zagospodarowanych plaż, romantycznych deptaków zachęcających do spacerów oraz zielonych parków, w których kryją się urokliwe tawerny serwujące bułgarskie jadło i trunki.

Warna to również doskonałe miejsce na rehabilitację. Nad samym Morzem Czarnym usytuowane są znane uzdrowiska i ośrodki lecznicze. Zaraz obok kompleksów uzdrowiskowych znajduje się delfinarium – wspaniała rozrywka dla całej rodziny.

Każdego roku w czerwcu organizowany jest festiwal „Warneńskie lato”, w ramach którego organizowane są pokazy baletowe, prezentacje tańców ludowych i inne kulturalne przedsięwzięcia. W sezonie letnim można ponadto wziąć udział w: Międzynarodowym Święcie Teatru, Festiwalu Jazzowym, Festiwalu Filmowym i Festiwalu Muzyki Kameralnej. W mieście znajduje się dużo restauracji i barów, dla amatorów nocnego życia Warna proponuje zaś niezliczone knajpki, ogródki i dyskoteki przy ulicy biegnącej wzdłuż plaży. Jest tutaj również kasyno. Warto wybrać się na degustację bułgarskich win, która odbywa się w najstarszej w Warnie, słynnej piwnicy „Dimyat”.
 

Wybierasz się do Warny? Z portalem Tanie-loty.com.pl możesz zarezerwować tanie loty do Warny. Tanie bilety do Warny są w Twoim zasięgu, wystarczy że skorzystasz z naszej wyszukiwarki lotów.

Szczegóły

Opublikowano: 29 kwiecień 2009

Muzeum Archeologiczne w Warnie

Fot. sxc.hu

Muzeum Archeologiczne

Nauczyciele Warneńskiego Gimnazjum Męskiego otworzyli muzeum w 1906 roku. Do dzisiaj udało się w nim zgromadzić ponad 100 000 zabytków z terenu Warny i bliskiego regionu. Budynek, w którym mieści się muzeum jest utrzymany w stylu późnego baroku, a jego sale i korytarze są bogato zdobione freskami.

Mauzoleum króla Władysława III Warneńczyka

Zbudowane na pamiątkę bitwy, w której młody król Polski stracił życie, znajduje się na północny zachód od centrum Warny, w parku-muzeum Władisław Warnenczik, dokładnie w miejscu, gdzie poległ król – pomiędzy dwoma trackimi kurhanami z IV w. p.n.e. Jeden z kurhanów połączono z mauzoleum. Można tu zobaczyć makietę pola bitewnego oraz: broń, działa, ubiory, herby wodzów, chorągwie i pancerze podarowane przez muzea w:  Warszawie, Belgradzie, Pradze, Budapeszcie i Bukareszcie. Park-muzeum (ukończony w 1935 r.) jest dziełem pułkownika Petyra Dimkowa i czeskiego archeologa Karela Škorpila.

Asparuchowo

Peryferyjna dzielnica na południowy zachód od centrum Warny. Nazwa wywodzi się od imienia chana Asparucha, który tutaj założył pierwszą siedzibę tworzonego przez siebie państwa. Na wale obronnym pochodzącym z tych czasów wznosi się pomnik Asparuchowych wojów. Z mostu Asparucha (1976 r.; 2050 m długości, 50 m wysokości) - przerzuconego na kanale łączącym Jezioro Warneńskie z Morzem Czarnym – odważni skaczą na bungee. Zrekonstruowana prabułgarska wioska Fanagorija, z jurtami z IV–V w. i drewnianą palisadą (jak w naszym Biskupinie), gdzie ludzie noszą dawne ubiory i żyją jak przed wiekami, zainteresuje również dzieci (zwłaszcza popisy konne i inscenizacje starobułgarskich obrzędów).

Cerkiew Zaśnięcia Bogurodzicy

Jedna z największych bułgarskich świątyń, stanowiąca zabytek narodowy i jeden z symboli miasta. Wybudowana w latach 1884-1886 według projektu Gencza Kunewa. Cerkiew była symbolem wdzięczności narodu bułgarskiego za wyzwolenie spod okupacji tureckiej. Jest ona drugą pod względem wielkości świątynią w Bułgarii (największa to cerkiew św. Aleksander Newski w Sofii). Cerkiew ta, wybudowana w stylu neobizantyjskim, uważana jest za jeden z symboli Warny. Zaliczana jest do bułgarskich zabytków kultury. Imponujący ikonostas, wykonany przez mistrzów debyrskiej szkoły zdobi przestronne wnętrze cerkwi. Obecne freski powstały w połowie XX wieku. Spostrzegawczy obserwator prawdopodobnie zauważy, że główna wieża cerkwi odbiega architektonicznie od reszty budynku. Została ona dobudowana do cerkwi na początku XX wieku.

Termy rzymskie

Zbudowane naprzemiennie z kamienia i cegły, należą do największych w dawnym rzymskim imperium. Podzielone na pomieszczenia dla pań i panów, były ośrodkiem życia towarzyskiego Odessos. W handlowej galerii urządzono kramy z luksusowymi towarami. Termy powstały w czasach cesarza Antoninusa Piusa i pełniły swą funkcję do V w. Znaleziono w nich cesarskie monety, m.in. z podobizną Septymiusza Sewera. Niestety o wspaniałości cywilizacji rzymskiej świadczą dzisiaj jedynie ruiny tej budowli.

