Szczegóły

Opublikowano: 18 czerwiec 2010

Klasztor Zakonu Chrystusa (Convento de Cristo) to najważniejszy zabytek w niewielkim portugalskim mieście Tomar. W 1983 roku został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Reprezentuje charakterystyczny dla Portugalii styl manueliński (nazwany tak od imienia panującego wówczas Manuela I), odmianę gotyku. Najbardziej wyrazistym reprezentantem tego stylu jest nawa dobudowana w pierwszej połowie XV wieku oraz zaprojektowany przez João de Castilho portal. Budowla jest niezwykła, gdyż łączy w sobie cechy klasztoru i zamku. W 1160 roku powstał zamek, a dopiero później dobudowano klasztor. Podczas zwiedzania zdecydowanie bardziej w oczy rzuca się warowny charakter zabytku. Nie ma w tym nic dziwnego, jeśli weźmiemy pod uwagę fakt, że służył jako siedziba templariuszy. W 1810 roku Napoleon przeznaczył klasztor na baraki dla swoich żołnierzy, czym doprowadził do znacznych zniszczeń. Na cały kompleks klasztorny składa się tak naprawdę 8 budynków, każdy z nich jest nieco inny. Są to m.in. Klasztor Cmentarny, Klasztor św. Barbary, Klasztor Jana III...

Szczegóły

Opublikowano: 18 czerwiec 2010

Są to klasztory znajdujące się w Bukowinie, których zewnętrzne ściany są ozdobione XV i XVI-wiecznymi freskami przedstawiającymi świętych i proroków, sceny z życia Jezusa, anioły i demony oraz piekło i niebo. Najlepiej zachowały się klasztory w wiosce Arbore (sceny z księgi Genesis), klasztor Humor (powrót syna marnotrawnego), Moldovita, Probota, Sucevita (m. in. drabina do nieba; ten klasztor ma najwięcej fresków). W 1993 roku siedem z monastyrów zostało wpisanych na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Szczegóły

Opublikowano: 18 czerwiec 2010

Hagar Qim to prawdziwy raj dla miłośników starożytnych kultur. Pod tą tajemniczą nazwą kryje się  najlepiej zachowana na Malcie świątynia zbudowana z wapienia. Na jej odkrycie pozwoliły wykopaliska przeprowadzone w 1839 roku. Według oceny archeologów budowla powstała prawdopodobnie około 3600 – 3200 tysięcy lat przed naszą erą. Aktualnie nie wyglądają już imponująco, choć i tak zaskakuje fakt, że przetrwały tak długi czasu. Zachwycają na pewno okoliczne krajobrazy. We wnętrzu świątyni możemy obejrzeć antyczne ołtarze. Hagar Qim to jeden z najważniejszych zabytków epoki neolitu na świecie.

Szczegóły

Opublikowano: 15 czerwiec 2010

Zamek w Mariborze to jedno z najbardziej charakterystycznych, chętnie odwiedzanych przez turystów miejsc. Sam zamek otoczony jest przez trzy place, a w jego wnętrzu znajduje się muzeum miejskie. Budowę zamku rozpoczęto w 1478 roku z polecenia Fryderyka III. Konieczne okazało się wówczas wzmocnienie zabezpieczeń miasta z powodu zagrożeń ze strony najeźdźców tureckich. Wewnątrz zamku można obejrzeć monumentalny, owalny sufit z malowidłem przedstawiającym starcie chrześcijan z Turkami. Innymi ciekawymi elementami zabudowy są barokowe schody oraz kaplica. Zamek w Mariborze gościł w swoich murach liczne znane osobistości. Oprócz cesarzowej Marii Teresy oraz cesarza Leopolda I mieszkał tu przez pewien czas papież Pius VI, a Franciszek Liszt bawił gości swoimi koncertami.

Szczegóły

Opublikowano: 15 czerwiec 2010

Znakiem rozpoznawczym Lublany jest, zgodnie z legendą, smok. Dlatego nie może dziwić fakt, że jedną z większych atrakcji turystycznych w mieście jest Smoczy Most, obowiązkowy punkt programu na trasie każdej wycieczki po stolicy. Niegdyś w tym miejscu znajdował się drewniany Most Rzeźniczy, ale w 1901 roku konieczna była jego modernizacja. Zbudowano wówczas ten, który możemy dziś oglądać, wykonany w stylu secesyjnym i poświęcony Franciszkowi Józefowi. Na początku zeszłego stulecia był to jeden z najnowocześniejszych mostów na kontynencie. Po obu stronach wejścia na most pilnują smoki. Według podań, kiedy wkracza na niego dziewica, smoki zaczynają machać ogonami.

Szczegóły

Opublikowano: 15 czerwiec 2010

Usytuowany na wzgórzu, majestatycznie wznosi się ponad panoramą miasta. Można się do niego wybrać pieszo, ale dojazd zapewnia też m.in. turystyczna kolejka. Gród, który możemy dzisiaj podziwiać, powstał pod koniec XV wieku z woli panującej tu wówczas dynastii Habsburgów. Wcześniej znajdowała się tu warownia, którą Habsburgowie zdecydowali się jednak zburzyć. Zamek miał ochronić Lublanę przed niebezpieczeństwem ze strony tureckich najazdów. Od czasów napoleońskich aż do II wojny światowej spełniał funkcję więzienia, natomiast od lat 70 XX wieku udostępniono go zwiedzającym, po wcześniejszej gruntownej renowacji. Wstęp na zamek nic nie kosztuje, a będąc na zamkowym dziedzińcu możemy usiąść w restauracji przy kieliszku wina. W zamku mieści się również muzeum. Wystawy są co jakiś czas zmieniane, dzięki czemu raczej nie powinno się trafić na znaną już ekspozycję odwiedzając zamek po raz drugi. Turyści mogą obejrzeć film dokumentalny o historii zamku, a wieczorem odbywają się tu liczne koncerty i imprezy kulturalne.

Szczegóły

Opublikowano: 15 czerwiec 2010

Bellinzona to stolica włoskojęzycznego kantonu Ticino. Choć piękna, jest bardzo niedoceniana przez turystów. Nazywana często „bramą do Włoch” Bellinzona zaskakuje niezwykłą atmosferą. Właściwie już w czasach rzymskich była ważną fortecą, a pozostałości umocnień i fortyfikacji do dziś są jedną z największych atrakcji Bellizony. O ich wartości świadczy fakt, że trzy zamki zostały wpisane na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Budowa Castelgrande rozpoczęła się jeszcze w XIII wieku. Przez następne lata zamek był sukcesywnie powiększany i umacniany. Jego charakterystyczne elementy to Biała i Czarna wieża, o wysokości 27 i 28 metrów. Ostatnia renowacja miała miejsce pomiędzy latami 1984 – 1991, dzięki czemu zamek wciąż zachwyca przyjezdnych. Wznoszący się nad miastem Castelgrande należał kiedyś do rodu Sforzów i jest otwarty dla zwiedzających przez cały rok. Do Sforzów należały również dwa pozostałe zamki. Sasso Corbaro został zbudowany w zawrotnym tempie (w 6 miesięcy) w 1479 roku pod kierownictwem Benedetto Ferriniego. Jego mury są grube niemal na 5 metrów! Ostatni zamek, Montebello, położony jest 90 metrów nad Castelgrande. Słynie z przepięknych widoków rozciągających się z jego murów. Podczas ładnej pogody można zobaczyć nawet Jezioro Maggiore.

Szczegóły

Opublikowano: 15 czerwiec 2010

Klasztor św. Jana jest uważany za jeden z najważniejszych zabytków sakralnych w Szwajcarii. W 1983 roku został wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Pierwsze budynki należące do kompleksu powstawały przed wieloma wiekami. Plantaturm to najstarsza wieża w Alpach. Zbudowano ją ok. 960 roku i wciąż jest otwarta dla zwiedzających. W kościele klasztornym św. Jana znajdują się natomiast pochodzące z VII wieku freski zachowane w doskonałym stanie. Freski przedstawiają różne sceny ze Starego i Nowego Testamentu. Możemy też zajrzeć do niewielkiego muzeum i sklepu z pamiątkami. Zamieszkałe tu siostry z Zakonu św. Benedykta jesienią i wiosną organizują... kursy medytacji i jogi, goście mogą także wziąć udział w tygodniu postu.

Szczegóły

Opublikowano: 15 czerwiec 2010

Starówka w Brnie należy do najpiękniejszych w Europie. W 1983 roku została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Stare Miasto powstało pomiędzy XII a XV wiekiem. Po drugiej wojnie światowej zostało poddane gruntownej renowacji. To właśnie tu znajduje się jeden z najdłuższych zadaszonych pasaży handlowych na kontynencie, ozdobiony długimi na 6 kilometrów arkadami.

Oprócz tego turyści mogą obejrzeć wiele efektownych zabytków, wśród nich Zytglogge, czyli średniowieczną wieżę zwieńczoną pochodzącym z XII wieku zegarem. Na starówce położona jest też Katedra św. Wincentego reprezentująca styl późnogotycki. Także tutaj znajdziemy budynki mieszczące szwajcarski parlament oraz kościół Nydegg. Berno jest czasami nazywane miastem fontann – na starówce także ich nie brakuje. Aż 11 jest zlokalizowanych właśnie na starym mieście, w tym najbardziej znana Fontanna Wielkoluda oraz Fontanna Samsona.

Szczegóły

Opublikowano: 08 czerwiec 2010

Zbudowana w starym ruskim stylu cerkiew, jest jednym z symboli Sankt Petersburga. Sobór został zbudowany w miejscu, gdzie 13 marca 1881 r. (a wg kalendarza juliańskiego 1 marca) został zabity car Aleksander II - dosłownie w poprzek ulicy. Petersburżanie nazwali świątynię „Okrwawionym Zbawicielem” albo krócej „cerkwią na Krwi”. Po latach komunizmu w Rosji sobór został ponownie otwarty w sierpniu 1997 r. po długiej blisko 30-letniej renowacji. Widok na sobór z mostu Bankowskiego umieszczany na wszystkich folderach o Sankt Petersburgu uchodzi za niesamowicie malowniczy. Chram wieńczy pięć kopuł o łącznej powierzchni 1000 m² a Wnętrze soboru jest ozdobione wieloma niezwykle pieczołowitymi mozaikami stworzonymi przez 30 najznakomitszych artystów ówczesnej Rosji. Pokrywają one powierzchnię ponad siedmiu tysięcy metrów kwadratowych wnętrza i są wykonane z 20 rodzajów kamieni dekoracyjnych (m.in. jaspisu, rodnitu, porfiru, włoskiego marmuru) – stąd część wnętrza zaadoptowano na Muzeum Mozaiki.

