Uncategorised

Szczegóły

Opublikowano: 28 kwiecień 2009

Kościół Macieja

Fot. sxc

Zamek Królewski

Zamek Królewski w Budapeszcie to jedna z najbardziej reprezentatywnych budowli stolicy Węgier. Historia Pałacu Budańskiego sięga czasów średniowiecza. Pierwsze fortyfikacje i zabudowania mieszkalne wzniesione zostały przez Belę IV po najeździe Mongołów w latach 1241- 1242. Znaczna przebudowa miała miejsce za czasów królów andegaweńskich. Turcy po zdobyciu stolicy Królestwa Węgierskiego ulokowali w nim arsenał, którego wybuch w 1578 kompletnie zniszczył budynek. Po odbiciu Węgier przez Habsburgów zdecydowano o budowie nowego obiektu, który w niczym nie przypominał starego. Wzniesiony w stylu barokowym przez Johanna Hoblinga od 1791 stał się oficjalną rezydencją rodziny panującej. Podczas II wojny światowej, zamek, podobnie jak cały Budapeszt, został mocno zniszczony. Po wojnie rozpoczęto odbudowę, jednak dzisiejszy wygląd nie jest wierny oryginałowi. Prace archeologów pozwoliły odsłonić średniowieczne fundamenty i obiekty, natomiast w całkowicie przebudowanych wnętrzach znajdują się liczne muzea, w tym historyczne Budapesti Történeti Múzeum.

Most Łańcuchowy

Most został zbudowany w latach 1839-1849 według projektu angielskiego inżyniera - Williama Tierney'a Clarka. Most budowany był przez szkockiego inżyniera Adama Clarka, którego nazwisko nosi plac między mostem a tunelem pod zamkiem królewskim po stronie Budy. Fundatorem mostu był baron György Sina, a pomysłodawcą Węgierski polityk István Széchenyi. Most został zburzony pod koniec II wojny światowej, jednakże odbudowano go w 1949 roku w setną rocznicę budowy. Całkowita długość mostu to 380 m a szerokość 14,5 m. Most był pierwszym stałym połączeniem leżących po przeciwnych stronach Dunaju - Budy i Pesztu. Ciekawostką jest fakt, że István Széchenyi, bez którego zaangażowania most by nie powstał, nigdy po nim nie przeszedł.

Kościół Macieja

Kościół Macieja (oficjalnie nazywany pod wezwanie Przenajświętszej Maryi Panny) w Budapeszcie jest jednym z najważniejszych i najbardziej znanych kościołów węgierskich. Początki świątyni sięgają XIII wieku. Kościół uległ znacznym zniszczeniom w czasie okupacji tureckiej, a dzieła zniszczenia dopełnił pożar, powstały od uderzania pioruna. Obecna konstrukcja powstała w XIX w. i jest w większości rekonstrukcją. Na uwagę zasługują piękne freski autorstwa XIX wiecznych artystów węgierskich. W grudniu 1916 w kościele Macieja odbyła się ostatnia koronacja królewska na Węgrzech - Karola IV Habsburga i jego żony, Zyty. Pamiątki związane z tą ceremonią (m.in. fotele na których zasiadała królewska para) podziwiać można nad zakrystią.

Wielka Synagoga

To największa synagogą w Europie i drugą największa na świecie, po synagodze Emanu-El w Nowym Jorku. Zbudowano ją w latach 1854-1859. Została wysadzona jeszcze przed wybuchem II wojny światowej, odbudowano ją jednak w 1996 roku. Mieści ponad 3000 osób, ma 75 metrów długości i 27 metrów szerokości. W synagodze na organach grali między innymi Franciszek Liszt oraz Camille Saint-Saëns.

Bazylika św. Stefana

Stojąc przy placu św. Stefana w Peszcie bazylika, od konsekracji w 1905 roku jest największym kościołem stolicy Węgier - może pomieścić do 8500 wiernych. Położony niedaleko Mostu Łańcuchowego kościół jest poświęcony pierwszemu węgierskiemu królowi Stefanowi I. Szczególne wrażenie robi 96-metrowa kopuła z mozaiką przedstawiająca Boga Ojca. Przy wejściu znajduje się tympanon z Maryją jako patronką Węgier i węgierskimi świętymi. Antresola kopuły jest otwarta dla zwiedzających, można się tam dostać po schodach (297 stopni) bądź wjechać windą.

Łaźnie Gellerta

Nazwa łaźni, podobnie jak pobliskiego Wzgórza Gellerta i hotelu Gellert pochodzi od nazwiska biskupa Gherardusa (po węgiersku właśnie Gellerta), który z rozkazu króla Stefana podjął się ochrzczenia pogańskiego plemienia Madziarów. Łaźnie Gellerta są budapesztańskim kompleksem basenowym zlokalizowanym w pięknie odrestaurowanym budynku. Wrażenie robią zwłaszcza wnętrza: kolumny, kafelki, fontanny. W łaźniach są dwa baseny kryte i trzy odkryte. Oprócz tego goście mogą skorzystać z basenu ze sztucznymi falami, jacuzzi albo z bogatej oferty masaży i zabiegów pielęgnacyjnych. Można również odpocząć w basenach termalnych: dla kobiet, dla mężczyzn lub koedukacyjnych. Ze Wzgórza Gellerta wypływają wody o właściwościach zdrowotnych. Wody ze zdrowotnych źródeł pomagają na problemy z krążeniem oraz choroby układu oddechowego (istnieje możliwość inhalacji).