Park Nadmorski

Położony wzdłuż bulwaru Primorskiego i bulwaru Kniaz Boris, największy park w Warnie. Został założony w roku wyzwolenia Bułgarii spod panowania tureckiego (1878). Znajdują się tu: Muzeum Przyrodnicze, delfinarium, akwarium, terrarium i zoo, a także obserwatorium astronomiczne, planetarium im. Mikołaja Kopernika oraz Centrum Festiwalowo-Kongresowe.

Jezioro Warneńskie

Długość jeziora wynosi 15 km, a szerokość 2 km. Jest to ulubione miejsce dla weekendowych wędkarzy z Warny. Jezioro połączone jest z morzem kanałem wybudowanym w roku 1907. Obok jeziora wznosi się wzgórze Dżawanawar Tepe, zwane także wzgórzem Genueńskim. Nazwę swą zawdzięcza ono ruinom bazyliki zbudowanej w stylu syryjskim przez kupców z Genui. W 1919 roku w bazylice znaleziono grobowiec zawierający trzy sarkofagi wykonane z alabastru, srebra i złota.

Atrakcją miasta są także zagospodarowane plaże czarnomorskie, w pobliżu których znajduje się delfinarium. Na północ od miasta, wzdłuż wybrzeża Morza Czarnego ciągnie się kompleks dobrze zagospodarowanych kąpielisk i uzdrowisk. Należą do nich m.in.: Złote Piaski, Drużba i Albena.

Szczegóły

Opublikowano: 29 kwiecień 2009

Z powodu rozwiniętego przemysłu Burgas nie jest miejscowością o wybitnych walorach turystycznych, ale stanowi dobrą bazę wypadową do okolicznych miejscowości nadmorskich. Jest też dużym węzłem komunikacyjnym i handlowym. To właśnie tutaj swoje “bazy” ma wiele linii autokarowych obsługujących zarówno połączenia krajowe, jak i międzynarodowe.

Z kolei region Burgas to zróżnicowane krajobrazy: od nizinnych, rozległych łąk i jezior po malownicze pasma górskie. To znane i oblegane kurorty Słoneczny Brzeg, Pomorie czy Sozopol i małe, nieodkryte jeszcze przez masową turystykę wioski: Kiten, Lozenec czy Czernomorec. To bogata oferta sportowa oraz atrakcje kulturalne, skupione głównie w Burgas, Słonecznym Brzegu i Elenite, nieograniczone możliwości uprawiania sportów - no i jedne z najlepszych plaż w Europie...

Burgaskie muzea

W XIX-wiecznej synagodze (Mitropolit Simeon I 24), zbudowanej przez R. Toscaniego, urządzono Galerię Sztuki Współczesnej (jest  tu też kolekcja ikon z przełomu XVII–XIX w., m.in. autorstwa mistrza Dimityra z Sozopola). Muzeum Archeologiczne prezentuje znaleziska z regionu, począwszy od IV w. p.n.e. (m.in. neolityczne narzędzia i ceramikę, złoto trackie, rzymskie kamienne tablice z inskrypcjami). Muzeum Historii Naturalnej wystawia spreparowane gatunki flory i fauny czarnomorskiej oraz z gór Strandża. W Muzeum Etnograficznym natomiast dzieci zainteresują się z pewnością maskami i ubiorami kukerów, a wędkarze - przedmiotami związanym z rybołówstwem. Są tu również bogate kolekcje strojów regionalnych. Muzeum Historyczne przedstawia dzieje miasta i całego regionu.

Nadmorski Park

Największą atrakcją kurortu jest Nadmorski Park z teatrem pod gołym niebem, w którym w sezonie organizowane są przedstawienia teatralne i festiwale. Co ciekawe, w Parku znajduje się pomnik Adama Mickiewicza. Warto też zwiedzić Katedrę Cyryla i Metodego, cerkiew ormiańską oraz ekspozycję kwiatów zlokalizowaną zaraz przy parku.

Nesebyr

Fot. sxc.hu

Nesebyr

Wypoczynek w tym mieście dostarcza niezapomnianych wrażeń. Malownicze położenie, uatrakcyjniające pobyt plaże, średniowieczne cerkwie, ciasne uliczki, zachęcające do wielogodzinnych spacerów, pozostałości murów obronnych wzdłuż całej wysepki, stare domy o niepowtarzalnej architekturze... Widok Nesebyru nocą pozostaje w pamięci na długo. Nesebyr to jedno z najstarszych miast Europy, jego początki sięgają VII w. p.n.e. Stare miasto w całości tworzy muzeum, którego zabytki znajdują się na Liście Światowego Dziedzictwa UNESCO. Warto zobaczyć tu kilkanaście średniowiecznych cerkwi, z których najstarsza to tzw. "Cerkiew Stara Metropolia", pochodząca z V-VI wieku. Pozostałe to: niemal w całości pokryta freskami Cerkiew Nowa Metropolia, jedna z najlepiej zachowanych cerkwi w Bułgarii - Cerkiew Chrystusa Pantokratora, Cerkiew św. Apostołów, Cerkiew św. Jana Chrzciciela, Cerkiew św. Teodora, Cerkiew św. Paraskewy, Cerkiew Archaniołów Gabriela i Michała oraz kilka mniejszych świątyń. Warte uwagi są także: Muzeum Archeologiczne, ze wspaniałą kolekcją ikon i Muzeum Etnograficzne, ze zbiorem ludowych strojów, naczyń i wszelkiego rękodzieła oraz: greckie, rzymskie i bizantyńskie mury obronne, tureckie łaźnie czy wiatraki z okresu odrodzenia narodowego.