Szczegóły

Opublikowano: 08 czerwiec 2010

Nawet reżim komunistyczny i megalomańskie zapędy Nicolae Ceausescu pozostawiły w mieście warte zwiedzenia zabytki. Pałac Parlamentu (wcześniej znany jako Pałac Ludowy) jest monumentalnym budynkiem o wymiarach 270 x 240 metrów, wysokim na 86 metrów. Stanowi siedzibę obu izb rumuńskiego parlamentu i znajduje się w Księdze Rekordów Guinnessa – jest największym na świecie budynkiem wykorzystywanym dla celów administracyjnych, w tej kategorii także najcięższym i najdroższym tworem. Ma 1100 pokojów i 12 pięter. Pałac udowadnia, że nawet architektura doby komunizmu może być piękna. Zbudowano go jednak kosztem dużej części zabytkowej dzielnicy miasta, z czym ówczesne władze nie miały zamiaru się liczyć. Wnętrze jest tak luksusowe, że momentami może przytłoczyć zwiedzającego. Kolejnym ciekawym komunistycznym zabytkiem jest Centrum Obywatelskie, zbudowane wcześniej, ale znacząco przebudowane w latach 80 XX wieku.

Szczegóły

Opublikowano: 08 czerwiec 2010

Jest to najważniejszy punkt zwiedzania miasta – koniecznie będąc w Belgradzie należy odwiedzić Kalemegdan. Jest to obszar ufortyfikowany wstępnie już za czasów celtyckich, a następnie za czasów rzymskich znany pod nazwą Singidunum. Zabudowania warowni znajdujące się na wysokości około 125 merów nad poziomem morza, które można podziwiać współcześnie pochodzą głównie z XVII wieku, jednak w okolicy udostępnione są zwiedzającym również antyczne wykopaliska, jednak potrzeba sporej wyobraźni by w grupach kamieni dostrzec przedwieczne bastiony, mury i lochy. Niemniej jednak twierdza jest bardzo ciekawa – warto zobaczyć tutejsze masywne dramy, skromne i piękne cerkwie, tureckie grobowce oraz zajmujące ponad 50 sporych sal Muzeum Wojskowe prezentujące dzieje miasta i jego obronności. Wokół fortecy roztacza się park będący popularnym miejscem spotkań, spacerów i odpoczynku dla licznych mieszkańców Belgradu, poza tym szczyt wzgórza na którym umiejscowione są. Twierdza znajduje się w obrębie dzielnicy Stare Miasto i jest jedną z najważniejszych wizytówek turystycznych miasta.

Szczegóły

Opublikowano: 08 czerwiec 2010

Położony w centralnej Serbii monastyr w Studenicy jest jednym z najpiękniejszych w tym kraju, już w 1986 roku został dostrzeżony przez społeczność międzynarodowa i wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO w celu jego ochrony. We wnętrzach świątyń podziwić można kolekcję oryginalnych fresków w stylu bizantyjskim z XIII i XIV wieku. Stucenica stanowiła w średniowieczu religijne, polityczne i kulturalne centrum ówczesnej Serbii, a tutejsze cerkwie były najważniejszymi prawosławnymi świątyniami kraju. Niestety znaczna cześć wyposażenia i dokumentów, jakie były przechowywane w monastyrze, została zniszczona bezpowrotnie w wyniku trzęsienia ziemi w XVII wieku. W obrębie klasztoru znajduje się kilka cerkwi z różnych okresów, a także zabudowania gospodarskie i dawne siedziby zakonników. Wyjątkowo pięknie monastyr prezentuje się z lotu ptaka – budynki otaczają położony w centralnej części najważniejszy obiekt – jedna z cerkwi.

Szczegóły

Opublikowano: 07 czerwiec 2010

Cerkiew (inaczej Chram W. Błażennovo) leży przy Placu Czerwonym i widnieje na niemal każdej pocztówce z Moskwy. Świątynia ta swoją popularność zawdzięcza przede wszystkim bajkowemu wyglądowi. Cerkiew Wasyla Błogosławionego została zbudowana w latach 1555-1560 na rozkaz Iwana IV, dla upamiętnienia odniesionego zwycięstwa nad Tatarami. Jest wspaniałym dziełem rosyjskiej sztuki budowlanej.

Szczegóły

Opublikowano: 07 czerwiec 2010

Leżący na dawnym szlaku wikingów zamek to jedna z głównych atrakcji turystycznych regionu Shannon. Pierwszą fortecę zbudowano w tym miejscu w 1250 r. Dwukrotnie burzona obecny kształt zyskała w połowie XV w. za sprawą rodziny MacNamara. Masywny czworokątny budynek z kamienia wieńczą klockowate wieże. Zamek otacza kompleks Bunratty Folk Park - dosyć nietypowym skansen, który postał z zabytkowych, drewnianych domów zwiezionych z okolicy, gdy rozbudowywano lotnisko Shannon. Można tu zjeść i napić się w tradycyjnej gospodzie, ale prawdziwa, ogromna uczta czeka w samym Bunratty Castel. Na słynną w całym hrabstwie imprezę o nazwie „Tradycyjny wieczór irlandzki” wszyscy w strojach z epoki, spośród gości wybiera się króla i królową uczty a wszyscy bawią się jak prawdziwa irlandzka, średniowieczna szlachta – hucznie, wesoło, przy suto zastawionych stołach i bardzo długo.

Szczegóły

Opublikowano: 07 czerwiec 2010

Choć Kinsale jest niewielkie, pomimo tego ma w zanadrzu kilka niespodzianek, dzięki którym od lat zachowuje wysoką pozycję w rankingu turystów. Wielką zaletą Kinsale jest doskonałe położenie – zaledwie 29 kilometrów dzieli je od centrum Cork, a więc nadaje się nawet na cel rowerowej wycieczki. Miasteczko leży u ujścia rzeki Bandon, co znacząco wpływa na jego popularność wśród fanów sportów wodnych. Zadowoleni z pobytu w Kinsale będą też golfiści. Samo miasto ma dużo uroku: wąskie uliczki, niewysokie kamienice... a wśród tego wszystkie kawiarnie i restauracje. Warto wiedzieć, że Kinsale słynie z Festiwalu Jesiennych Smaków, organizowanego każdego roku w październiku. Również w październiku odbywa się tu Kinsale Fringe Jazz Festival, wydaje się więc, że jest to najlepszy miesiąc na wizytę. W Kinsale warto obejrzeć Charles Fort, ogromne ruiny XVII – wiecznego fortu oraz Zamek Desmond pochodzący z początków XVI wieku. Zamek służył niegdyś Hiszpanom, a teraz mieści się w nim muzeum wina. Z Kinsale pochodziła Anne Bonny, słynna irlandzka kobieta – pirat.

Szczegóły

Opublikowano: 07 czerwiec 2010

Knock to niewielkie, liczące 1,5 tysięcy mieszkańców miasteczko na zachodzie Irlandii, w hrabstwie Mayo. Cała jego sława wywodzi się z wydarzeń z 21 sierpnia 1879 roku, kiedy to piętnaście osób zaobserwowało pojawienie się Maryi na ścianie lokalnego kościoła. Wizja została uznana za prawdziwą przez Kościół Katolicki. Knock odwiedził papież Jan Paweł II w 1979 roku i Matka Teresa w 1993 roku. Miasteczko od lat jest miejscem pielgrzymek irlandzkich wiernych. Co roku zjeżdża tu ponad 1,5 miliona pielgrzymów. Warto dodać, że po objawieniu nastąpiła... fala cudownych ozdrowień okolicznych mieszkańców. Będąc w Knock możemy też odwiedzić muzeum objawienia. 11 października 2009 roku miały miejsce kolejne objawienia. Tym razem jednak zapobiegliwi wierni oczywiście uwiecznili je kamerą i zamieścili na portalu YouTube. 

Szczegóły

Opublikowano: 07 czerwiec 2010

Wybudowany przez Normanów w 1207 r. na miejscu dawnej fortyfikacji wikingów zamek, swój obecny wygląd zawdzięcza przebudowie z XVIII wieku. Zamek był siedzibą wicekrólów i symbolem brytyjskiej dominacji aż do momentu obalenia rządów angielskich w 1922 r. To tutaj Brytyjczycy oddali władzę Irlandczykom, którą symbolicznie przejął dowodzący armią irlandzką Michael Collins. O dawnym, obronnym charakterze budowli przypomina już tylko masywna kamienna Record Tower, chociaż i ją znacznie przebudowano w XIX stuleciu. Katedra Christchurch Katedra powstała w 1172 roku. po wyburzeniu poprzedniej drewnianej katedry wzniesionej przez wikingów. W późniejszych wiekach popadała coraz bardziej w ruinę – dzisiejszy kształt to efekt kompleksowej renowacji i przebudowy z końca XIX wieku.

Szczegóły

Opublikowano: 07 czerwiec 2010

Trinity College w Dublinie to po polsku Kolegium Trójcy Świętej. Tą prestiżową uczelnię założyła w 1592 roku królowa Elżbieta I. Królowa chciała „oczyścić Irlandię z barbarzyństwa” i zapobiec migracji młodych, zdolnych ludzi do Europy. Trinity College jest najstarszym uniwersytetem w Irlandii, cieszy się renomą najlepszego w kraju. Kształciły się tu takie sławne osobistości jak Oscar Wilde, Bram Stoker (twórca „Drakuli”), Samuel Beckett i Edmund Burke. Dzisiaj pozycja uczelni także jest wysoka. W rankingu szkół wyższych opracowanym przez magazyn „Times” Trinity College zajął 43 pozycję na świecie i 13 w Europie. Na uczelni kształci się aktualnie ponad 15 tysięcy studentów. W kompleksie uczelnianym znajduje się wiele atrakcji, które powinni zwiedzić turyści. Warto odwiedzić Galerię Douglasa Hyde'a, Teatr Samuela Becketta i Galerię Nauki. Możemy też wybrać się Szlakiem Trójcy albo zajrzeć do Starej Biblioteki.

Szczegóły

Opublikowano: 02 czerwiec 2010

Katedra we Freiburgu to budowla o niezwykłym szczęściu. W 1940 roku Freiburg został zbombardowany pomyłkowo przez... Niemców, a w 1944 – przez wojska alianckie. Katedrze udało się uniknąć zniszczenia w obu nalotach, w przeciwieństwie do zrównanej niemal z ziemią freiburskiej starówki. Budowę świątyni rozpoczęto z początkiem XIII wieku w stylu romańskim, później dodano jednak elementy stylu gotyckiego. W 1827 roku została siedzibą arcybiskupa Freiburga. Wzniesiona z czerwonego piaskowca przywodzi na myśl silne skojarzenia z francuskimi katedrami gotyckimi. Wysoka na 116 metrów wieża jest uznawana za prawdziwą perełkę gotyku. Na wieży znajduje się 16 dzwonów, a najstarszy z nich – Hosanna, pochodzi z 1258 roku.

Szczegóły

Opublikowano: 02 czerwiec 2010

Zamek w Heidelbergu można bez wahania nazwać najbardziej znaną ruiną w Niemczech. To, że czasy świetności zamek już dawno ma za sobą niczego mu jednak nie ujmuje. Pomimo tego – a może dzięki temu – od XIX wieku jest niewyczerpanym źródłem inspiracji dla poetów i artystów niemieckich. Nie narzeka też na brak zainteresowania ze strony turystów. Zamek został zniszczony najpierw przez wojska szwedzkie, później w 1693 roku przez Francuzów pod wodzą Ludwika XIV. Na dodatek w 1764 roku uderzył w niego piorun. Warownię zbudowano na wzgórzu. Można więc albo dostać się tam na piechotę, albo skorzystać z kolejki szynowo – linowej. Zamek w Heidelbergu pobudzał wyobraźnię wielu artystów. Do jego fanów należeli Goethe, Wiktor Hugo, Mark Twain... Dzisiaj jest pełen turystów o każdej porze roku. Na zamku można napić się piwa i zrobić pamiątkowe zakupy. Często organizowane są koncerty i wystawy. Jeśli nawet nie natrafimy na żadną z imprez, możemy zwiedzić tutejsze muzeum aptekarstwa czy obejrzeć największą beczkę wina na świecie.