Baszta Rybacka

Baszta Rybacka jest jednym z najważniejszych zabytków Budapesztu i zarazem bardzo charakterystycznym punktem na jego mapie. Baszta została zbudowana przed XV wiekiem i była niegdyś jedną z najważniejszych części budapesztańskich umocnień. Niegdyś była zbudowana w całości z czerwonej cegły i kamienia, jednak po tamtych materiałach nie został już nawet ślad. Teraz baszta spełnia zresztą funkcje czysto dekoracyjne. Ze swojego zadania wywiązuje się doskonale – biała, ażurowa zabudowa baszty przyciąga wzrok już z oddali. Szczególnie pięknie wygląda nocą, gdy niezwykłego uroku dodaje jej piękne oświetlenie. Biały kamień jest jednak dość delikatny i wrażliwy na zabrudzenia, dlatego baszta pozostaje pod stałym nadzorem konserwatorów zabytków.

Aquincum

Aquincum to starożytne, ogromne jak na swoje czasy bo liczące około 40. tys. mieszkańców miasto w rzymskiej prowincji Pannonia, którego starannie odrestaurowane pozostałości można podziwiać w parku archeologicznym. Aquincum było najdalej na północny wschód wysuniętą osadą rzymską. Osada została założona przez Celtów, ale ok. II w. n.e. było to już tętniące życiem miasto z łaźniami, termami, pałacami, amfiteatrami i akweduktem. Miasto posiadało sieć ulic o twardej nawierzchni, urządzenia centralnego ogrzewania, zasilane wodą z gorących źródeł, wiele budowli o charakterze sakralnym i komunalnym. W Aquincum, w 375 r. n.e. cesarz Walentynian II został obwołany cesarzem. Jednak już w roku 410 miasto zostało oddane bez walki Hunom, którzy je splądrowali i zniszczyli. W 570 r. miasto zostało zdobyte przez kolejnych barbarzyńców - Awarów. Wreszcie w 896 roku osiedlili się tu Madziarowie pod wodzą Arpada. Na terenie dzisiejszego Aquincum mieści się Muzeum Rzymskiego Obozu Warownego - można tu podziwiać pozostałości łaźni, ogromnego amfiteatru wojskowego z poł. II w. n.e. (131,8 m x 108,4 m mogący pomieścić nawet 12 tys. widzów) oraz cella trihora - fundamenty kaplicy cmentarnej, 360 r. n.e., jeden z najstarszych zabytków architektury chrześcijańskiej na terenie Węgier.

Zamek Vajdahunyad

W 1896 z okazji 1000-lecia Węgier w stolicy odbyła się wielka Wystawa Milenijna, usytuowana w Parku Miejskim. Wzniesiono wówczas zespół budynków z nietrwałych materiałów (głównie drewna), które były kopiami obiektów z terenu Wielkich Węgier i miały reprezentować różne style w narodowej architekturze węgierskiej. Wystawa tak spodobała się publiczności, że prezentowane budynki w latach 1904 - 1908 zostały ponownie wybudowane z trwałych materiałów. Budowla jest konglomeratem kopii budynków historycznych (stylistycznie jest mieszaniną gotyku, renesansu i baroku.). Swą nazwę wzięła od najbardziej charakterystycznej kopii zamku z Vajdahunyad w Siedmiogrodzie, obecnie na terenie Rumunii.

Szczegóły

Opublikowano: 28 kwiecień 2009

Szczegóły

Opublikowano: 28 kwiecień 2009

Szczegóły

Opublikowano: 28 kwiecień 2009

Wielki Kościół

Symbol miasta, Wielki Kościół jest pomnikiem wiary kalwińskiej, która stała się popularna na Węgrzech w XVI w. i ciągle jest wyznawana przez mniej więcej jedną trzecią obywateli kraju. Kościół jest majestatycznym, neoklasycystycznym budynkiem z typowym, skromnym wnętrzem, zaprojektowanym przez Mihálya Pollacka. Obecna świątynia powstała w latach 1805–1823. Wielki Kościół naznaczony był patriotyzmem od chwili, gdy na wieży zawisł największy na Węgrzech dzwon, odlany ze zdobycznych cesarskich armat, podarowany przez Jerzego Rakoczego. 14 kwietnia 1849 r. Lajos Kossuth, nowo zaprzysiężony wódz narodu, odczytał w świątyni Deklarację niepodległości i proklamował wystąpienie Węgier z imperium Habsburgów. Na tyłach kościoła urządzono ogród pamięci, gdzie wśród zieleni stoi kilka pomników, m.in. Istvána Bocskayego, zwanego szablą reformacji, czy obelisk poświęcony 733 protestantom skazanym na galery w okresie szalejącej kontrreformacji. W neoklasycystycznym gmachu z tyłu świątyni, mieści się legendarne Kolegium Kalwińskie wzniesione w 1874 r. na miejscu rozebranego XVI-wiecznego budynku. Działające od 1538 r. kolegium zwane było szkołą narodu, gdyż w ciągu 450 lat działalności uczyły się w nim pokolenia wybitnych Węgrów. Na parterze budynku mieści się muzeum sztuki sakralnej, a na piętrze zabytkowe Oratorium, gdzie dwa razy w historii (w 1849 i 1944 r.) zbierał się węgierski parlament. Na mównicy widnieje tablica upamiętniająca wystąpienie Kossutha. Obok Oratorium jest biblioteka z największym księgozbiorem kalwińskim w kraju (500 tys. tytułów).