Słoneczny Brzeg

Miejsce kojarzące się ze wspaniałymi urlopami sprzed lat. Dziś przeżywa renesans, udowadniając, że Bułgaria to świetne miejsce do spędzenia wakacji: nowe lub gruntownie odnowione hotele wśród zieleni, kurort tętniący życiem zarówno w ciągu dnia, jak i w nocy, niezliczona ilość atrakcji, możliwość uprawiania różnych sportów wodnych, turyści z różnych stron świata. Słoneczny Brzeg leży między przylądkiem Emine a Nesebyrem, w odległości 35 km od Burgas. Zajmuje spory pas wybrzeża Morza Czarnego. Spokojne morze z długą i szeroką plażą oddzielają od lesistych terenów naturalne wydmy. Do Słonecznego Brzegu łatwo dostać się z Burgas prywatnymi busami. Wyjątkowo piękna plaża ma tutaj długość ok. 8 km i szerokość 30-60 metrów. Pokryta jest złotym delikatnym piaskiem, miejscami tworzącym wydmy, wśród których rosną wyjątkowe gatunki roślin. Łagodne wejście do morza oraz w większości płytka woda sprawiają, że to doskonałe miejsce do dziecięcych zabaw czy nauki pływania. Słoneczny Brzeg to raj dla dzieci, na które czeka tu mnóstwo atrakcji: niezliczone place zabaw, baseny z brodzikami, plaże pod okiem opiekunów, wycieczki na plażę Robinsona Crusoe, wielkie malowanie, dyskoteki tylko dla maluchów, lokale ze specjalnym menu - to tylko niektóre punkty bogatego programu dla najmłodszych. Pomocne dla zmęczonych rodziców są natomiast działające całą dobę przedszkola.

Szczegóły

Opublikowano: 29 kwiecień 2009

Burgas jest popularnym ośrodkiem turystycznym

Fot. sxc

Burgas – jedno z największych bułgarskich miast (czwarte co do wielkości), położone w południowej części wybrzeża Morza Czarnego w Zatoce Burgaskiej, stanowi doskonałą bazę wypadową do pobliskich kurortów: Słoneczny Brzeg, Pomorie oraz zabytkowych miejscowości Sozopol i Nesebyr. Miasto otoczone jest trzema jeziorami lagunowymi: Atanasowskim, Burgaskim i Mandrenskim. Jest ośrodkiem turystycznym i handlowym. Znajdziemy tu: centra handlowe, parki rozrywki i świetnie zagospodarowane, piaszczyste i słoneczne plaże oraz błękit morza, zachęcający do kąpieli i uprawiania sportów wodnych.

Historia

Przed pojawieniem się Greków w V w. p.n.e. tereny te zamieszkiwali Trakowie. Cesarz rzymski Wespazjan rozbudował twierdzę Deultum, której Bizantyjczycy przywrócili pierwotną grecką nazwę Pirgos, przekształconą później na Burgas. Większość architektury stanowią budynki wzniesione w XVII w., kiedy w okolicy osiedlili się rybacy z Pomoria i Sozopołu. Rozwój miasta nastąpił po zbudowaniu w 1890 r. linii kolejowej z Płowdiwu i po uruchomieniu portu w 1903 r. Miejscowość zasłynęła w 1923 r. za sprawą wielkiego strajku stoczniowców, na czele którego stanął Georgi Dymitrow. Dziś jest ekonomicznym i przemysłowym centrum wybrzeża, choć na co dzień robi wrażenie bardzo spokojnej miejscowości.

Jedną z wielu atrakcji miasta jest malowniczy, rozciągający się wzdłuż brzegu morskiego Park Nadmorski. Przylegająca do niego główna plaża miejska charakteryzuje się ciemnym, ale jednocześnie leczniczym, ze względu na zawartość magnetytu piaskiem. Każdy znajdzie tu coś dla siebie: centra handlowe, parki rozrywki, plażę, dyskoteki, różnorodne restauracje, muzea i zabytki, takie jak: cerkiew Cyryla i Metodego czy cerkiew ormiańska. Ulubionymi miejscem mieszkańców i turystów jest główny deptak - ul. Aleksandrowska. W sierpniu warto wziąć udział w barwnym Międzynarodowym Festiwalu Folklorystycznym.

Miasto nie ma tak wielu zabytków, jak inne bułgarskie ośrodki, jednak ma bardzo dobrą i rozbudowaną sieć hoteli, pensjonatów i kwater. Stanowi tym samym dogodne miejsce do „postoju” czy przystanku w podróżowaniu po wybrzeżu Morza Czarnego. Jest to w końcu przede wszystkim miejscowość dla zagorzałych plażowiczów. Jeśli szukacie miejsca, które jest „usiane” zabytkami i gdzie trudno znaleźć czas wolny od zwiedzania, to nie miejsce dla Was. Jeśli natomiast zależy Wam na leniuchowaniu na plaży i popijaniu drinków z parasolką, śmiało możecie przyjechać do Burgas. Miejscowość jest chętnie odwiedzana przez turystów, nie tylko ze względu na dogodną lokalizację, ale również przez kwitnące tu życie nocne. Puby, dyskoteki i kluby nocne proponują dobrą muzykę i wyborowe towarzystwo i są otwarte zazwyczaj do białego rana.

Szukasz biletów na tanie loty do Burgas?

Z portalem Tanie-loty.com.pl możesz zarezerwować tanie loty do Burgas. Tanie bilety są w Twoim zasięgu, wystarczy że skorzystasz z naszej wyszukiwarki lotów. Burgas to gwarancja udanych wakacji, więc nie czekaj tylko rezerwuj wakacje.