Szczegóły

Opublikowano: 02 czerwiec 2010

Rezydencja w Monachium należała do dynastii Wittelsbachów. To jeden z najstarszych królewskich rodów w Niemczech, a ich przedstawiciele panowali m.in. w Bawarii. Pierwsza posiadłość została zbudowana w tym miejscu jeszcze w 1385 roku jako niewielki zamek otoczony fosą. Dopiero z początkiem XVI wieku zyskała jednak na znaczeniu jako siedziba książąt i królów. Wówczas także rozpoczęły się przebudowy rezydencji. Kształt zbliżony do ostatecznego rezydencja otrzymała właściwie dopiero na początku XIX wieku. Aktualnie jest to największy zespół pałacowy w Niemczech znajdujący się w obrębie miasta. Składa się ze 130 komnat, a najważniejsze z nich to Sale Nibelungów, Złota Sala i Sala Kamienna. Koniecznie trzeba też obejrzeć tzw. Komnaty Elektorskie. Najcenniejsze pokoje wchodzą w skład Residenzmuseum. Pewną niedogodnością jest na pewno dziwny system zwiedzania rezydencji: jedna jej część jest otwarta rano, a druga po południu.

Szczegóły

Opublikowano: 31 maj 2010

Bazylika Sacré – Coeur (Bazylika Najświętszego Serca) to jedna z najważniejszych świątyń Paryża. Swoje powstanie zawdzięcza... wojnie, która wybuchła w 1870 roku pomiędzy Francją a Prusami. Właśnie wtedy dwaj przemysłowcy złożyli obietnicę wybudowania bazyliki dla uczczenia serca Jezusowego, jeżeli tylko Paryż nie ucierpi w wyniku wojny. Danego słowa dotrzymali i tak w 1876 roku rozpoczęto budowę bazyliki. Autorem projektu był Paul Abadie. Świątynia wyróżnia się stylem romańsko – bizantyńskim. Monumentalna kopuła wznosi się na wysokość 79 metrów, a północna wieża jest jeszcze wyższa. Znajduje się w niej najcięższy dzwon Paryża – Savoyarde o wadze 500 kilogramów. Nawet filary bazyliki są wysokie na 33 metry. Przed świątynią postawiono posągi Joanny d'Arc i króla Ludwika Świętego.

Szczegóły

Opublikowano: 31 maj 2010

Pałac Papieski to najważniejszy zabytek w Awinionie. Od XIV do XVIII wieku był siedzibą papieży. Jest też silnie związany z burzliwym dla historii kościoła katolickiego okresem, czyli tzw. niewolą awiniońską (1309 – 1377). Był to czas uzależnienia papiestwa od władzy królów francuskich. Pałac jest piękną budowlą, chociaż z wyglądu przypomina raczej potężną warownię – masywne, grube mury i malutkie okienka cały czas przypominają o tym, że miał duży potencjał militarny. Składa się z dwóch części: Starego Pałacu wysuniętego bardziej na północ i Nowego Pałacu, odznaczającego się cechami charakterystycznymi dla gotyku płomienistego. Każdego roku pałac jest odwiedzany przez ponad 500 tysięcy turystów. Co roku w lipcu w pałacu rozpoczyna się Festiwal Awinioński.

Szczegóły

Opublikowano: 31 maj 2010

Francuska nazwa mostu brzmi Pont d'Avignon, choć często nazywany jest też Pont Saint – Benezet. To jeden z najsłynniejszych średniowiecznych mostów na świecie, a także ważny zabytek miasta Awinion, położonego w południowej części Francji. Oryginalny most powstał pomiędzy 1171 a 1185 rokiem i był długi na 900 metrów. Niestety, czas nie obszedł się z nim łaskawie – parokrotnie uszkodzony, wreszcie zawalił się i konieczna była gruntowana odbudowa. Legenda głosi, że anioły nakłoniły lokalnego pasterza, Benezeta, do budowy mostu. Most zyskał na sławie stając się bohaterem piosenki francuskiej "Sur le pont d'Avignon", tzn. po prostu „Na moście d'Avignon”. Wiersz o tym samym tytule napisał polski poeta Krzysztof Kamil Baczyński.

Szczegóły

Opublikowano: 31 maj 2010

Tallin bywa nazywany „Perłą Bałtyku” lub „Florencją Północy”. Te zaszczytne miano zdobył dzięki swojemu urokowi. Bez wątpienia największe wrażenie na turystach przyjeżdżających do stolicy Estonii robi jej Stare Miasto. Niegdyś teren był otoczony przez blisko 2500 metrów murów, teraz jednak ich długość wynosi tylko 1850 metrów. Mimo to centrum Tallina o każdej porze roku wypełnione jest turystami. Pełno tu przytulnych kawiarenek, wykwintnych restauracji i przeróżnych sklepów z pamiątkami. W lecie na rynku organizuje się wiele koncertów i imprez kulturalnych, jest on też centrum Festiwalu Starego Miasta. Warto dodać, że tutejszy ratusz jest ostatnim zachowanym ratuszem w stylu gotyckim w całej północnej części Europy.

Szczegóły

Opublikowano: 31 maj 2010

Stare Miasto w Pradze to jedna z największych atrakcji czeskiej stolicy. Na pewno zgodzi się z tym każdy, kto miał przyjemność choć przez chwilę je oglądać. Jego historia sięga podobno ponad tysiąca lat, choć w takim kształcie, jakie znamy je teraz zaczęło formować się pod koniec XII wieku. Dzielnica przez długi czas była samodzielnym miastem, a okres jej największego znaczenia przypada na XIV wiek. Centrum Starego Miasto stanowi oczywiście rynek, uważany powszechnie za jeden z najpiękniejszych w całej Europie i liczący sobie 9 tysięcy metrów kwadratowych. Już w XI wieku na rynku znajdowało się miejskie targowisko. Otaczające rynek odnowione kamieniczki stanowią chlubę miasta. Na placu znajduje się też pomnik Jana Husa i pochodzący z XIV wieku ratusz z astronomicznym zegarem. Z wysokiej na 70 metrów wieży ratusza można się przyjrzeć pięknej panoramie Pragi. Właśnie na rynku zlokalizowany jest Kościół św. Mikołaja. Warto zwiedzić świątynie, główne z racji jej historycznego znaczenia. To właśnie w niej w 1920 roku ogłoszono założenie kościoła czesko – słowackiego. Kolejną ważną budowlą sakralną na Starym Mieście jest Kościół Marii Panny przed Tynem. Świątynia pochodząca z końca XV wieku mieści się we wschodniej części dzielnicy. Na koniec zostaje jeszcze Klementinum. W tym barokowym budynku mieści się aktualnie czeska Biblioteka Narodowa. Nie można oczywiście ominąć Mostu Karola, łączącego Stare Miasto z dzielnicą Mała Strona.

Szczegóły

Opublikowano: 30 maj 2010

Porec to niewielkie, liczące sobie ok. 12 tysięcy mieszkańców miasteczko portowe położone na półwyspie Istria. Każdego roku spędza tu urlop ponad 700 tysięcy osób. Przyczyniają się do tego nie tylko piękne plaże i krajobrazy, ale także urok miasteczka. Najciekawszym zabytkiem jest bez wątpienia tutejsza Bazylika Eufrazjusza. Ta niezwykła budowla powstała w czasach rozkwitu Bizancjum, a w 1997 roku została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Budowa świątyni, którą aktualnie możemy podziwiać została zakończona prawdopodobnie w 553 roku. Zachwycają zwłaszcza zachowane w doskonałym stanie mozaiki prezentujące sceny z Biblii. W 1440 roku południową część centralnej nawy poddano renowacji, dlatego teraz wyróżnia się stylem gotyckim. W miesiącach wakacyjnych w bazylice organizowane są koncerty muzyki klasycznej.  Za bazyliką znajduje się niewielkie muzeum, do którego wstęp jest płatny.

Szczegóły

Opublikowano: 30 maj 2010

Katedra została wybudowana na cześć rosyjskiego Cara Aleksandra II, dzięki któremu Bułgaria uzyskała niepodległość w 1978 roku. Cerkiew przyjęła nazwę patrona carskiej rodziny, św. Aleksandra Newskiego. Pierwszy kamień został położony w roku 1882. Budowlę cerkwi zakończono w roku 1912. Projektował ją rosyjski architekt Pomerancew w stylu neobizantyjskim, który był bardzo popularny w XIX wieku w Rosji. Wykończenie gmachu budzi podziw. Kopuły katedry są pozłacane, wejście zdobi marmur z Sienny i Carrary, trony dla cara i patriarchy zrobione są z onyksu i alabastru. Cerkiew Aleksander Newski jest główną świątynią patriarszą Autokefalicznego Bułgarskiego Kościoła Prawosławnego.

Szczegóły

Opublikowano: 30 maj 2010

Baba Vida jest jedyną średniowieczną warownią, jaka zachowała się w Bułgarii oraz najpiękniejszym zabytkiem miasta Vidin. Ogromna forteca zbudowana nad brzegami Dunaju góruje nad miastem, sprawiając wrażenie żywcem wyjętej z historycznego filmu. Potężne mury otoczone są dodatkowo fosą, aktualnie wyschniętą. Budowę fortecy rozpoczęto w X wieku, w miejscu, gdzie niegdyś stała stara rzymska wieża strażnicza. Baba Vida dowiodła swojej ogromnej wartości podczas wielu wojen, ale najbardziej pamiętne jest na pewno oblężenie przez bizantyjskie wojska pod wodzą Bazyla II, które trwało 8 miesięcy! Pomiędzy XV a XIX wiekiem warownia znajdowała się pod panowaniem imperium osmańskiego. Ważnym elementem historii Baba Vidy są legendy z nią związane. Jedna z nich opowiada historię bułgarskiego władcy, który miał trzy córki: Gamzę, Kulę i Vidę. Po jego śmierci każda odziedziczyła 1/3 kraju. Gamza i Kula wyszły za mąż za nieodpowiednich mężczyzn, którzy zaprzepaścili osiągnięcia ich ojca. Vida natomiast pozostała samotna, ale swoje tereny doprowadziła do rozkwitu. To ona miała nakazać budowę fortecy, którą na jej cześć nazwano Baba Vida, co dosłownie oznacza „Babcia Vida”.