Park Nagyerdei i Uniwersytet im. Lajosa Kossutha

Około 3 km na północ od centrum rozciąga się zielona dzielnica Nagyerdő (Wielki Las) – pozostałość ogrodów otaczających niegdyś miasto. W tym pięknym otoczeniu wznoszą się gmachy Uniwersytetu i Akademii Medycznej. Tuż obok można zwiedzać śliczny ogród botaniczny w dalszej części parku rozciągają się się rozległe tereny rekreacyjne: zoo, wesołe miasteczko i jezioro. Jednak największą  atrakcją Nagyerdő pozostaje Aquaticum – nowo zmodernizowany i rozbudowany zespół kąpieliskowy. W jego skład wchodzą: termy, pływalnia, niezwykle atrakcyjny kryty park wodny oraz letnie kąpielisko termalne.

Mały Kościół

Świątynia, zwana także Połamanym Kościołem, jest najstarszym przybytkiem wiary w mieście. Wybudowano ją około roku 1600. W czasie wojen Rákoczego świątynia została zbezczeszczona przez wojaków, a jej gmach wykorzystywano jako stajnię. Od tej pory kościół prześladował pech. Niedługo po ponownej konsekracji cały budynek strawił ogień (1719r.). Ponownie stało się z odbudowanym (już murowanym) budynkiem otwartym w 1726r. Wzniesiona w stylu barokowym świątynia stała zaledwie rok. Następny remont przeprowadzono w 1849r., podczas którego kościołowi nadano styl romantyczny.

Ratusz miejski

Klasycystyczny budynek ratusza miejskiego uważany jest za najbardziej wyróżniający się z całej zabudowy Debreczyna. Pierwszy gmach dla urzędującego burmistrza wzniesiono w tym miejscu w 1531r., po czym poddawano go ciągłym rekonstrukcjom i modernizacjom. Ostatecznie prace dokończono w 1843r. Jak wymagał tego styl klasycystyczny, fasada utrzymana była w prostym stylu, a jedyną ozdobę pięknego tympanonu stanowił herb Debreczyna. W czasie rewolucji węgierskiej w 1849r. w ratuszu zamieszkał Lajos Kossuth, mieściła się tu również siedziba Komitetu Obrony Narodowej, a w tajnej sali ukryto węgierską Świętą Koronę, którą na głowie nosił pierwszy władca państwa, król Stefan.

Muzeum Déri

Muzeum Déri mieści się nieco na zachód od Wielkiego Kościoła i jest najsłynniejszą tego typu placówką w całym regionie. Wybudowano je w latach 1920-24 z myślą o zgromadzeniu w nim wszelkich eksponatów związanych z historia miasta, później kolekcję poszerzono o zbiory etnograficzne i obrazów związane z całym regionem Wielkiej Niziny.

Szczegóły

Opublikowano: 28 kwiecień 2009

Starówka Debreczyna

Fot. @kobak

Debreczyn jest drugim co do wielkości miastem Węgier. Dziś, oprócz swoich niewątpliwych walorów turystycznych odgrywa także ważną rolę w życiu kulturalnym i naukowym całego kraju, a mieszczący się w nim Uniwersytet Lajosa Kossutha cieszy się zasłużoną międzynarodową renomą i uważany jest za najważniejszy ośrodek uniwersytecki w całych Węgrzech.

Historia

Nazwa Debreczyna (wtedy Debrezun) pierwszy raz pojawiła się w dokumentach z 1235 r. Sto lat później osada otrzymała prawa miejskie od Karola Roberta Andegaweńskiego. Następni władcy poszerzali przywileje, szczególnie w sferze wolnego handlu. W XV w. miasto przeszło na własność Jánosa Hunyadyego, który podarował mu dalsze uprawnienia, podobnie jak jego syn, król Maciej Korwin. Rozbiór Węgier między Turków i Habsburgów spowodował powolny spadek znaczenia miasta. W mieście zwyciężyła reformacja, znikły więc kościoły katolickie, a powstało słynne Kolegium Kalwińskie – wylęgarnia światłych umysłów. Wiek XVII był czasem rabunków, wojen, powstań i pożóg. Turcy karali Debreczyn za konszachty z Austrią, a Habsburgowie za układy z Turcją. Po wygnaniu Turków Habsburgowie rozpoczęli prześladowania religijne i ekonomiczne kalwińskiego Rzymu. Podczas narodowego powstania w 1849 r. Debreczyn stał się stolicą Węgier. To właśnie tutaj w kalwińskim Wielkim Kościele Lajos Kossuth ogłosił niepodległość kraju, a w auli Kolegium Kalwińskiego zebrało się Zgromadzenie Narodowe. Parę miesięcy później rząd wrócił do Pesztu, a Debreczyn najechała sprzymierzona z Habsburgami armia carska. Dopiero w 1861 r. Debreczyn odzyskał samorządność i od tej pory rozwijał się w gorączkowym tempie. Powstał uniwersytet, fabryki, system bankowy, komunikacja miejska.

Wiek XX to okres napięć społecznych, spustoszenia dwóch wojen światowych i lata rządów komunistycznych. Mimo że dzięki tym ostatnim Debreczyn odbudowano, to jednocześnie odebrano mu XIX w. wizerunek – miasta reprezentacyjnych budowli i zielonych ogrodów wokół centrum.

Atrakcje

Na szczęście nie wszystko uległo wojennym zawieruchom i komunistycznym budowniczym. Współcześnie miasto otrząsnęło się z utraty rynków zbytu za pobliską wschodnią granicą, a odnawiane ulice i elewacje budynków odzwierciedlają ducha przedsiębiorczości. Rzesze studentów, uczących się w siedmiu szkołach wyższych, kontynuują tradycje zapoczątkowane przez światłych wychowanków słynnego Kolegium Kalwińskiego. Dzisiejszy Debreczyn przyciąga swoistą atmosferą polnej metropolii, kilkoma interesującymi zabytkami, a także rozbudowanym zespołem termalno-leczniczym.