Szczegóły

Opublikowano: 29 kwiecień 2009

Bułgaria, niezwykle popularna wśród Polaków w latach 70 XX w., w dalszym ciągu ma do zaoferowania wiele: wspaniałe krajobrazy, piaszczyste plaże, bogaty folklor, interesującą historię, unikatowe zabytki kultury starożytnej i średniowiecznej, a także słynną bułgarską gościnność. Turyści odwiedzający ten kraj po raz pierwszy wracają stąd oczarowani kulturą, wspaniałą przyrodą i piękną architekturą (rzymskimi warowniami, bizantyjskimi twierdzami oraz chrześcijańskimi kościołami i tureckimi meczetami).

Burgas z powodu rozwiniętego przemysłu nie jest miastem o walorach turystycznych, ale stanowi za to bazę wypadową do okolicznych miejscowości nadmorskich. Jest też dużym węzłem komunikacyjnym i handlowym. Nie ma tak wielu zabytków jak inne bułgarskie miasta, jednak posiada bardzo dobrą i rozbudowaną sieć hoteli, pensjonatów i kwater. Jeżeli chcesz zarezerwować hotel w Burgas, skorzystaj z naszej wyszukiwarki.

Szczegóły

Opublikowano: 28 kwiecień 2009

Djerba o świcie

Fot. sxc

Djerba (Dżerba) jest największą wyspą Afryki Północnej, położoną u południowo-wschodnich wybrzeży Tunezji w pobliżu granicy z Libią, w zatoce Mała Syrta. Słynie z pięknych, piaszczystych plaż, malowniczej stolicy Haumat as-Suk, tradycyjnych manzili, meczetów ibadytów, jednej z najstarszych synagog na świecie oraz klimatu, który sprawia, że nawet zimą jest tutaj ciepło. Wyspa połączona jest z lądem około 7-kilometrowej długości groblą, pamiętającą jeszcze czasy starożytnych Rzymian. Na wyspę łatwo się dostać także drogą powietrzną, gdyż w pobliżu Houmt Souk znajduje się międzynarodowe lotnisko Mellita.

Djerba to jeden z popularniejszych kurortów Tunezji. Porośnięta gajami palmowymi, oliwnymi i figowymi, oblewana ciepłymi wodami Morza Śródziemnego, stanowi idealne miejsce na urlop. Często nazywana jest afrykańskim Tahiti, ze względu na jej wspaniałe warunki klimatyczne i możliwości wypoczynku także zimą. Łagodny klimat sprzyja podziwianiu przepięknych zachodów słońca, czy odbywaniu długich spacerów. Djerba leży w śródziemnomorskiej strefie podzwrotnikowej, co oprócz słońca (ok. 340 słonecznych dni w roku), gwarantuje bajecznie kolorową roślinność i krzewy kwitnące przez cały rok.

Legendy mówią, że Djerba jest mityczną Wyspą Lotofagów, na której zatrzymał się w trakcie swej tułaczki do domu Odeseusz. Wyspa ta była także miejscem odpoczynku dla wielu żeglarzy, przemierzających bezkresne wody Morza Śródziemnego. Każdy, kto tam zawitał, oczarowany był jej niezwykłym charakterem i nazywał Djerbę "krainą ludzi szczęśliwych". Mieszkańcy powiadają, że kto raz odwiedził tę wyspę, na pewno zawita tu ponownie. Warto zatem przekonać się osobiście, co sprawia, że każdego roku wyspa ta przyciąga tysiące turystów z całego świata.

Hisotria

Kiedy 2700 lat temu na wyspę trafili Fenicjanie, od dawna żyły już na niej plemiona berberyjskie. Jeden z przybyszów - Gerbitani, założył osadę Gerba (w okolicy obecnego Humt Suk) i to właśnie od niej wziął nazwę ten kawałek ziemi. Zatoka Bu Grara okazała się wygodnym miejscem do kotwiczenie statków, więc Fenicjanie założyli kolejne osady - Meninx (obecnie El-Kantara) na wyspie oraz Gightis na kontynencie. Dżerba - jeden z pierwszych terenów podbitych przez Arabów w Afryce Północnej - szybko przekształciła się w trudną do zdobycia fortecę. Zabudowania obronne wznieśli charydżyci, zajmując wyspę podczas rebelii w 740 r. Na początku XVI stulecia Dżerba przekształciła się w bazę wypadową tureckich korsarzy - najpierw braci Barbarossa, a następnie ich „przedstawiciela” - Draguta, późniejszego władcy Trypolisu, znanego jako Dragut Pasza. Zasłynął on brawurową ucieczką z rąk Hiszpanów w 1551 r., kiedy jego flotę osaczono w zatoce Bu Grara. Pod osłoną nocy Dragutowi udało się wyśliznąć z pułapki, holując statki przez niewielki wyłom w grobli. W 1560 r. korsarz powrócił na Dżerbę, by rok później roznieść w pył hiszpańskie wojska. Na pamiątkę tych wydarzeń, na wybrzeżu niedaleko Humt Suk zbudowano Wieżę Czaszek. Makabryczny stos nie zachował się do dzisiejszych czasów, jednak o jego istnieniu przypomina skromny pomnik.

Atrakcje

Mieszkańcy Djerby do dziś mieszkają w tradycyjnie budowanych, chłodnych, białych domach z ciekawymi kwadratowymi wieżyczkami na każdym narożniku. Przypominają nieco fortece, także ze względu na swoje małe okna. Niewielki otwory okienne nie mają jednak funkcji obronnej. Ich zadaniem jest ograniczenie ilości wpadającego do pomieszczenia słońca i rozgrzanego powietrza. Warto zwrócić także uwagę na meczety, których jest tu ponad 213 - każdy z nich jedyny w swoim rodzaju. Dają one możliwość poznania muzułmańskiej kultury i mentalności. Meczety Djerby stanowią też dobre przykłady różnych trendów, okresów i stylów w muzułmańskiej architekturze.