Szczegóły

Opublikowano: 28 maj 2010

Katedra w Yorku to niezwykła świątynia utrzymana w gotyckim stylu, położona w mieście na północy Anglii. Po katedrze w Kolonii jest największą gotycką katedrą w północnej części Europy. O jej znaczeniu przesądza też fakt, że jest siedzibą arcybiskupa Yorku, drugiego pod względem ważności dostojnika kościoła anglikańskiego. Pierwszy kościół w tym miejscu powstał w 627 roku – była to niepozorna, wzniesiona na szybko świątynia z drewna. W XI wieku katedra była wielokrotnie niszczona i odbudowywana, ale swój charakterystyczny gotycki styl uzyskała dopiero w połowie XII wieku. W 1967 roku okazało się, że istnieje niebezpieczeństwo zawalenia się katedry. Zainwestowano wówczas 2 miliony funtów w umocnienie jej struktury. W 1984 roku w wyniku pożaru po raz kolejny konieczne były odnowienie świątyni, które pochłonęło następne 2,5 miliona funtów. Dzięki renowacjom katedra jest jednym z najlepiej zachowanych zabytków Anglii. W jej wnętrzu przechowywane jest Wielkie Wschodnie Okno. Pod tą tajemniczą nazwą kryje się witraż o statusie najstarszego szklanego zabytku Anglii (pochodzi z początku XV wieku). Przedstawiono na nim sceny z Księgi Rodzaju i Apokalipsy św. Jana.

Szczegóły

Opublikowano: 28 maj 2010

Sandringham House jest wiejską posiadłością należącą do angielskiej rodziny królewskiej. Położona w hrabstwie Norfolk w okresie od Bożego Narodzenia do lutego gości zwykle królową Elżbietę. Sandringham prezentuje się majestatycznie, ale nie sprawia onieśmielającego wrażenia, jakie rezydencja królewska zwykła wywierać na poddanych. Posiadłość rozciąga się na 24 hektarach, z czego większą część zajmują zadbane ogrody. Spacer wśród starannie wypielęgnowanych roślin to jedna z atrakcji wyjazdu do Sandringham. Oprócz samej rezydencji można zwiedzić także muzeum. Znajdują się tam pamiątki rodziny królewskiej: zdjęcia, prezenty, a także kolekcja starych samochodów. Przy posiadłości znajduje się Kościół św. Marii Magdaleny pochodzący z XVI wieku.

Szczegóły

Opublikowano: 27 maj 2010

Zamek Durham to normańska warownia powstała w XI wieku. Celem jej budowy było wówczas zaprezentowanie potęgi Normanów na północy Anglii. Można spokojnie powiedzieć, że ten cel osiągnięto. Nawet dzisiaj zresztą zamek wzbudza respekt. Wzniesiony na szczycie wzgórza ponad rzeką Wear od 1840 roku jest siedzibą tutejszego Uniwersytetu. Naprzeciwko zamku znajduje się równie efektowna katedra. Zamek Durham od 1986 roku jest wpisany na listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Szczegóły

Opublikowano: 27 maj 2010

Zamek Warwick bezsprzecznie jest jedną z najpiękniejszych brytyjskich warowni. Położony nad malowniczą rzeką Avon w mieście o zaskakująco przewidywalnej nazwie Warwick, zamek został zbudowany z polecenia Wilhelma Zdobywcy w 1068 roku, dwa lata po normańskiej inwazji na Wyspy Brytyjskie. Gród prosperował doskonale przez następne wieki aż do momentu, gdy w 1547 roku jego właścicielem został sir John Dusley. Przez jego zaniedbania Warwick popadł w ruinę. Musiało upłynąć ponad 200 lat by zamek zaczął wkraczać ponownie w czasy świetności. W 1978 roku podjęto decyzję o otwarciu go dla turystów. Aktualnie organizowane są w nim liczne imprezy przyciągające całe rzesze odwiedzających. Do głównych atrakcji należą zgromadzone we wnętrzach figury woskowe, wystylizowane na osoby, które rzeczywiście gościły w zamku podczas jego długiej historii. Dla miłośników adrenaliny otworzono niedawno lochy zamkowe. Wizyta w nich przeniesie nas do 1345 roku, gdy miasto opanowane było przez zarazę. Ukoić zszargane nerwy można później w pięknych zamkowych ogrodach.

Szczegóły

Opublikowano: 27 maj 2010

Zamek Cardiff należy do grona najbardziej rozpoznawalnych zabytków w Walii. Położony jest w samym centrum miasta. Historia warowni miała swój początek jeszcze w połowie I wieku naszej ery. Już wówczas Rzymianie doszli do wniosku, że ta okolica ma doskonale nadaje się na budowę umocnień. Dziś oczywiście możemy zobaczyć już tylko pozostałości po tamtych czasach, a dokładniej fragment ściany. Podczas normańskich najazdów odbudowano zamek, korzystając z fundamentów pozostałych po czasach rzymskich. Prawdziwy rozkwit zamku datuje się jednak od 1766 roku, kiedy to znalazł się we władaniu szlacheckiej rodziny Bute. Niemal sto lat później, pod wodzą Williama Burgesa, forteca przeszła prawdziwą przemianę – gruntownie ją przebudowano. Od tej pory zamek łączy w sobie cechy architektury klasycznej i średniowiecznej, widoczne są nawet wpływ kultury arabskiej! Gotyckie wieże, wnętrza wykończone marmurem, witraże i drzeworyty – wszystko to sprawia, że wizyta w zamku Cardiff będzie nie zapomnianym przeżyciem. Do tego dodać należy Animal Wall: ścianę zwieńczoną figurami przeróżnych zwierząt.

Szczegóły

Opublikowano: 27 maj 2010

Zamek Rushen to warownia położona na terytorium zależnym Wielkiej Brytanii - Wyspie Man. Położony w niewielkim miasteczku nazwanym zresztą wymownie Castletown jest jedną z największych atrakcji na całej wyspie. Zbudowano go w XIII wieku i przez pewien czas był rezydencją tutejszych królów i lordów. Uchodzi też za przykład jednego z lepiej zachowanych grodów z tamtego okresu. W dawnych czasach w zamku mieściło się wiele ważnych instytucji. Aktualnie pozostał tu tylko sąd i zabytkowe... lochy. Na pewno warto przyjechać do Castletown i zwiedzić zamek. Goście mogą także obejrzeć prezentację filmową budynku. Zamek jest utrzymany w dobrym stanie, a wiele spośród komnat upodobniono do ich historycznego wyglądu. Są umeblowane, a wędrówce po zamku towarzyszą nawet efekty dźwiękowe!

Szczegóły

Opublikowano: 27 maj 2010

Historyczne doki w Portsmouth to jedna z najchętniej odwiedzanych atrakcji w mieście. Każdego roku liczba turystów, którzy je zwiedzają sięga miliona osób. Niegdyś był to niezwykle ważny port wojenny, teraz stanowi ważny obiekt na mapie kraju, zwłaszcza dla miłośników historii. W 1995 roku Porsmouth obchodziło 500-lecie utworzenia najstarszych i największych doków na świecie. Doki powstały z polecenia króla Henryka VII. Swój rozkwit przeżywały w XVIII i XIX wieku, wtedy też zostały uznane za jedno z największych centrów rewolucji przemysłowej. Jeszcze w XX wieku budowano tu najwięcej okrętów wojennych spośród wszystkich obiektów tego typu w Wielkiej Brytanii. Teraz ich znaczenie jest czysto zabytkowe. Turyści mogą obejrzeć tu fregaty „HMS Victory”, „HMS Warrior” (pierwszy okręt z żelaznym kadłubem) oraz należący jeszcze do Henryka VIII okręt „Mary Rose”. Warto też wstąpić do muzeum królewskiej marynarki wojennej założonego w 1911 roku. Interaktywne ekspozycje zainteresują nawet tych, którzy nie są pasjonatami marynarki.

Szczegóły

Opublikowano: 27 maj 2010

Zamek Conwy jest jednym z z najbardziej znanych zamków Walii. Co za tym idzie, plasuje się też wysoko w rankingu najchętniej odwiedzanych przez turystów. Monumentalna średniowieczna warownia została wzniesiona pod koniec XIII wieku na polecenie Edwarda I, króla Anglii. Jego potęga była ściśle związana z symboliką: Conwy miał bowiem przypominać Walijczykom o władzy, jaką mają nad nimi Anglicy (tak jak pozostałe zamki należące do tzw. „żelaznego kręgu”). Był jednym z najdroższych przedsięwzięć tamtych czasów, do dziś zresztą nie stracił nic ze swojego czaru. Potężne, grube mury wyrastają na wzniesieniu w centrum miasteczka. Osiem wież fortecy sprawia, że wydaje się jeszcze większa niż w rzeczywistości. Można się do niego dostać przechodząc przez most zawieszony na stalowych linach zbudowany w 1824 roku. Cała konstrukcja zamku została ściśle dopasowana do skały, na której powstał. Wewnątrz zamku wrażenie robi przede wszystkim Główna Sala oraz apartamenty królewskie. Tutejsza sala audiencyjna onieśmiela swoimi rozmiarami – ma 40 metrów długości!

Szczegóły

Opublikowano: 27 maj 2010

Zamek Chepstow należy do najpiękniejszych warowni w Walii. Choć już na pierwszy rzut oka widać, że lata świetności ma dawno za sobą, to i tak w każdej chwili można tu spotkać wielu turystów. Prawdopodobnie wpływa na to również fakt, że Chepstow to najstarsza kamienna warownia w Wielkiej Brytanii zachowana w tak dobrym stanie. Jego konstrukcję rozpoczęto w 1067 roku, tuż po tym, jak Wilhelm Zdobywca zwyciężył w bitwie pamiętnej bitwie pod Hastings i został królem Anglii. Bez wątpienia zwiedzających przyciągają także piękne krajobrazy i niezapomniane widoki rozciągające się z zamku. Z jednej strony można zobaczyć miasteczko, a z drugiej rzekę Wye, nad którą zbudowano zamek. Przez kolejne wieki wznoszącą się na klifach fortecę sukcesywnie rozbudowywano. Odgrywała ważną rolę jeszcze w wielu chwilach w burzliwej wyspiarskiej historii, np. podczas wojny domowej w XVII wieku. Aktualnie każdego roku w Chepstow organizowanych jest wiele imprez historycznych.

Szczegóły

Opublikowano: 14 maj 2010

Katedra św. Dawida zlokalizowana jest w miasteczku o tej samej nazwie. St. David's położone jest w hrabstwie Pembrokeshire w Walii i liczy sobie zaledwie nieco ponad 2 tysiące mieszkańców (jest tym samym najmniejszym miastem w kraju). Św. Dawid jest dla Walijczyków tak ważny, gdyż to właśnie on jest patronem kraju. Miasteczko St. David's uważane jest za religijną stolicę Walii, ponieważ to właśnie tu urodził się święty. Katedra robi wrażenie już na pierwszy rzut oka. Jej masywna konstrukcja została wzniesiona na planie krzyża. Ponad główną bryłą katedry wznosi się wysoka na 38 metrów wieża. We wnętrzu świątyni znajdują się grobowce ważnych osób, m.in. Edmunda Tudora (ojca słynnego Henryka VII). Katedra ma również swój skarbiec, w którym  znajdziemy np. laski biskupie sprzed ponad 800 lat czy walijską Biblię z 1620 roku.