Szczegóły

Opublikowano: 27 kwiecień 2009

(kod IATA: SSH; kod ICAO: HESH)

Lotnisko Szarm el-Szejk to drugie największe lotnisko Egiptu, położone na półwyspie Synaj 10 km na północ od centrum Szarm el-Szejk i ok. 30 km od Naama Bay – turystycznego centrum Szarm el-Szejk. Zostało ono otwarte 14 maja 1968, jako lotnisko wojskowe izraelskiej armii Israeli Air Force pod nazwą hebrajską Ofira (na okupowanych wówczas przez Izrael terenach półwyspu Synaj). W latach 80. XX wieku port lotniczy został przejęty przez Egipt.

Lotnisko obsługuje 8 milionów pasażerów w ciągu roku. Obsługuje linie czarterowe do i z tego nadmorskiego kurortu, oraz regularne linie lotnicze. Bezpośrednie loty do Szarm el-Szejk są dostępne z lotniska w: Warszawie, Gdańska, Katowic, Poznania, Krakowa i Wrocławia.

Port dysponuje dwoma nowoczesnymi terminalami. Nowy, otwarty w 2007 roku, klimatyzowany terminal przypomina kształtem beduiński namiot, nawiązując do tutejszej rdzennej kultury.

Do dyspozycji pasażerów na lotnisku są: udogodnienia dla osób podróżujących z dziećmi, kawiarnie, restauracje, kantory wymiany walut, bankomat i sklepy. Istnieją także udogodnienia dla osób niepełnosprawnych.

Użyteczne informacje

Wszelkie informacje dotyczące podróży i lotniska można uzyskać pod numerami telefonów: +20 69 3623305 - 69 3623304 - 69 3601144 - 69 3601141.

Lotnisko umożliwia wypożyczenie samochodów. Do dyspozycji pasażerów są firmy: Avis, Thifty, Budget i Europcar (biuro firmy znajduje się w terminalu 1., tel +20 671815). Większość firm posiada biura kontaktowe w centrum miasta. Warto zarezerwować samochód wcześniej poprzez strony internetowe.

Przy obu terminalach znajdują się parkingi krótko- i długoterminowe.

Komunikacja

Lotnisko położone przy głównej drodze prowadzącej do centrum Szarm el-Szejk. Dojazd do centrum zajmuje ok. 20 min

TAKSÓWKI

Postoje taksówek znajdują się przed terminalami. Na lotnisku dostępne są taksówki zwykłe i turystyczne (dużo droższe). Koszt podróży do centrum miasta nie powinien być wyższy niż ok. 40 funtów egipskich. Należy wcześniej ustalić cenę z kierowcą.

TRANSPORT AUTOBUSOWY

Do dyspozycji pasażerów są kilkuosobowe minibusy, które odjeżdżają z lotniska dopiero, gdy są pełne. Podróż do centrum miasta trwa około 20 minut. Regularne połączenia autobusowe z lotniska nie są dostępne.

Często hotele aranżują transfer na lotnisko.

Oficjalna strona internetowa lotniska

Brak

Adres

Sharm El Sheikh International Airport
El Salam Rd.
Nabq Bay,
Sharm El Sheikh
Egypt

Główni przewoźnicy

Lotnisko obsługują między innymi następujące linie lotnicze: Aerosvit, Aeroflot, airBaltic, airberlin, Air Cairo, Air Finland, Air Italy, Air Italy Polska, Air Memphis, Air Sinai, AMC Airlines, Armavia, Atlant-Soyuz Airlines, Belair, Blue Panorama Airline, Condor Airlines, DonbassAero, easyJet, Edelweiss Air, Eurofly, Egyptair, EgyptAir Expres, Finnair, Flyglobespan, Hamburg International, Jazeera Airways, Jet2.com, Koral Blue Airlines, Kuwait Airways, Livingston Airlines, Lotus Air, Middle East Airlines, Mistral Air, Monarch Airlines, Neos, Niki, Norwegian, Rossiya, Royal Jordanian, Saudi Arabian Airlines, SAS, SmartLynx Airlines, Sterling Airlines, S7 Airlines, Thomas Cook Airlines, Thomson Airways, Transaero, transavia.com, TUIfly, Ukraine International Airlines, XL Airways France, Wizz Air Ukraine.

Szczegóły

Opublikowano: 27 kwiecień 2009

Naama Bay

Naama Bay posiada piękną, piaszczystą plażę. Położone zaraz przy brzegu oraz na północ od niej rafy należą do najpiękniejszych w Egipcie. Cudowne koralowce, ławice oraz wiele innych gatunków ryb, czynią region unikatowym w skali świata.

Pustynia

Na turystów czekają także: pobliska, pokryta skalistymi pasmami gór pustynia, erwone skały, oazy i starożytne klasztory. Lokalne biura podróży oferują wyprawy na pustynię na grzbietach wielbłądów, konno oraz terenowymi jeepami.

Klasztor Świętej Katarzyny

Znany jako najstarszy na świecie klasztor chrześcijański. Jego początki sięgają 330 roku n.e., kiedy to matka cesarza Konstantyna w miejscu, gdzie według Biblii Bóg ukazał się i przemówił do Mojżesza pod postacią płonącego krzewu, kazała postawić bazylikę. Nieco później, bo w X wieku wybudowano obok kościoła meczet. Obecnie istnieją dwie wieże - chrześcijańska i muzułmańska, które są dowodem porozumienia między religiami. Klasztor w wyniku zwierzchnictwa muzułmanów nie został zamknięty, nadal jest czynny. Dodatkowo znajduje się w nim biblioteka ze zbiorem rękopisów. Nieistotne, czy dajesz wiarę temu, o czym opowiada Pismo Święte. W tym miejscu poczujesz się tak, jakbyś rzeczywiście był świadkiem tamtych niesamowitych wydarzeń. Klasztor Świętej Katarzyny znajduje się na wysokości 1570 m n.p.m. Na terenie budowli będziesz mógł podziwiać kolekcje słynnych mozajek bizantyjskich z VI wieku, niezliczone zbiory bezcennych ikon, a także starożytne księgi, napisane również w językach słowiańskich.