Djerba słynie z oryginalnej ceramiki wykonywanej w tradycyjny sposób, dlatego celem wielu wycieczek jest wioska Guellala - stolica garncarstwa. Będąc na wyspie, trzeba koniecznie zobaczyć wystawę ręcznie tkanych dywanów w prawdziwej pracowni tkackiej. Dla wielu ogromną atrakcją będzie także udział w wieczorze folklorystycznym, podczas którego urocze tancerki wykonują słynny taniec brzucha. Godne obejrzenia jest też: Muzeum Tradycji i Sztuki Ludowej, które prezentuje tradycyjne ubiory, ozdoby i wyroby garncarskie; port rybacki w Houmt Souk czy najstarsza w Afryce północnej synagoga El Griba.

Liczne na Djerbie są także suki, czyli tradycyjne arabskie targi. Można na nich kupić niemal wszystko, od wyrobów miejscowego rękodzieła, przez egzotyczne przyprawy, po ludowe specyfiki medyczne. Warto odwiedzić takie miejsce, nawet jeśli nie w celu dokonania zakupów, to po to, by usłyszeć gwar arabskich bazarów, poczuć klimat obcej kultury.

Djerba jest też dobrym punktem wypadowym na kontynent afrykański. Oddalona tylko parę kilometrów od lądu umożliwia wyprawy na Saharę, do oaz górskich Chebika i Tamerza, czy do Matmaty - starego miasta o niepowtarzalnym klimacie, zamieszkanego przez Berberów, którzy swe domy wykuli w skałach. Wspaniałym uwieńczeniem każdej wycieczki w morza piasków Sahary będzie jazda na grzbiecie dromadera.

Djerba urzeka niepowtarzalną atmosferą, białym piaskiem pustyni, szafirem nieba. Łagodny klimat, palmowe, oliwne i figowe gaje, oryginalna architektura i specyficzna atmosfera relaksu sprawią, że wakacje na Djerbie będą niezapomniane i pełne wrażeń.

Tanie-loty.com.pl oferują tanie loty do Djerby. Jeśli wybierasz się do Djerby nie zapomnij skorzytać z naszej wyszukiwarki tanich biletów lotniczych do Djerby!

Szczegóły

Opublikowano: 28 kwiecień 2009

Al-Ma'a (El Mai)

Wioska znajdująca się w centrum Dżerby. Niegdyś oddzielała wschodnią część wyspy, na której mieszkali zwolennicy ibaditów od zachodniej - wahabitów. XVI-wieczny ibadycki meczet Umm at Turkijja (wstęp tylko dla muzułmanów) spełniał kiedyś także funkcję obronną.

Półwysep Ras ar-Raml

Znajduje się na północy Dżerby, niecałe 10 km od Haumat as-Suk. To znakomite miejsce na wycieczkę lub piknik. Atrakcją są stada zimujących tu różowych flamingów. Niedaleko od cypla półwyspu znajduje się Wyspa Flamingów. Wycieczki na wyspę organizowane są z Haumat as-Suk i przez większość hoteli strefy turystycznej. Często połączone są z lunchem i kąpielą.

Tunezyjskie talerze

Fot. sxc

Midun (Midoun)

Największe miasteczko wschodniej części wyspy. Na odbywającym się w samym centrum Medyny w każdy piątek targu można kupić najróżniejsze pamiątki. Latem, w każdy wtorek odbywa się w miasteczku widowisko Fantazja. Można wtedy zobaczyć tradycyjną ceremonię ślubną. Przedstawieniu towarzyszą tańce, pokazy jeździeckie na koniu i wielbłądzie. W centrum znajduje się tradycyjna, podziemna tłocznia oliwy, przykryta białą kopułą.

Erriadh

Żydowska osada Erriadh (Hara Seghira), 7 km na południe od Humt Suk, słynie z zabytkowej synagogi oraz... najlepszego hotelu na wyspie. Choć obecnie mieszkają tu głównie muzułmanie - większość Żydów już dawno wyemigrowała do Izraela - o starych czasach wciąż przypomina kilka zabudowań. Kiedy społeczność żydowska przybyła na wyspę dokładnie nie wiadomo. Spór toczy się o kilkaset lat, a w grę wchodzą dwie daty: 586 r. p.n.e., po zdobyciu Jerozolimy przez Nabuchodonozora, lub 71 r. n.e., gdy Jerozolimę podbili Rzymianie. Wiadomo, że dżerbańska kolonia jest jedną z najstarszych na świecie, choć pojawiają się głosy, iż wielu tutejszych Żydów to po prostu potomkowie Berberów, którzy przeszli na judaizm. Za panowania bejów, w XIX w., dżerbańscy Żydzi musieli nosić charakterystyczne stroje: czarne spodnie i myckę oraz niebieskie koszule bez rękawów. Dyskryminację ukrócono dopiero za czasów Francuzów, w 1881 r. żydowska wspólnota słynęła z wręcz fanatycznego zamiłowania do tradycji, niechętnie przyjmowała jakąkolwiek pomoc finansową czy oświatową, nawet od współwyznawców z innych regionów. Po ostrym konflikcie między arabskimi i izraelskimi nacjonalistami w 1956 i 1967 r. większość Żydów opuściła Tunezję, emigrując do Izraela. Osada ma wprawdzie tylko jeden interesujący zabytek, ale za to jaki - najważniejszą i najstarszą żydowską synagogę - El-Ghriba (Cud). Zbudowana kilometr za miastem, jest miejscem pielgrzymowania Żydów podczas święta Paschy.