Szczegóły

Opublikowano: 14 maj 2010

Zamki północnej Walii pochodzą z XIII wieku i zostały w większości zbudowane przez króla Edwarda I, który chciał zdławić walijski ruch niepodległościowy. Do najpiękniejszych i najlepiej zachowanych zaliczają się Beaumaris, Harlech, Conwy i Caernarvon. Ten ostatni jest najbardziej imponujący, choć ustępujący innym pod względem możliwości defensywnych. Został zaprojektowany raczej jako symbol dominacji angielskiej i siedziba lokalnych władz, wielu uważa go za najwspanialszą budowlę Edwarda I. Nawet w XVII wieku, epoce prochu i wysoce wyszkolonych zawodowych armii, słynny historyk i podróżnik John Taylor stwierdził, że "gdyby odpowiednio go obsadzić żołnierzami, zaopatrzyć w stosowne zapasy prowiantu i amunicji, to byłby praktycznie nie do zdobycia". Caernarfon (jak nazywają go Walijczycy), malowniczo położony nad samym brzegiem Cieśniny Menai, przyciąga każdego sezonu wielu turystów, przybywających zarówno lądem, jak i na pokładach jachtów i motorówek.

Szczegóły

Opublikowano: 14 maj 2010

Zamek Tintagel przez wielu jest uważany za miejsce narodzin legendy o Królu Arturze i Rycerzach Okrągłego Stołu. Niektórzy nawet nazywają go Camelotem. Według niektórych legend Król Artur urodził się w tym miejscu, gdzie teraz stoją ruiny zamku. Niegdyś zamek był z pewnością majestatyczną fortecą, teraz jednak zostało z niego naprawdę niewiele. Piękne położenie – zbudowano go na wyspie – okazały się w rezultacie jego zgubą. Spora część zamku po prostu spadła do morza... Pomimo tego spacer wśród kamiennych pozostałości warowni pobudza wyobraźnię. Od lat ściągają tu rzesze miłośników arturiańskich legend, ale nie tylko oni. Bez wątpienia warto obejrzeć miejsce narodzin mitu.

Szczegóły

Opublikowano: 14 maj 2010

Zamek Glamis należy do najbardziej znanych zamków Szkocji, choć powody takiego stanu rzeczy wcale nie są chlubne. Niektórzy zwykli mówić, że Glamis jest najbardziej nawiedzonym zamkiem w całej Wielkiej Brytanii. Oczywiście historie o duchach możemy włożyć między bajki, a jednak taka zła sława przydaje mu zainteresowania. To jednak nie jedyna przyczyna, dla której do Glamis zjeżdżają wciąż masy  turystów – zamek jest po prostu ładny w charakterystyczny dla starych grodów, nieco toporny sposób. Najstarsza część zamku pochodzi z XI wieku (jest to wieża mieszkalna), ale większość powstała przynajmniej cztery wieki później. W Glamis znajduje się Sala Duncana, znana ze sztuki Williama Szekspira. Szekspir umiejscowił „Makbeta” właśnie w zamku Glamis. Z zamkiem jest związane wiele mrożących krew w żyłach legend. Najsłynniejsza dotyczy Potwora z Glamis, choć ciężko jest ustalić jej jedną wersję. Czasami wspomina się w niej o wampirach, czasami o zdeformowanych dzieciach, które zamurowano w ścianach  zamku i pozostawiono na pewną śmierć głodową. Glamis jest podobno stale nawiedzany przez Szarą Damę. Jest to duch Janet Douglas, żony szóstego Lorda Glamis. Jej pasierb po objęciu władzy miał oskarżyć ją o uprawianie czarnej magii i spalić na stosie. Te straszne opowieści nie powinny zniechęcać turystów. Piękne ogrody, częste odgrywanie „Makbeta” w niezwykłej scenerii to tylko niektóre z atrakcji czekających na nich w Zamku Glamis. Każdego roku przed zamkiem odbywają się Highland Games, czyli tradycyjne szkockie zawody. W ich trakcie zawodnicy rywalizują m.in. w takich dyscyplinach jak rzut balem czy przeciąganie liny.

Szczegóły

Opublikowano: 14 maj 2010

Zamek Penrhyn był budowlą niezwykle ekstrawagancką jak na czasy, w których powstawał. Autorem jego projektu był Thomas Hopper, działający na zlecenie George'a Hay Dawkins Pennanta, który dorobił się wielkiego majątku m.in. na handlu cukrem jamajskim. Pennant chciał, aby jego bogactwo było widoczne na pierwszy rzut oka, i tak oto w latach 1820 - 1845 powstał zamek. Penrhyn leży w Walii, nieopodal miasteczka Bangor. Zamek w założeniu miał udawać normańską warownię, wprawne oko zobaczy w nim jednak także inne style architektoniczne. Już od chwili ukończenia budowy robił duże wrażenie. Aktualnie także jest chętnie odwiedzany przez turystów. Grube, wysokie mury nadają mu charakter prawdziwej warowni. Wnętrze zamku jest jednak nawet bardziej efektowne. Witraże i obrazy, cenne antyki i bogate zdobienia w drewnie i kamieniu – oto co znajdziemy za murami Penrhyn. Jedną z największych atrakcji jest natomiast bez wątpienia... łóżko. Ogromne łoże wykonane z łupków waży ponad tonę, a w 1859 roku spała w nim Królowa Wiktoria. W zamku mieści się też muzeum lalek. Na zakończenie zwiedzania koniecznie trzeba wybrać się na spacer po ogrodach, z których rozciąga się przepiękny widok na Park Narodowy Snowdonia.

Szczegóły

Opublikowano: 14 maj 2010

Posiadłość Balmoral jest rezydencją rodziny królewskiej już od 1852 roku. Właśnie wówczas został zakupiony przez Księcia Alberta dla Królowej Wiktorii. Na potrzeby koronowanych głów okazał się być za mały, dlatego wkrótce po zakupie konieczna okazała się rozbudowa rezydencji. Przez następne lata rezydencja wciąż się rozrastała, aż do aktualnych rozmiarów – zajmuje teraz ponad 26 hektarów. Posiadłość jest położona nad rzeką Dee, w odległości 80 kilometrów od Aberdeen. Zamek należy do najciekawszych rezydencji królewskich Wielkiej Brytanii. Szczególną sympatią darzy go też sama rodzina królewska – Balmoral jest najbardziej lubianą letnią rezydencją. W posiadłości każdego roku odbywają się liczne imprezy. Dla turystów niestety Balmoral jest dostępny tylko wtedy, gdy nie ma w nim rodziny królewskiej, czyli zwykle od kwietnia do sierpnia. Zalecane jest, aby na zwiedzanie posiadłości zarezerwować sobie minimum 1,5 godziny. W tym czasie uda nam się pobieżnie obejrzeć zamek, ogrody i wystawy. Później możemy wstąpić po pamiątkę do sklepu albo odpocząć przy kawie. Nie należy zapominać, że Balmoral leży na terenie Parku Narodowego Cairngorms, w którym żyje 25% zagrożonych gatunków zwierząt i roślin Wielkiej Brytanii.

Szczegóły

Opublikowano: 30 kwiecień 2010

Bezdyskusyjnie jedna z największych atrakcji Francji, nie tylko dla pielgrzymów. To mała, skalista wysepka położona ok. kilometra od wybrzeży Normandii. Monumentalne benedyktyńskie opactwo Mont-Saint-Michel góruje nad wyspą i stale jest na celowniku fotografów. Jego ogrom podkreśla jeszcze położenie na sięgającej 78 metrów skale. Opactwo ma swój taras, z którego rozciąga się przepiękny widok na całą zatokę. A naprawdę jest na co patrzeć - co kilka godzin odpływ sprawia, że odsłania się piaszczyste dno morskie. Zatoka Saint-Michel to miejsce z największymi pływami oceanicznymi na świecie (różnica poziomów wody w czasie odpływu i przypływu może sięgnąć nawet 15 metrów!) Kościół stojący na szczycie skały wyróżnia się romańskimi nawami z XI wieku. Położony na północnym wschodzie klasztor La Merveille („cud”) zachwyca zwłaszcza przepięknymi krużgankami. Całe opactwo to niezwykle piękna konstrukcja, w dodatku usytuowana na tle niezapomnianych pejzaży. O tym, jak bardzo popularne jest Saint – Michel świadczy fakt, że rocznie odwiedza je ponad 3 miliony turystów.

Szczegóły

Opublikowano: 30 kwiecień 2010

Klasztor ten to jedna z największych atrakcji Madrytu. Monaster mieści się w pałacu, w którym rezydowali Karol V z żoną Izabelą Portugalską. Franciszkanki zamieszkały w nim w 1557 r. Sam pałac-klasztor jest dziełem sztuki architektonicznej – należy zwrócić szczególną uwagę na piękną klatkę schodową oraz dawne dormitorium ozdobione kolekcją niderlandzkich gobelinów projektu P. Rubensa. Ponadto w klasztorze zgromadzono dzieła światowego malarstwa - Tycjana, P. Brueghla Starszego, P.P. Rubensa, Gregoria Fernándeza czy Pedra de Mena.

Szczegóły

Opublikowano: 30 kwiecień 2010

Segovia to malownicze hiszpańskie miasteczko pełne zabytków i atrakcji położone w odległości zaledwie pół godziny drogi od Madrytu. Wszystkie te czynniki sprawiają, że Segovia nie narzeka na brak turystów zarówno w sezonie, jak i poza nim. Największą atrakcją miasteczka bez wątpienia jest jednak pochodzący z czasów rzymskich akwedukt. Jego budowę ukończono prawdopodobnie w II wieku, podczas panowania cesarza Trajana. Aktualnie akwedukt to jeden z najpiękniejszych i najlepiej zachowanych zabytków tego typu w Europie. Rzymianie zbudowali go, aby dostarczyć wodę z odległej o kilkanaście kilometrów rzeki Frio. Budowla została wpisana na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Niestety, w dzisiejszych czasach przyszłość akweduktu stoi pod znakiem zapytania z racji intensywnego ruchu drogowego i towarzyszących mu wstrząsów, dlatego lepiej pospieszyć się z jego zwiedzaniem.

Szczegóły

Opublikowano: 22 kwiecień 2010

Początki katedralnej cerkwi archidiecezji lwowskiej Ukraińskiego Kościoła Greckokatolickiego sięgają XIII w. Na wzgórzu świętojurskim stała kaplica i domki mnichów-pustelników. Według legendy mnisi zamieszkiwali też naturalne pieczary we wzgórzu. Ok. 1280 r. książę Lew wzniósł pierwszą drewnianą cerkiew, która została spalona przez Kazimierza Wielkiego w 1340 r. Murowaną świątynię zaczęto wznosić w 1363 r. (ukończono w 1437). Od 1539 r. cerkiew nosi miano katedralnej. W XVIII wieku cerkiew wyburzona z zamiarem zbudowania nowej. W latach 1744-1764 zbudowano obecny sobór w stylu rokoko. Od początku Unii aż do 1817 r. Obok świątyni wznosi się niewielki, również rokokowy, pałac arcybiskupów greckokatolickich  i dzwonnica (z najstarszym lwowskim dzwonem, datowanym na 1341). Całość stanowi niezwykle malowniczy, widoczny z daleka zespół architektoniczny.