Ras Mohammed

Założony w 1989 r., jest pierwszym egipskim parkiem narodowym. Bogactwo podwodnej flory i fauny oraz rozległe rafy najeżone lśniącymi koralowcami i gąbkami sprawiają, że jest to jedno z najwspanialszych miejsc na świecie do nurkowania. To niewątpliwie jedna z największych atrakcji turystycznych Szarm el-Szeik. Narodowy Park Podwodny położony jest na najdalej na południe wysuniętym cyplu półwyspu Synaj i nie da się go porównać z żadnym innym miejscem na świecie. Trudno uwierzyć, że w tym niewielkim stosunkowo akwenie można podziwiać ponad 150 rodzajów koralowców i kilkaset gatunków podmorskich stworzeń.

Można tu również na własne oczy zobaczyć podwodne rozpadliny w skorupie ziemskiej, powstałe na skutek wielokrotnych trzęsień ziemi. Jeszcze innym cudem tego obszaru jest tak zwany „Magiczny Zalew”, w którym zawartość soli jest dwa razy wyższa niż w oceanach naszego globu (stężenie porównywalne z Morzem Martwym w Izraelu) i którego wody mają niezwykle dobroczynny wpływ na zdrowie. Ciekawostką jest fakt, że Magiczny Zalew nie jest widoczny na jakimkolwiek zdjęciu satelitarnym.

Góra Synaj

Zwana jest też Górą Mojżesza. Według Starego Testamentu tutaj Jahwe przekazał Mojżeszowi kamienne tablice z wyrytym dekalogiem. Synaj położony jest w południowej części półwyspu, na wysokości 2285 m n.p.m. Można tu zobaczyć piękny zachód słońca, który na długo zostanie w pamięci.

Szczegóły

Opublikowano: 27 kwiecień 2009

Szarm el Szejk - wspaniałe miejsce na urlop

Fot. sxc.hu

Kurort Szarm el-Szejk (Sharm El Sheikh) to perła egipskich kurortów. To określenie najlepiej oddaje charakter  miejsca. Sharm El Shejk składa się z trzech zatok: Shark Bay, Naama Bay oraz Maya Bay wraz z Hatabą. Sławę swą miasto osiągnęło dzięki znakomitemu usytuowaniu nad kryształowo czystym, mieniącym się wszystkimi odcieniami błękitu Morzem Czerwonym, obfitującym w bajecznie kolorowe rafy. Podwodne ogrody koralowców i piękne, piaszczyste plaże Synaju ściągają co roku rzesze turystów spragnionych słonecznego wypoczynku. Szarm el-Szejk położone jest na najdalej wysuniętym na południe końcu Półwyspu Synajskiego.

Historia

Pierwsze wzmianki o Szarm el-Szejk znalazły się na mapie morskiej z 1762 roku. Miasto wielokrotnie atakowane w czasach starożytnych, ze względu na bogate złoża miedzi i turkusów, leży na starym morskim szlaku handlowym, którym przewożono jedwab i przyprawy ze wschodnich Indii. Powstało po roku 1967, kiedy to Izrael zajął Synaj, nazywało się wówczas Ofira. Nazwa ta była w użyciu do 1982 roku. Ofirę zamieszkiwało 500 żydowskich rodzin. W 1976 roku otwarto cywilny port lotniczy Ofira. Głównym celem inwestycji Izraelczyków w tym miejscu było uniemożliwienie Egiptowi blokowania Cieśniny Tirańskiej oraz kontrolowanie szlaku drogowego pomiędzy Ejlatem a wybrzeżem Zatoki Sueskiej. Ważną rolę zaczęła odgrywać w tym miejscu turystyka, bowiem wpływy z niej wykorzystywano do finansowania kosztów izraelskiej okupacji wojskowej i osadnictwa w Synaju. Pod koniec lat 70. XX w. wybudowano port morski Szarm el-Szejk. Zachodnia (starsza) część miasta powróciła do Egiptu w 1979 roku, a całość w obecnych granicach administracyjnych - w 1982 roku, od tego czasu następuje gwałtowna rozbudowa bazy hotelowo-turystycznej. Szarm el-Szejk jest nazywane Miastem Pokoju, ze względu na ilość konferencji na najwyższych szczeblach oraz umów, jakie tu podpisano.

Turystyka

Szarm el-Szejk słynie głównie z turystyki, przede wszystkim powszechne jest uprawianie sportów wodnych, takich jak nurkowanie. Infrastruktura turystyczna nie różni się poziomem od europejskiej. Większość hoteli ulokowanych jest w Naa’ma Bay i Shark's Bay. Samo centrum Szarm el-Szejk (zwane Szarm al. Maja) jest typową arabską osadą, pełną gwaru, bazarowych sprzedawców oraz tanich i dobrych restauracji. Naa’ma Bay oraz Shark’s Bay to dwa szybko rozbudowujące się centra turystyczne, pełne drogich hoteli, pasaży handlowych, ośrodków sportów wodnych oraz małych bazarów.

W mieście obowiązują (promowane przez przemysł turystyczno-rozrywkowy) trzy zasady: odpoczywaj, pływaj i baw się! Jest to również baza wypadowa do innych atrakcji turystycznych Synaju (m.in. góra Synaj, Klasztor świętej Katarzyny, Kolorowy Kanion, Blue Hole, Sarabit al-Chadim, Hammam Faraun), jak również do Ziemi Świętej i w okolice wyspy Tiran, Kairu, Luksoru, Abu Simbel i okolic Hurghady czy Petry.