Al-Ghariba - "Cudzoziemka"

Najcenniejsza synagoga na wyspie, znajduje się w miejscowości Al-Rijad - dawnej Al-Hara as-Saghira - najstarszej wiosce wyspy. Synagooga stała się architektonicznym wzorem dla pozostałych synagog Dżerby. Wnętrze - zdobione niebieskimi kafelkami i drewnianymi meblami - kryje ponoć jedną z najstarszych na świecie świętych ksiąg (Torę). Wschodnią ścianę pokrywają srebrne tabliczki zostawiane przez wiernych. Historia świątyni sięga 586 r. p.n.e., obecna budowla pochodzi jednak z początku XX w. Według legendy, miejsce pod synagogę wyznaczył... kamień, który spadł z nieba. Podania wspominają również o tajemniczej kobiecie, wspomagającej w nadprzyrodzony sposób budowę świątyni. Także przyszłość synagogi zależy od wiernych - jeśli Dżerbę opuści ostatni Żyd, klucze od budynku zostaną zabrane do nieba.

Humt Suk (Houmt Souq)

Największe miasto Dżerby, rywalizuje z plażami o miano głównej atrakcji turystycznej. Z charakterystyczną ciekawą architekturą, sympatycznymi placykami i labiryntem wąskich, krętych uliczek ma spore szanse na wygraną. Ośrodek urzeka atmosferą. Jego klimat najlepiej oddają zaciszne uliczki medyny w porze nawoływania do modlitwy, gdy głos muezina zagłusza gwar dochodzący z targowisk. Humt Suk od zawsze pełniło rolę ośrodka handlowego, a pochodzące stąd wyroby rękodzielnicze należą do najlepszych w Tunezji. Jedyne, co rozczarowuje w tym wyjątkowym mieście to woda - bieżąca jest nie do picia, słona i wątpliwej jakości. Od centrum do wybrzeża jest nie więcej niż 800 m. Ciasna i zwarta zabudowa miasta pozwala bez trudu dotrzeć do wszystkich ważniejszych zabytków na piechotę.
Niewielkie, ale sympatyczne Muzeum Tradycji i Sztuki Ludowej działa niedaleko centrum - w zawii Sidi Zitouni (ave Abdelhamid el-Kadhi). Bogata kolekcja regionalnych strojów i przepiękny oryginalny strop z terakoty w jednym z pomieszczeń to główne atrakcje placówki.
Na skraju suku stoi zawija Sidi Brahima, z grobowcem świętego z XVII stulecia, a po drugiej stronie ulicy - Meczet Nieznajomych, z charakterystycznymi kopułami. Na północ od targu, przy place d’Algérie, wznosi się XVIII- -wieczny, przypominający fortecę, Meczet Turków, z typowo tureckim minaretem. Niestety, wstęp do wszystkich świątyń mają wyłącznie muzułmanie.
600 m na północ od Meczetu Turków, na wybrzeżu, wznosi się stary miejski fort (zwany Bordż el-Kebir). Twierdzę zbudowali w XIII stuleciu Aragończycy, a trzy wieki później rozbudowali ją Hiszpanie.W 1560 r. rozegrały się tu dramatyczne wydarzenia - turecka flota pod wodzą Draguta zdobyła fort i wycięła w pień rezydujący w niej hiszpański garnizon. Czaszki ofiar ułożono na brzegu morza, 500 m na zachód od zabudowań, jako przestrogę dla ewentualnych najeźdźców. Makabryczna Wieża Czaszek straszyła aż do 1848 r.; obecnie o jej istnieniu przypomina niewielki pomnik.

Zarzis

Najbardziej na południe położona miejscowość wypoczynkowa na wybrzeżu Tunezji. Port rybacki znany z połowu gąbek. Świetna baza wypadowa do zwiedzania Wyspy Djerba oraz pustynnego południa Tunezji, wioski Matmata oraz oaz Nefta, Douz czy Tozeur. Kurort położony jest na południowym krańcu wybrzeża Tunezji, zwanego Riwierą Zarzis, przy granicy z Libią. Miasteczko bezpośrednio połączone groblą o długości 6 km z wyspą Djerba. Dzielnica hotelowa znajduje się ok. 2 km od miasta i dzięki pięknej plaży otoczonej palmami oraz czystemu morzu, co roku przyciąga turystów szukających słońca i egzotyki. Miasteczko powstało za czasów rzymskich, niegdyś bardzo popularne pod protektoratem francuskim, warto zobaczyć: stary port rybacki oraz Wielki Meczet.

Szczegóły

Opublikowano: 28 kwiecień 2009

Tokio-Plac przed stacja metra Shibuya

Fot. michaelvito

Ogrody cesarskie

Jest to obowiązkowy punkt podczas pobytu - piękny, zadbany park, istniejący pierwotnie tylko dla radości cesarza, obecnie w dużej części udostępniany gościom położony wśród wysokościowców. Zachwyca spokojem i ciszą. Jest to oaza w środku miejskiej dżungli. Możemy tu podziwiać kształtowane od stuleci japońskie sosny bonzai o niekiedy bardzo fantazyjnych kształtach. Nigdy nie przekraczają wysokości 3 metrów. Nie mogą one bowiem zasłaniać murów Pałacu Cesarskiego. Całość terenów cesarskich jest dodatkowo otoczona fosą. Wstęp do ogrodów raz w tygodniu jest bezpłatny.