Szczegóły

Opublikowano: 22 kwiecień 2010

Zamek Chillon jest jednym z najpiękniejszych średniowiecznych zamków Szwajcarii. Doskonała lokalizacja pozwalała na długą obronę: zamek powstał na skalistej wyspie. XIX – wieczne wykopaliska prowadzone przez Albert Naefa pozwoliły udowodnić, że już w epoce brązu były tu zlokalizowane osady ludzkie. Okolice zamku wyglądają jakby czekały na uwiecznienie na pejzażach: Chillon leży na wybrzeżach Jeziora Genewskiego. Niezwykłe wrażenie robią podziemia zamkowe. Turyści mogą zaobserwować w nich przykład architektury gotyckiej. Podziemia stały się sławne dzięki Byronowi, który opisał losy więzionego tam księdza Bonivarda w swoim poemacie „Więzień Chillonu”. W zamku czeka też atrakcja dla koneserów wina: można kupić tu butelkę białego Clos de Chillon. W 2009 roku zamek gościł ponad 313 tysięcy turystów, z czego 72% z zagranicy. Wśród osób, które zwiedziły Chillon są między innymi królowa Elżbieta II, Dali, aktor Ruppert Everett...

Szczegóły

Opublikowano: 22 kwiecień 2010

Pałac Drottningholm (dosłownie „Wysepka Królowej”) należy do grona najlepiej zachowanych pałaców szwedzkich zbudowanych w XVII wieku. Jego piękno doceniło UNESCO, decydując się w 1991 na wpisanie go na swoją Listę Światowego Dziedzictwa, jako jeden z pierwszych obiektów ze Szwecji. Architektura pałacu opiera się głównie na stylu wypracowanym w renesansie, ale łączy w sobie również inne (np. barokowy angielski ogród wokół dworu oraz chiński pawilon). Aktualnie pałac jest rezydencją szwedzkiej rodziny królewskiej, dla której prywatnych celów zarezerwowano całe południowe skrzydło. Pozostała część pałacu oraz ogrody są otwarte dla zwiedzających.

Szczegóły

Opublikowano: 22 kwiecień 2010

Katedra w Visby to najstarszy wciąż działający kościół w Visby – stolicy regionu Gotland, położonej w zachodniej części Gotlandii. Pełna nazwa świątyni brzmi „Kościół św. Marii w Visby”. Budowę rozpoczęto prawdopodobnie w roku 1190, a zakończono w połowie XIII wieku. Katedra jest najlepiej zachowaną średniowieczną świątynią Szwecji. Całe Visby także prezentuje się świetnie, mimo dość wiekowej zabudowy. W mieście sporą atrakcją są wznoszące się pozostałości Ringmuren, czyli długiej na 3,4 km kamiennej ściany obronnej.

Szczegóły

Opublikowano: 22 kwiecień 2010

Katedra w Lund to największa atrakcja tego położonego zaledwie 10 km od Malmö miasta uniwersyteckiego. Jest to jedyna budowla sakralna na terenie całej Szwecji, która reprezentuje styl romański. O popularności katedry świadczą liczby - każdego roku jest odwiedzana przez ponad 500 tys. turystów. Katedrę konsekrowano w 1145 roku, a jej budowę rozpoczęto około 1080 roku. W XVI wieku świątynię poddano renowacji, dodano też posągi Adama van Dürena. W późniejszych latach jeszcze kilkakrotnie była odnawiana, ostatnie prace zakończono w 1963 roku. Uwagę turystów zwracają przede wszystkim wysokie na 55 m wieże katedralne, a także główny portal świątyni. W północnej nawie katedry znajduje się zegar astronomiczny Horologium Mirabile Lundense pochodzący z XV wieku. W latach 2009 – 2010 był poddany renowacji, której koszty wynoszą ponad 8 mln koron szwedzkich.

Szczegóły

Opublikowano: 22 kwiecień 2010

Zamek w Edynburgu jest jedną z najważniejszych atrakcji w mieście. To również prawdziwy pomnik historii Szkocji. Podczas wizyty w zamku możemy poczuć się tak, jakbyśmy cofali się w czasie. Co ciekawe, zamek zbudowano na szczycie górującego nad Edynburgiem wygasłego wulkanu. W historii krwawych konfliktów Szkotów z Anglikami zamek odegrał pierwszoplanową rolę. Kilkakrotnie utracony przez obrońców wpadał w ręce angielskich najeźdźców. Ostatni raz oblegany bez sukcesu w 1745 roku. Zamek można zwiedzać na własną rękę albo skorzystać z oferty przewodników turystycznych. Największa część grodu, którą wciąż możemy podziwiać pochodzi z XVI wieku. Zachowała się jednak także Kaplica św. Małgorzaty zbudowana w XII wieku (jest to aktualnie najbardziej wiekowy zabytek Edynburga). Każdego dnia oprócz niedzieli godzinie 13:00 towarzyszy odgłos wystrzału z zamkowej armaty. Zamek jest tak ważnym zabytkiem, że został umieszczony w herbie Edynburga oraz edynburskiego uniwersytetu.

Szczegóły

Opublikowano: 22 kwiecień 2010

Pałac Hollyrood to oficjalna rezydencja królewska w Szkocji. Wizyta w położonym w Edynburgu barokowym pałacu pozwala zapoznać się z ważną częścią burzliwej szkockiej historii. Hollyrood zbudowano na wzniesieniu, a prowadzi do niego aktualnie Royal Mile, czyli zespół ulic wchodzących w skład starówki edynburskiej. Nazwa pałacu oznacza „święty krzyż”, co odnosi się do starej legendy pochodzącej z tych okolic. W 1128 roku król Dawid I miał zostać zaatakowany przez jelenia z rogami połączonymi krzyżem. Gdy król za nie złapał, jeleń rozpłynął się w powietrzu, a w monarszej dłoni pozostał krucyfiks. Król dla upamiętnienia tego zdarzenia zbudował opactwo, które niestety w dzisiejszych czasach jest już ruiną. W samym pałacu Hollyrood największą popularnością wśród turystów cieszą się pamiątki po słynnej królowej Szkotów, Marii Stuart. Wycieczki po zamku połączone z wysłuchaniem (często krwawych) opowieści z jego historii cieszą się niezmiennie sporą popularnością.

Szczegóły

Opublikowano: 22 kwiecień 2010

Pałac Westminsterski to po prostu siedziba brytyjskiego Parlamentu. Jak przystało na siedzibę tak dostojnego urzędu sam pałac również robi niezwykłe wrażenie. Położone nad Tamizą efektowne neogotyckie zabudowania są od zawsze chętnie oglądane przez turystów. Historia pałacu sięga XI wieku. Już wtedy powstała w tym miejscu rezydencja Edwarda Wyznawcy. Przez kolejne wieki pałac służył królom Anglii jako ich rezydencja. W 1547 roku Henryk VIII po pożarze pałacu zdecydował się na przeniesienie rezydencji do Whitehall. Od tamtej pory urzęduje tu parlament, czyli Izba Lordów i Izba Gmin. W 1605 roku w pałacu miały miejsce dramatyczne wydarzenia, które przeszły do historii. Guy Fawkes, królewski oficer, został zatrzymany podczas próby wysadzenia parlamentu w powietrze. Na pamiątkę tego zdarzenia 5 listopada każdego roku Anglicy świętują rocznicę tego wydarzenia między innymi... pokazami fajerwerków. Niewielu wie o tym, że słynny Big Ben jest umieszczony na wieży zegarowej Pałacu Westminsterskiego.

Szczegóły

Opublikowano: 22 kwiecień 2010

Zamek Rochester jest idealnym przykładem średniowiecznego grodu warownego. Przy okazji jest także najlepiej zachowaną budowlą tego typu w Wielkiej Brytanii. Potężne mury powstały w XII wieku. Zamek został zbudowany przez Normanów tuż po ich inwazji. Na miejsce jego powstania wybrano strategicznie położone wzgórze, na którym już w 43 roku naszej ery zbudowali swoje umocnienia Rzymianie. Bliskość rzeki Medway była dla obrońców dodatkowym ułatwieniem. W 1215 roku odniósł ogromne zniszczenia, które doprowadziły do konieczności częściowej rozbiórki zamku. Aktualnie zamek jest otwarty dla zwiedzających. Z kanciastą konstrukcją grodu kontrastuje południowo – wschodnia wieża, która jest okrągła. Została zniszczona podczas oblężenia zamku przez króla Jana, walczącego z normańskimi rebeliantami ukrytymi za jego murami. Według podań wojska króla miały użyć sadła z 40 świń aby podpalić i zburzyć wieżę. Z tarasu zamku Rochester roztacza się przepiękny widok na ogrody zamkowe. W lecie często odbywają się w nich festiwale i inne imprezy kulturalne.

Szczegóły

Opublikowano: 22 kwiecień 2010

Kensington Gardens to jeden z królewskich ogrodów położonych w Londynie. Można do niego trafić kierując się na zachód z Hyde Parku – najsłynniejszego parku w Anglii. Wraz z nim oraz Green Parkiem i Parkiem św. Jakuba Kensington Gardens tworzą „zielone płuca” Londynu. Ogrody powstały za czasów panowania chorego na astmę Williama III pod koniec XVII wieku, a rozbudowała je królowa Anna. Zawdzięczamy jej także powstanie tutejszej oranżerii w 1704 roku. Aktualnie Kensington Gardens zajmują 111 hektarów powierzchni i są niezwykle popularnym miejscem odpoczynku mieszkańców stolicy. Są tu dwa place zabaw dla dzieci, kawiarnia, restauracja. 30 czerwca 2000 roku miało miejsce otwarcie placu zabaw upamiętniającego imię tragicznie zmarłej księżnej Diany. Każdego roku odwiedza go ponad 750 tysięcy dzieci. W Kensington Gardens kręcono ujęcia do licznych filmów fabularnych, np. drugiej części przygód Bridget Jones, „Marzyciela” z Johnnym Deppem, „Greystoke” itp.

Szczegóły

Opublikowano: 22 kwiecień 2010

Katedra w Salisbury to jeden z najbardziej znanych zabytków architektonicznych w Wielkiej Brytanii. Monumentalna gotycka świątynia robi ogromne wrażenie na turystach. Wyjątkowość katedry przejawia się również w tym, że zbudowano ją w trakcie jednego wieku i później nie zmieniano już pierwotnej konstrukcji – taka sytuacja jest rzadkością wśród angielskich świątyń. Wnoszona pomiędzy 1220 a 1320 rokiem stała się niedoścignionym wzorem dla wszystkich budowli tego typu na Wyspach Brytyjskich. Licząca 123 metry wysokości wieża jest najwyższą wieżą kościelną na terenie Wysp. Każdego roku Katedrę odwiedza ponad 500 tysięcy turystów. Była ona jedną z inspiracji dla malarza Johna Constable'a, wybitnego przedstawiciela angielskiego romantyzmu, który umieścił ją na niektórych ze swoich dzieł.