Szarm el-Szejk oferuje piękne słońce przez cały rok. Cudowne plaże, na których można opalać się bez żadnych ograniczeń, dodatkowo zażywać kąpieli czy też sportów wodnych. Głównym centrum wodnych rozrywek jest Na'ama Beach, która oferuje: wędkarstwo, żeglarstwo i windsurfing, nurkowanie czy snorkeling. Szarm el-Szejk jest główną bazą nurkową Półwyspu Synajskiego, przypomina bardziej europejski kurort nad Morzem Śródziemnym niż arabskie miasteczko. Jest czysto i bezpiecznie - wszędzie widoczne są  też posterunki policji. To miejsce raczej dla ludzi młodych, nastawionych przede wszystkim na nurkowanie, opalanie i aktywne nocne życie.

Tanie-loty.com.pl oferują tanie loty do Szarm el-Szejk. Jeśli wybierasz się do Szarm el-Szejk, nie zapomnij skorzytać z naszej wyszukiwarki tanich biletów lotniczych do Szarm el-Szejk!

Szczegóły

Opublikowano: 27 kwiecień 2009

Szarm el-Szejk słynie głównie z turystyki, przede wszystkim powszechne jest uprawianie sportów wodnych, takich jak: nurkowanie, snorkeling czy inne. Infrastruktura turystyczna nie różni się poziomem od jej europejskich odpowiedników. Znajdują się tu hotele i restauracje kilku dużych sieci, pola golfowe oraz dużo innych atrakcji.

Szczegóły

Opublikowano: 27 kwiecień 2009

Znalezienie dobrego hotelu, w którym za rezerwację pokoju nie trzeba zapłacić wysokiej kwoty, nie jest w Bombaju łatwym zadaniem. Najlepiej jest szukać noclegu w Południowym Bombaju. Wszystkie hotele pobierają opłaty klimatyczne.

Nocleg można znaleźć również w hostelach, które są znacznie tańsze. Istnieje również możliwość zatrzymania się w domu mieszkańca Bombaju i zapłacenia mu za nocleg.

Szczegóły

Opublikowano: 27 kwiecień 2009

Nocna panorama Bombaju

Fot. SXC

Miasto jest stolicą indyjskiego stanu Maharasztra, leży na wyspie Salsette przy ujściu rzeki Ulhas. Ze względu na położenie jest największym portem zachodnich Indii, w granicach miasta znajdują się trzy jeziora i trzy rzeki. Bombaj podzielony jest właściwie na dwie główne dzielnice: miasto i tereny podmiejskie. Przy pierwszej wizycie może sprawiać wrażenie pogrążonego w chaosie. Nie ma w tym nic dziwnego, biorąc pod uwagę jego wielkość. Zgodnie z danymi z zeszłego roku, metropolia bombajska ma już ponad 20 mln mieszkańców i jest czwartym co do wielkości miastem na świecie.

Bombaj, mimo że w Polsce wciąż jest znany pod tą nazwą, od 1995 roku nazywany jest ponownie "Mumbai". Nazwa ta pochodzi od hinduskiej bogini Mumby, opiekującej się osadnikami (zbieraczami soli oraz rybakami) pierwotnie zasiedlającymi wyspy, na których miasto jest położone.

Przyjeżdżając do Bombaju trzeba nastawić się na spotkanie z wielonarodową społecznością. Jest tu zawsze wielu turystów i imigrantów z Azji. Po dodaniu do tego rdzennych mieszkańców okazuje się, że Bombaj jest bardzo interesującą mieszanką kultur i obyczajów. W mieście rozwija się także przemysł filmowy - nie bez przyczyny nazywa się je „Bollywood” - jest bowiem kolebką hinduskiej kinematografii – pierwszy film nakręcono tutaj w 1896 roku!

Historia

Korzenie Bombaju sięgają daleko wstecz - obszar prawdopodobnie został zasiedlony już w epoce kamienia. Do 1343 roku był rządzony przez wiele dynastii, by w końcu wejść w skład muzułmańskiego państwa Gudżarat. W 1534 roku Bombaj zajęli Portugalczycy. W następnych latach przeszedł w ręce Anglików i szybko rozwinął się w dobrze prosperujący port, a w okresie 1672-1858 był nawet siedzibą Brytyjskiej Kompanii Wschodnioindyjskiej.

Na okres wojny secesyjnej przypada boom gospodarczy: Bombaj staje się wówczas głównym centrum handlu bawełną na świecie. W XX wieku stał się także ważnym ośrodkiem walki o niepodległość. To z niego Mahatma Gandhi wzywał Brytyjczyków do opuszczenia Indii. Ostatnie lata nie były łaskawe dla miasta. W 2005 roku zostało poważnie podtopione w wyniku obfitych deszczów, zaś już rok później kolej miejska padła atakiem terrorystów. 26 listopada 2008 nastąpiła kolejna seria zamachów terrorystycznych.

Bombaj leży w pobliżu Morza Arabskiego. Jego położenie powoduje, że występują tutaj zaledwie dwie pory roku: sucha (listopad - luty) i wilgotna (marzec - październik). Miasto charakteryzuje się wysoką temperaturą oraz częstymi opadami w porze wilgotnej.