Plac przed stacją metra Shibuya

Jeden ze znaków rozpoznawczych Tokio, pojawia się właściwie we wszystkich zachodnich filmach, których akcja toczy się w tym mieście. Jest kwintesencją ruchliwego tłumu, który zaludnia stolice każdego dnia. Skrzyżowanie trzech ulic z mnóstwem przejść dla pieszych, które wytyczone są zarówno dookoła jak i po przekątnych. Plac otoczony jest wysokimi budynkami ze szkła i stali. Elewacje wypełnione są przez ogromne telebimy, neony i reklamy. Na lewo od wyjścia ze stacji ustawiono posąg psa ze spiżu, który stał się popularnym miejscem spotkań, głównie młodych Japończyków.

Park Ueno

Oprócz Pałacu Cesarskiego to jedyna wyspa zieleni zlokalizowana w centrum Tokio. Na terenie parku lub w jego bezpośrednim sąsiedztwie znajdują się m.in.: Tokijskie Muzeum Narodowe, ogród zoologiczny, liczne rzeźby, pawilony, wystawy i świątynie.

Tokijskie Muzeum Narodowe

Umiejscowione w parku Ueno budynki Tokijskiego Muzeum Narodowego mieszczą w sobie różne ekspozycje dotyczące ogólnie rzecz ujmując sztuki azjatyckiej, Japonii oraz wykopalisk archeologicznych. Muzeum zajmuje 5 budynków i nawet pobieżne zwiedzenie wszystkich wystaw może zająć cały dzień.

Świątynia Meiji-jingu

Drewniany kompleks świątynny i parkowy wzniesiony ku czci cesarza i cesarzowej Meiji. Prosty i surowy, bez ozdobników, jednak piękny ze względu na szlachetnie linie architektury. Prowadzący doń mostek Harajuku uważany jest natomiast za miejsce kultowe ze względu na możliwość obserwacji niesamowitych kostiumów i charakteryzacji młodych Japończyków odreagowujących uniformizację ubioru.

Świątynia Senso – ji

Jedna z najaktywniej działających w Japonii świątynia buddyjska. Jest ona również jedną z najstarszych w samym Tokio. Świątynia znajduje się w starej dzielnicy miasta Asakusa, gdzie można jeszcze czasem poczuć atmosferę dawnej Japonii.

Świątynia Ueno Toshouguu

Jedna z niewielu naprawdę starych świątyń w Tokio, zlokalizowana w dzielnicy Ueno. Powstała w XVII wieku, wzniesiona na początku szogunatu ku czci shoguna Tokugawy Ieyasu. Znajduje się w niej ok 200 kamiennych latarni.

Generalnie w Tokio na każdym kroku można natknąć się na mniejsze i większe świątynie buddyjskie lub szintoistyczne. Dodatkowo każda z dzielnic Tokio ma swoją określoną specyfikę i własne atrakcje turystyczne.

Szczegóły

Opublikowano: 28 kwiecień 2009

Zachód słońca nad Tokio

Fot. sxc.hu

Stolica Japonii położona nad Zatoką Tokijską jest jednym z z najbardziej różnorodnych i niepowtarzalnych miejsc na naszej planecie. Mówić o Tokio można wyłącznie używając określeń „naj” i mnożąc liczne rekordy: ze względu na wielkość, stosowane rozwiązania technologiczno-logistyczne itd. Miasto jest Japońskim liderem w wielu dziedzinach takich jak: kultura, sztuka, polityka, finanse i nauka.

Wraz z okolicznymi ośrodkami miejskimi Tokio stanowi megalopolis zamieszkiwane przez ok. 35 mln osób. Jest to liczba niewiele mniejsza niż cała ludność Polski. W samym Tokio zaludnienie sięga 8,5 mln ludzi. Miasto podzielone jest aż na 23 dzielnice.

Historia

Pierwsze wzmianki o osadnictwie w regionie dzisiejszego Tokio pochodzą z XII wieku i dotyczą rybackiej wioski Hirakada. W późniejszych czasach na tym terytorium zbudowano zamek Edo, będący siedzibą rodu Tokugawa. W okresie szogunatu (lata 1603-1868), gdy dynastia ta zdobyła władzę w kraju, Edo stało się faktyczną stolicą kraju kwitnącej wiśni. W XIX roku, gdy władzę w Japonii odzyskał ród cesarski, przeniesiono dwór i administrację, a nazwa Edo zmieniona została na Tokio, co w tłumaczeniu oznacza „wschodnia stolica”.

Od tego czasu Japończycy nieustannie modernizowali i rozbudowywali miasto. W XIX wieku, w Tokio bardzo popularny był, inspirowany kulturą zachodu, styl architektury gregoriańskiej. Wykorzystywano go często przy budowie nowych obiektów. W tym okresie powstał zespół parkowy Ueno. W jego pobliżu założono też m.in.: Tokijskie Muzeum Narodowe, ogród zoologiczny, uniwersytet. Poza tym unowocześniono szlaki komunikacyjne.

Dziś Tokio jest najnowocześniejszym miastem świata. Daje nieograniczone możliwości spędzania wolnego czasu.

Atrakcje

Dla turystów jest to miasto niezwykłe, zachwycające i zupełnie różne od tego, z czym na co dzień może spotykać się przeciętny Europejczyk. Nawet w prozaicznych czynnościach przebija się tutaj azjatycka kultura pracy, ładu i harmonii. Zanurzając się w ten specyficzny świat każdy jest w stanie znaleźć coś dla siebie w nieprzebranej różnorodności.