Szczegóły

Opublikowano: 12 kwiecień 2010

Trogir to architektoniczny i historyczny klejnot umieszczony w pierścieniu XV-wiecznych murów obronnych. Miasto jest jednym z ciekawszych miejsc w Dalmacji, a historyczne centrum Trogiru jest prawdopodobnie najlepiej zachowanym kompleksem budowli gotycko-romańskich w Centralnej Europie. Najważniejszym zabytkiem Trogiru jest katedra Św. Wawrzyńca, zbudowana na ruinach kościoła zniszczonego przez Saracenów w 1123 roku. Niezwykłe wrażenie robi również późnorenesansowa brama miejska (XVII wiek) oraz XV-wieczna twierdza Kamerlengo. Cała wyspa, na której leży miasto, znajduje się na liście światowego dziedzictwa UNESCO.

Szczegóły

Opublikowano: 12 kwiecień 2010

Ten największy i najsłynniejszy zabytek miasta dziś istnieje już tylko w wersji szczątkowej. Z wielokrotnie rozbieranej i niszczonej rezydencji, zbudowanej przez Dioklecjana na przełomie III i IV wieku (chciał on tu osiąść po abdykacji) przetrwały jedynie północna brama pałacowa – Złota Brama, westybul, perystyl (obecnie teatr), mauzoleum (przebudowane w VIII wieku na katedrę z dzwonnicą dobudowaną w późniejszym czasie), świątynia Jowisza (przebudowana w VIII wieku na baptysterium) i ruiny komnat cesarskich.

Na wschód od pałacu stoi ogromny pomnik Grzegorza z Ninu - biskupa, który walczył o ustanowienie liturgii w języku chorwackim. Legenda głosi, że dotknięcie dużego palca lewej stopy posągu biskupa przynosi szczęście i zdrowie.

Pierwotnie budowla została zaplanowana na wzór Castrum Romanum (warownego obozu rzymskiego). Zabudowania przecinały dwie wewnętrzne ulice, wzdłuż których ustawiono szeregi kolumn. Na ich przecięciu znajdował się wewnętrzny dziedziniec. Każda z ulic kończyła się bramą umieszczoną w murach.

Rezydencja od południa przylegała do brzegu morza - od tej strony bok założenia pałacowego stanowił kolumnowy portyk, umożliwiający długie spacery wzdłuż nadbrzeża. Pozostałe boki pałacu były ufortyfikowane basztami wzniesionymi na narożach, przy bramach i w środkowych częściach muru, pomiędzy bramami.

Do pałacu, od strony portyku prowadziło wejście przez centralnie usytuowany westybul. Po jego obu stronach znajdowały się pomieszczenia mieszkalne. Za westybulem znajdował się przykryty kopułą perystyl. W głębi, po stronie lewej od wejścia Dioklecjan nakazał wznieść świątynię Jowisza. Naprzeciw niej znajdowało się, wzniesione jeszcze za życia cesarza mauzoleum. Była to budowla na planie ośmioboku, otoczona kolumnadą.

Do wnętrza mauzoleum prowadził portyk od strony ulicy przecinającej założenie w kierunku podłużnym. Dziś resztki Pałacu Dioklecjana znajdują się pod patronatem UNESCO. W północno-wschodniej części pałacu mieści się muzeum miejskie.

Szczegóły

Opublikowano: 12 kwiecień 2010

Prawdopodobnie najbardziej charakterystyczny zabytek Trondheim. Ta gotycka budowla została ukończona w 1152 roku, a prace nad nią trwały od 1070! Warto odnotować, że należy do ścisłej czołówki w rankingu największych średniowiecznych zabytków całej Norwegii. Nie bez powodu więc określa się ją czasami jako świątynię narodową. Została wybudowana na miejscu wiecznego spoczynku Olafa II Świętego, wikińskiego króla i patrona kraju, który wprowadził tu chrześcijaństwo. W wyniku nękających miasto pożarów wielokrotnie ulegała zniszczeniu, ale mimo to wciąż można dostrzec w niej oryginalne, romańskie elementy stylu. Ściana zachodnia jest główną fasadą katedry. Można na niej dostrzec wizerunek ukrzyżowanego Chrystusa oraz wiele innych, jako że katedra była początkowo nazywana Kristkirken, co oznacza Kościół Chrystusa. Fasadę wieńczy pokryty zieloną miedzią dach i strzelista wieża. Zdobienia katedry są wykonane przez angielskich kamieniarzy z Lincoln i pochodzą z XII wieku. Niestety, główna nawa wykonana w stylu gotyckim uległa całkowitemu zniszczeniu i aktualnie znajduje się na jej miejscu kopia neogotycka. Wrażenie robią też witraże pochodzące co prawda z XX wieku (wcale nie ujmuje im to jednak uroku). Katedra od zawsze była ważnym miejscem dla norweskich pielgrzymów. Ponadto służyła jako miejsce pochówku dla rodziny królewskiej, a od 1814 roku dokonywane są w niej koronacje. Od 20 czerwca do 20 sierpnia odbywają się tutaj ciekawe msze wieczorne przeznaczone dla odwiedzających miasto turystów.

Szczegóły

Opublikowano: 12 kwiecień 2010

Miejsce zamieszkania Pary Królewskiej wybudowano w połowie XIX wieku jako rezydencję dla króla Unii Norwesko-Szwedzkiej Carla Johana. Pałac, prezentujący styl neoklasyczny, leży na wzgórzu zamykającym ulicę jego imienia. Pierwszym stałym mieszkańcem Det Kongelige Slott był Hĺkon VII z dynastii Bernadotte, który w roku 1905 zaakceptował wybór na króla w pełni niepodległej Norwegii. Co charakterystyczne, siedziby władcy nie odgradza od podwładnych najmniejszy nawet płotek. Od tyłu Pałac otoczony jest dostępnym dla wszystkich parkiem, a od roku 2002 również wnętrza budynku otwarte są dla zwiedzających. Pałac królewski przeszedł gruntowną renowację w latach '90 XX wieku kiedy zamieszkała w nim obecna głowa Królestwa, Harald V. Największe wrażenie robi wysoka na 11 metrów sala balowa o powierzchni 360 m2. Do dziś urządza się tu pełne przepychu zabawy taneczne, ostatnim balem, w roku 2005 uczczono stulecie oderwania się Norwegii od Szwecji.

Szczegóły

Opublikowano: 09 kwiecień 2010

Twierdza powstała w latach 1290 - 1319 i nigdy nie została zdobyta przez żadnego z najeźdźców, mimo licznych prób na przestrzeni stuleci. W XVII wieku król Christian IV przebudował zamek na renesansowy pałac, ale front budynku utrzymał średniowieczny charakter. Zwiedzającym udostępnione są między innymi lochy, oraz podziemia mieszczące krypty królów Hĺkona VII i Olafa V. Dopiero w roku 1940 została poddana bez walki, kiedy stolicę Norwegii ewakuowano w obliczu hitlerowskiej napaści. Po dziś dzień Akershus, mimo, że dostępna dla zwiedzających, jest obiektem militarnym. Norweskie Ministerstwo Obrony ma tutaj swoją siedzibę.

Szczegóły

Opublikowano: 09 kwiecień 2010

Bryggen (z nor. ‘Nadbrzeże”), znane także jako Tyskebryggen (z nor. ‘Niemieckie Nadbrzeże’), jest to szereg hanzeatyckich budynków handlowych w Bergen. W 1360 roku Liga Hanzeatycka ustanowiła w Bergen placówkę handlową, której rozwój spowodował, że miasto stało się ważnym centrum wymiany handlowej. Wraz ze wzrostem handlu przybywało budynków w Bryggen. Niestety liczne pożary (ostatni w 1955 roku) zniszczyły zabytkowe domy. Zachowało się 58 i obecnie w większości z nich mieszczą się pracownie artystów, sklepy z pamiątkami, restauracje oraz muzea.

Szczegóły

Opublikowano: 09 kwiecień 2010

Przesławna bazylejska katedra. Konsekrowana w 1019 roku, jest jednym ze znaków rozpoznawczych miasta. Wznosi się nad miejskim krajobrazem, przykuwając uwagę strzelistymi wieżami i specyficzną zabudową – jest zrobiona z czerwonego piaskowca. Pierwotnie była świątynią katolicką, aktualnie jednak jest miejscem kultu protestantów. Wzgórze, na którym została postawiona, już wieki temu było ważnym miejscem pod względem religijnym – niegdyś dla Celtów, później dla Rzymian. Katedrę rozkazał wznieść biskup Adalbert II, początkowo była przykładem stylu romańskiego. Później niestety została zniszczona w wyniku pożaru i trzęsienia ziemi. Bardzo ważne są wieże: jedna z nich to wieża Jerzego, druga – wieża Marcina. Zostały tak nazwane dla upamiętnienia świętych – rycerzy, których wizerunki znajdują się także wewnątrz katedry. Wieże mają ponad 60 metrów wysokości.

Szczegóły

Opublikowano: 09 kwiecień 2010

Najczęściej odwiedzanym i jednocześnie jednym z niepodważalnych symboli Ankary (i chyba całej Turcji) jest Mauzoleum oraz Muzeum Atatürka. Zostało zaprojektowane przez Emina Onata oraz Orhana Arda, którzy wygrali konkurs ogłoszony przez rząd turecki w 1941 roku. Atatürk, który nazwał się Ojcem Turków, otaczany jest niezwykłym kultem. Praktycznie w Turcji nie ma miasta, w którym nie byłoby jego pomnika lub ulicy jemu poświęconej. Mauzoleum zajmuje cale pilnie strzeżone przez wojsko wzgórze. W jego najwyżej części wnosi się budowla przytłaczająca swoim monumentalizmem. W bocznych skrzydłach znajdują się ekspozycje poświęcone bohaterowi. W centrum, w olbrzymiej hali, za potężnymi kolumnami znajduje się sarkofag z czerdziestotonowego bloku marmuru. Oprócz Atatürka, spoczywa tutaj również Ismet Inönü - drugi prezydent Republiki Tureckiej. Jego grób znajduje się naprzeciwko wejścia do mauzoleum Atatürka. Kamienie i marmur użyte przy budowie mauzoleum zostały sprowadzone z wszystkich części Turcji, w hołdzie Atatürkowi od narodu tureckiego. Anıtkabir składa się z czterech części: Alei Lwów, Miejsca Ceremonii, Hali Honoru (miejsca, pod którym znajduje się grobowiec) oraz Parku Pokoju otaczającego Mauzoleum. Anıtkabir jest widoczne prawie z całej Ankary.

Szczegóły

Opublikowano: 09 kwiecień 2010

Położony w centrum Stambułu pałac był rezydencją sułtanów przez ponad 380 lat. Budowę rozpoczęto za panowania sułtana Mehmeda II Zdobywcy w 1453 roku, zaraz po zdobyciu Konstantynopola, a zakończono w 1465 roku. Do dziś pozostaje on najważniejszym budynkiem historycznym miasta. Tutaj przez 400 lat mieściło się centrum administracyjne Imperium Osmańskiego.