Szczegóły

Opublikowano: 27 kwiecień 2009

W Bombaju jest tyle miejsc wartych odwiedzenia, że jedynym problemem będzie organizacja czasu, tak, żeby móc zobaczyć jak najwięcej. Do najciekawszych zabytków należą:

Brama Indii

Fot. sxc.hu

Brama Indii

Ten 26-metrowy łuk jest znakiem rozpoznawczym miasta, właśnie od niego zazwyczaj rozpoczyna się jego zwiedzanie. Wzniesiono go w latach 1915-1924, by uczcić wizytę króla Anglii Jerzego V wraz z małżonką. Jest wykończony czterema wieżyczkami, zbudowany z żółtego bazaltu i zbrojonego betonu.

Świątynia Mumba Devi Mandir

Zbudowana dla patronki miasta, bogini Mumby, znanej także jako „Wielka Matka”.

Stacja kolejowa Chhatrapati Shivaji

Wcześniej znana jako Stacja Wiktorii, stanowi jeden z najpiękniejszych zabytków Bombaju. Jest zbudowana w stylu gotyckim, a na jej szczycie można zobaczyć figurę Postępu.

Jaskinie słoniowe

Wykute w skale, pochodzą z VII wieku. Każdego roku przyciągają więcej turystów niż sam Bombaj. Wewnątrz można obejrzeć wiele posągów bóstw hinduskich, ołtarzy, misternie wykonanych płaskorzeźb. Przy wejściu do jaskiń znajdują się rzeźby trójcy hinduskich bóstw: Brahmy, Wisznu i Sziwy. Znaczna część jaskiń została zniszczona w pewnym stopniu przez Portugalczyków, którzy urządzili w jaskiniach strzelnicę.

Fontanna Flora

Plac położony w samym sercu Bombaju. Flora to rzymska bogini kwiatów, jednak w dzisiejszych czasach coraz częściej miejsce to nazywane jest Placem Męczenników. W okolicy zawsze można spotkać licznych indyjskich handlarzy, którzy usiłują sprzedać turystom swój towar.

Wiszące ogrody

Założone w 1881 roku na szczycie Wzgórza Malabar, obecnie znane także jako ogrody Pherozeshah Mehta. Jak z każdego miejsca na wzgórzu, także stąd rozciąga się piękny widok na panoramę miasta. Warte uwagi są żywopłoty przycięte w kształt zwierząt.

Kino Regal

Jedno z najstarszych kin bombajskich, otwarte w czasie filmowego boomu w roku 1933. Stworzono je połączonymi siłami międzynarodowymi: budynek zaprojektował Anglik Charles Stevens, a wnętrze Czech Karl Schara.

Wieża Rajabai

Gotycka wieża zegarowa wysoka na 85 m, której budowę zakończono w roku 1867. Zaprojektowana przez George Scotta na wzór słynnego angielskiego Big Bena.

Nehru Centre

Wzniesione w wyrazie szacunku dla pierwszego premiera Indii w 1972 roku. Wewnątrz mieści się Centrum Badań Naukowych.

Muzea, galerie

Muzeum Chatrapati Shivaji, inaczej Muzeum Księcia Walii, powstało dla uczczenia przybycia Edwarda VII, który później został królem Anglii. Położone jest w pobliżu Bramy Indii i uwieńczone białą kopułą, stanowi mieszankę różnych stylów architektonicznych. Można w nim obejrzeć eksponaty pochodzące nawet sprzed 4 tysięcy lat, a także dzieła sztuki tybetańskiej i nepalskiej. Główną atrakcję stanowi zbiór miniaturowych obrazów różnych szkół malarstwa indyjskiego. Nieco inne eksponaty przedstawia Bombajskie Muzeum Historii Naturalnej, które powstało w roku 1883. Aktualnie jest ono też największą organizacją pozarządową w okolicy, zaangażowaną w ochronę przyrody i zasobów naturalnych.

Do najbardziej znanych galerii sztuki należy Galeria Jehangir. Jest położona niedaleko Muzeum Księcia Walii. Wystawia się w niej prace znanych indyjskich artystów. Natomiast na placu przed galerią artyści niższej rangi wystawiają na sprzedaż swoje dzieła. Drugie chętnie odwiedzane miejsce to Narodowa Galeria Sztuki Współczesnej. Oprócz prac rodzimych artystów prezentowane są w niej także inne, np. dzieła Pabla Picassa czy sztuka egipska.

Atrakcje

W Bombaju jest wiele pięknych miejsc. Do najbardziej znanych i docenianych należą Ogrody Wiktorii, aktualnie przemianowane na Jijamata Udyan. Są to ogrody botaniczne o powierzchni 48 akrów. W ich obrębie znajdują się najstarsze drzewa w mieście, niektóre mają nawet ponad 200 lat. Przy wejściu odwiedzających wita efektowna renesansowa wieża zegarowa. W okolicy znajduje się też bombajskie ZOO - odwiedziny w nim nie są jednak miłym przeżyciem ze względu na złe warunki, w jakich trzymane są zwierzęta.

Plaże i parki

Plaże Juhu i Chowpatty to dwie najbardziej znane plaże bombajskie, bardzo popularne miejsca do spędzania czasu wolnego na powietrzu. Tuż przy nich znajdują się luksusowe hotele.

Park Kamala Nehru jest zlokalizowany na szczycie Wzgórza Malabar. Nazwano go na cześć żony pierwszego Premiera Indii, Jawaharlala Nehru. Rozciąga się z niego piękny widok na miasto i okoliczne plaże.

Zielonymi płucami Bombaju jest Park Priyadarshini. Znajdują się w nim: kilka kortów tenisowych, ścieżki dla miłośników joggingu oraz klub fitness wraz z siłownią. Warto zauważyć, że wcześniej na jego miejscu był kamienisty i nieurodzajny teren, który przekształcono w efektowny park.