Na pewno warto zobaczyć Pałac Cesarski znajdujący się w centralnym punkcie miasta. Jest on położony w otoczeniu XVII-wiecznych "quasi-bastionów" i schowany za szerokimi fosami.

Interesujące dla zwiedzających mogą być też poszczególne dzielnice miasta. Marunouchi, Yūrakuchō i Ōtemachi to dzielnice będące finansowym centrum Japonii. Tam znajdują się główne siedziby japońskich korporacji i urzędów. Ginza to pierwsza Tokijska dzielnica handlowa. Jej specyficzną cechą jest to, że mnóstwo butików, drogerii i kawiarni ulokowało się w podziemiach, gdzie liczne wielokilometrowe korytarze i pasaże handlowe łączące stacje metra i podziemne perony dworców kolejowych udekorowano ogrodami krajobrazowymi, fontannami i wystawami dzieł artystycznych.

W Ueno znajduje się park z ogrodem zoologicznym. Na terenie parku znajdują się również: jeziorko Shinobazu, biblioteka, Narodowe Muzeum Nauki, Narodowe Muzeum Sztuki Zachodniej, Muzeum Shitamachi, Tokijskie Muzeum Narodowe i Galeria Skarbów Horyūji. Dzielnica Ueno są niezwykłą mieszanką starych i ciasnych uliczek z zabytkowymi domkami oraz nowoczesnych i ruchliwych ulic, bloków mieszkalnych i magazynów.

Harajuku to popularna dzielnica ekstrawaganckiej mody młodzieżowej. Tsukiji to dzielnica znana z targu rybnego.

Kiedy lecieć?

W Tokio latem jest gorąco i wilgotno, a zimą chłodno - zwykle około 5 stopni C.

Szczegóły

Opublikowano: 28 kwiecień 2009

Szczegóły

Opublikowano: 28 kwiecień 2009

Medyna, Wielki Meczet

Centrum medyny oraz wschodnią część murów obronnych zniszczono po odzyskaniu niepodległości, gdy zaczął się szalony pęd do modernizacji miasta. Jedyne ocalałe obiekty to ribat i Wielki Meczet z IX w. Jest to typowa surowa budowla aghlabidzka, w północnej części urozmaicona pełnymi wdzięku łukami w kształcie podkowy. Wspierają się one na rzymskich kolumnach, pochodzących ze starożytnej osady rzymskiej Ruspina, która kiedyś istniała w tym miejscu. Pozostałe kolumny umieszczono w sali modlitewnej, gdzie osoby innych wyznań nie mają wstępu. Renowacją objęto także nowszą, zachodnią część medyny. Mury, które udało się uchronić przed zniszczeniem, mają ciekawe wiekowe bramy. Najładniejsza z nich to Bab el-Gharbi w środku zachodniej części muru, wzniesiona w XV w. przez Hafsydów. Bab Tunis, w północno-zachodnim rogu, powstała w 1780 r. podczas rozbudowy medyny na północ od rue de Tunis. Główną bramę południową, Bab Briqcha, zbudowali Turcy osmańscy pod koniec XVII w.
Warto także odwiedzić Muzeum Strojów Tradycyjnych (rue de l’Indépendance).

Ribat

Ribat w Monastyrze

Fot. sxc

Największą atrakcją Monastiru jest górujący nad miastem Ribat z IX wieku, który dawniej pełnił funkcję klasztoru muzułmańskiego i twierdzy broniącej wybrzeża. Obecnie jego niesamowita atmosfera przyciąga nie tylko turystów, ale i filmowców, którym służy on jako naturalna sceneria podczas kręcenia filmów i przedstawień teatralnych. Uważany jest on za najdoskonalszy przykład islamskiej architektury obronnej w Tunezji. Sprawiający nieco chaotyczne wrażenie układ architektoniczny kompleksu, pełen krętych przejść i schodów, jest rezultatem wielokrotnych przeróbek i remontów.
Pierwszy ribat, znany jako Ribat de Harthama, zbudowano w 796 r. Dziś zajmowałby jedynie niewielką część centralnego dziedzińca i muzeum. Najstarsze zachowane fragmenty, poddane intensywnej renowacji, to nador (wieża strażnicza) i teren wokół jej podstawy (VIII-X w.).

Z wałów obronnych i wieży strażniczej rozciąga się wspaniały widok na miasto i wybrzeże. Osoby cierpiące na lęk wysokości powinny zachować ostrożność.

W sali modlitewnej Ribatu urządzono Muzeum Sztuki Islamskiej. Oprócz kolekcji wczesnoarabskich monet i wyrobów garncarskich w zbiorach jest interesująca mapa medyny z czasów przed odzyskaniem niepodległości oraz wczesne zdjęcia miasta. Kompleks sprawia wrażenie znajomego, ponieważ jest ulubionym miejscem reżyserów, szukających plenerów z islamską architekturą.

Mauzoleum Habiba Burgiby

Mauzoleum to miejsce spoczynku pierwszego prezydenta Tunezji i jego rodziny z wyniosłymi minaretami i pozłacanymi kopułami. Do mauzoleum wiedzie brukowana droga; po chwili ukazuje się zachwycający widok złoto-zielonych kopuł, marmurowego dziedzińca, wykładanych zielonymi kafelkami łuków i eleganckiej wschodniej bramy. W mauzoleum jest niewielka kolekcja przedmiotów należących do pierwszego prezydenta niepodległej Tunezji. Warto wejść po schodach w południowej części budynku na wewnętrzny balkon na pierwszym piętrze, aby przyjrzeć się od środka wymyślnej konstrukcji mauzoleum.

Waro też odwiedzić Rodzinny park rozrywki - Adam Park Fair z Zoo