Jeziora

Bardzo efektownie prezentują się słynne jeziora Powai i Vihar. Znajdują się co prawda ok. 40 km od Bombaju, ale mimo to warto się nad nie wybrać. Można dojechać w ich okolice koleją podmiejską. Co ciekawe, są one źródłem wody dla miasta. Nie zaleca się kąpieli, chyba że ktoś ma ochotę natknąć się na krokodyla...

Oceanarium

W Bombaju znajduje się także oceanarium Taraporewala oraz wioska rybaków, a w pobliżu leży park narodowy. Ciekawostkę stanowi tzw. mleczna kolonia Aarey, w której hoduje się ponad 30 stad bawołów mlecznych. Właśnie tam mieszkańcy Bombaju zaopatrują się w mleko, także stamtąd pochodzi ser Aarey.

Szczegóły

Opublikowano: 27 kwiecień 2009

Photo: SXC

Szczegóły

Opublikowano: 27 kwiecień 2009

Świątynia Akshardham w Delhi

fot. RusBowling

Delhi ma podobno ponad 5 tys. lat i wspólnie z Damaszkiem uznawane jest za najstarsze istniejące miasto na świecie. Mówi się, że na przestrzeni 50 wieków swojego istnienia zostało zniszczone i odbudowane aż 11 razy.

Delhi jest stolicą i trzecim pod względem wielkości miastem Indii, a także głównym ośrodkiem przemysłowym na północy kraju. Dzisiejszy obraz miasta dalece odbiega od stereotypu światowej metropolii. Z jednej strony, Delhi przepełnione jest liczącymi tysiące lat zabytkami, z drugiej, to zatłoczony, zakorkowany i przeludniony moloch, w którego centrum wyrastają wieżowce największych światowych korporacji przemysłowych i teleinformatycznych. Innowacyjność idzie tutaj w parze z mało nowoczesnym myśleniem, wynikającym gółwnie z tradycji, religii czy systemu kastowego (mimo oficjalnego zniesienia), na którym przez wieki oparte było społeczeństwo Indii. Miasto wieżowców i autostrad w budowie pełne jest świętych krów, wołów, a obecność spacerującego ulicą słonia obok korporacyjnej limuzyny szokuje jedynie turystów.

Historia

Delhi, choć dla wielu mało atrakcyjnie turystyczne, może fascynować historią. Mimo że niegdyś nie było stolicą Indii, zawsze odgrywało ważną rolę w historii kraju. Epicka "Mahabharata" sprzed ponad 3 tys. lat wzmiankuje o osadzie Indraprastha, położonej mniej więcej na terenie obecnego Delhi. Ponad 2 tys. lat temu stolicą królestwa cesarza Aśoki była Pataliputra (niedaleko dzisiejszej Patny).

Na obszarze Delhi przez tysiąclecia wybudowano obok siebie lub na sobie siedem miast Delhi. Pierwsze z tych miast o nazwie Indraprastha założono w 1200 roku p.n.e. jako stolicę państwa Pandawów. Początki współczesnego Delhi natomiast wiążą się z miastem Lal Kot założonym w 736 roku p. n. e. przez klan Radźputów Tomara. Od 1192 roku, tj. po zdobyciu i zajęciu Delhi przez Mohammada Ghoriego, miastem rządzili muzułmanie. Powołany w 1206 roku Sułtanat Dehlijski przetrwał do najazdu Mogołów w 1526 roku. W latach 1206-1526 Delhi było stolicą sułtanatu rządzącego niemal całymi Indiami. Wówczas wybudowano forty, które są częścią siedmiu miast Delhi. Z okresu rządów Mogołów pochodzą takie zabytki Delhi, jak Czerwony Fort i meczet Dżami Masjid, a także „siódme miasto Delhi” (Stare Delhi). W 1803 roku Delhi zostało zdobyte przez wojska brytyjskie. W sto lat później Brytyjczycy, burząc częściowo Stare Delhi, rozpoczęli budowę Nowego Delhi wg projektu brytyjskich architektów. W 1931 roku Nowe Delhi uznano za stolicę Indii Brytyjskich, a w 1947 roku niepodległych Indii.

Dzięki swej wyjątkowej historii Delhi, mimo że nie przypomina niczym europejskiego miasta, może się poszczycić wieloma ciekawymi miejscami godnymi zwiedzania. W Starym Delhi, które od XVII do XIX wieku było stolicą muzułmańskich Indii, znajduje się wiele meczetów, fortów i innych zabytków z tego okresu. Z kolei w rozległym i przestronnym Nowym Delhi, niegdyś głównym mieście Brytyjskiego Imperium, można znaleźć wszystkie budynki rządowe i ambasady. Miasto jest także, co oczywiste, centrum administracji państwowej oraz pełni rolę głównego węzła komunikacyjnego – ma jeden z najbardziej ruchliwych międzynarodowych portów lotniczych Indii. Z drugiej jednak strony, stale rozrastające się ubogie dzielnice i slumsy okalają miasto ze wszystkich stron.

Warto pamiętać, że pomimo swej odmienności od znanych nam standardów, Delhi to wbrew wszystkiemu nowoczesna metropolia, miasto uniwersyteckie, z licznymi teatrami, galeriami, muzeami i zabytkami z okresu Wielkich Mogołów. Mimo to, choć miasto przoduje w rozwoju technologii informacyjnej i telekomunikacyjnej, turystów raczej nie ciekawi jego biznesowe oblicze. To, czego oczekują po wizycie w stolicy mistycznych Indii, to egzotyka, niespotykana nigdzie indziej, a tu obecna niemal na każdym rogu ulicy czy progu hinduistycznej świątyni.

Szczegóły

Opublikowano: 27 kwiecień 2009