Szczegóły

Opublikowano: 09 kwiecień 2010

Padrao dos Descobrimentos jest najbardziej charakterystycznym symbolem Lizbony. Został zbudowany w 1960 roku dla uczczenia 500-tnej rocznicy śmierci Henryka Żeglarza oraz wszystkich wspaniałych ludzi, którzy przyczynili się do odkrycia i poznania świata. Pomnik ma 52 m wysokości, a kształtem przypomina trójżaglowy statek gotowy do wypłynięcia w morze. W jego centralnej części, na dziobie, stoi posąg Henryka Żeglarza trzymającego w rękach mały okręt. Tuż za nim znajduje się blisko 30 rzeźb prezentujących inne ważne, historyczne osobistości, takie jak Vasco da Gama czy Ferdynand Magellan. Plac przed pomnikiem zdobi fantastyczna mozaika przedstawiająca Różę Wiatrów o średnicy 50 m, wykonana z różnokolorowego marmuru. W jej centrum znajduje się mapa pokazująca najważniejsze trasy portugalskich odkrywców.

Szczegóły

Opublikowano: 09 kwiecień 2010

Torre de Belém jest doskonałym przykładem XV architektury militarnej w tzw. stylu manuelińskim oraz symbolem złotego wieku odkryć i ówczesnej potęgi militarnej Portugalii. Wieża wybudowana została w latach 1515-1520. Jej zdobienia cechują dwa charakterystyczne dla tego okresu motywy: przedstawiająca kulę ziemską rozeta oraz krzyż templariuszy, którzy odegrali istotną rolę w portugalskich podbojach. Pierwotnie wieża pełniła rolę strażnicy lizbońskiego portu, była także punktem orientacyjnym dla wracających do Portugalii żeglarzy. W okresach późniejszych była wykorzystywana jako więzienie.

Szczegóły

Opublikowano: 09 kwiecień 2010

Budowę znajdującego się w dzielnicy Belem Klasztoru rozpoczęto w 1502 roku z polecenia króla Manuela I Szczęśliwego. Trwała ona ponad wiek i pochłonęła ogromne wydatki. Klasztor jest perłą stylu manuelińskiego, który jest wyjątkowym połączeniem gotyku i renesansu. Krużganki klasztorne należą do najpiękniejszych w Portugalii. Do roku 1934 klasztor był pod opieką zakonu Św. Hieronima, stąd jego nazwa. W klasztorze znajdują się groby królewskie oraz nagrobki żeglarza Vasco da Gamy i pisarza Luisa de Camoes. Budynek upamiętnia złoty wiek portugalskich odkryć i jest symbolem portugalskiej kultury i tożsamości narodowej.

Szczegóły

Opublikowano: 09 kwiecień 2010

Ratusz w Poznaniu jest jednym z najcenniejszych obiektów renesansowych w Europie Środkowej. Wzniesiony został na przełomie XIII i XIV wieku (z tego okresu zachowało się w piwnicach sklepienie krzyżowo-żebrowe ). W XV wieku powstał gotycki trzon wieży. W latach 1550-1560 nastąpiła zasadnicza przebudowa ratusza, a w latach 1781-1783 nadbudowana została wieża ratuszowa. Ratusz przetrwał nienaruszony aż do 1945 roku, kiedy to jego górne kondygnacje uległy spaleniu. Obecnie w ratuszu znajduje się siedziba Muzeum Historii Miasta Poznania ze stałą ekspozycją poświęconą miastu. Atrakcją i symbolem miasta są ratuszowe koziołki, które codziennie o godzinie 12:00 wychodzą ze środkowej wieżyczki i trykają się rogami. Do dziś jedynie legendy tłumaczą skąd wziął się pomysł połączenia zegara z koziołkami.

Szczegóły

Opublikowano: 07 kwiecień 2010

Asyż to niewielkie miasto (około 25 000 stałych mieszkańców) położone w centralnej części Włoch znane przede wszystkim jako miejsce narodzin św. Franciszka oraz św. Klary. Mało kto kojarzy Asyż inaczej niż tylko przez wzgląd na jednego z najważniejszych świętych kościoła katolickiego, miasto zresztą też skłania się w tę stronę, Franciszkowi i Klarze poświęcone są największe tutejsze kościoły, dwie zabytkowe bazyliki mieszczące się w centrum miasta. Przy okazji warto wspomnieć że założone przez w/w zakony (franciszkanie i klaryski) to najważniejsze tego typu instytucje działające współcześnie, jeśli liczyć wszelkie odłamy i odmiany tej reguły zakonnej. Członków Zakonu Braci Mniejszych jest obecnie na świecie około 36 000, klarysek jest natomiast mniej niż 22 000, pozostałe zakony oparte na regule św. Franciszka mają około 150 000 członków, ważne jest również to, że wokół franciszkanów zawiazały się silne świeckie struktury religijne Franciszkański Zakon Świeckich liczący obecnie na świecie około 500 000 członków. Asyż ze względu na specyficzną historię i ważne osoby z nim związane w czasach historycznych jest jednym z najważniejszych w Europie i na świecie centrów pielgrzymkowych. W ciągu roku miliony głęboko wierzących katolików przybywa tu by się modlić i wspominać św. Franciszka i św. Klarę. Średniowieczna zabudowa miasta, liczne sakralne zabytki, które koniecznie trzeba odwiedzić będąc w Asyżu z wizytą, a także niesamowita atmosfera spokoju panująca w mieście powoduje, że jest to zupełnie wyjątkowe miejsce sprzyjające skupieniu i medytacji. Jednak historia Asyżu nie zaczyna się razem z życiem św. Franciszka i św. Klary (XII wiek), a znacznie wcześniej - już w starożytności istniała tu osada etruska, a następnie rzymskie miasteczko. Ślady dawnej świetności i skomplikowanej historii można nadal zobaczyć w Asyżu, chociaż wymaga to trochę trudu. Najważniejsze zabytki miasta to bazylika św. Franciszka, bazylika św. Klary, katedra św. Rufina, średniowieczne ruiny cytadeli Rocca Maggiore, bazylika Matki Boskiej Anielskiej,

Szczegóły

Opublikowano: 01 kwiecień 2010

Pałac Hampton Court to jeden z najpiękniejszych pałaców w Wielkiej Brytanii. Znanego nam dzisiaj kształtu nabył prawdopodobnie na początku XVI wieku. Początkowo należał do Tomasza Wolseya, biskupa Yorku, a od 1528 roku stał się rezydencją królewską Henryka VIII. W XVIII wieku miał zostać konkurencją dla Wersalu. Podjęte za czasów Wilhelma III Orańskiego próby jego przebudowy zarzucono jednak w 1694 roku. Pałac łączy w sobie cechy charakterystyczne dla zabudowy z czasów Tudorów z barokiem. Jedną z największych atrakcji Hampton Court są znane na całym świecie ogrody.

Szczegóły

Opublikowano: 01 kwiecień 2010

Zamek Stirling niewątpliwie wpisuje się doskonale w krajobraz Szkocji z wyobrażeń przeciętnego turysty. Grube mury wznoszące się na 80 – metrowej skale wyglądają monumentalnie i sprawiają groźne wrażenie. Na pewno wśród najeźdźców usiłujących zdobyć Stirling wzbudzał prawdziwy popłoch. Zamek zbudowano na przełomie XV i XVI wieku podczas panowania dynastii Stewartów, choć według historycznych źródeł już w XII wieku na wzgórzach powstawał protoplasta grodu. Zamek Stirling był jednym z najważniejszych zamków Szkocji. To właśnie tutaj koronowano wielu ze szkockich królów. Królowa Maria podczas koronacji miała zaledwie 9... miesięcy! Zamek był oblegany przynajmniej 8 razy. Największe wrażenie wewnątrz grodu robi Great Hall (uznawana  za jeden z najpiękniejszych zabytków szkockiej architektury) oraz Kaplica Królewska. Ogrody zamkowe również są niezwykle atrakcyjne. Ciekawostką jest fakt, że to właśnie w zamku Stirling odnaleziono najstarszą piłkę nożną, pochodzącą z połowy XVI wieku.

Szczegóły

Opublikowano: 01 kwiecień 2010

Most został zbudowany w latach 1839-1849, wg. projektu angielskiego inżyniera - Williama Tierney'a Clarka. Most budowany był przez szkockiego inżynier Adam Clark, którego nazwisko nosi plac między mostem a tunelem pod zamkiem królewskim po stronie Budy. Fundatorem mostu był baron György Sina a pomysłodawcą Węgierski polityk István Széchenyi. Most został zburzony pod koniec II wojny światowej, jednakże odbudowano go w 1949 roku w setną rocznicę budowy. Całkowita długość mostu to 380 m a szerokość 14,5 m. Most był pierwszym stałym połączeniem leżących po przeciwnych stronach Dunaju - Budy i Pesztu. Ciekawostką jest fakt że István Széchenyi, bez którego zaangażowania most by nie powstał, nigdy się po nim nie przeszedł.

Szczegóły

Opublikowano: 01 kwiecień 2010

Dziś Delfy znane są pod nazwą „Kastri”. Przed wieloma wiekami to antyczne miasto leżące u stóp Parnasu było ważnym ośrodkiem rozwoju kultury greckiej. Znane jest na pewno miłośnikom greckiej mitologii – to tutaj znajdować się miała wyrocznia delficka. Rolę wyroczni pełniła Pytia, wspomagana przez całe rzesze kapłanów. Bez zasięgnięcia wiedzy wyroczni Grecy nie ośmielali się podejmować żadnych ważniejszych decyzji, można więc śmiało powiedzieć, że to ona miała największą władzę w kraju. Co ciekawe, wizje Pytii podobno pojawiały się dzięki halucynogennym oparom ze szczeliny, nad którą siedziała kapłanka.

Ogromne znaczenie w Delfach miała również świątynia Apollina. Niestety, dzisiaj pozostały po niej tylko ruiny. Dużą atrakcją jest za to Muzeum Archeologiczne w Delfach, wraz ze swoimi imponującymi zbiorami rzeźb antycznych. Do najpiękniejszych należy sfinks, Auriga delficki oraz wizerunki kurosów.

Szczegóły

Opublikowano: 01 kwiecień 2010

Zamek Królewski w Budapeszcie to jedna z najbardziej reprezentatywnych budowli stolicy Węgier. Historia Pałacu Budańskiego sięga czasów średniowiecza. Pierwsze fortyfikacje i zabudowania mieszkalne wzniesiono przez Belę IV po najeździe Mongołów w latach 1241- 1242. Znaczna przebudowa zaszła za czasów królów andegaweńskich. Turcy po zdobyciu stolicy Królestwa Węgierskiego zbudowali w nim arsenał, którego wybuch w 1578 kompletnie zniszczył budynek. Po odbiciu Węgier przez Habsburgów zdecydowano o budowie nowego obiektu, który w niczym nie przypominał starego. Wzniesiony w stylu barokowym przez Johanna Hoblinga od 1791 stał się oficjalną rezydencją rodziny panującej. Podczas II wojny światowej, zamek, podobnie jak cały Budapeszt, został mocno zniszczony. Po wojnie rozpoczęto odbudowę, jednak dzisiejszy wygląd nie jest wierny oryginałowi. Prace archeologów pozwoliły odsłonić średniowieczne fundamenty i obiekty, natomiast w całkowicie przebudowanych wnętrzach znajdują się liczne muzea, w tym historyczne Budapesti Történeti Múzeum. Największą atrakcją jest znajdująca się w pałacu Narodowa Galeria.

Szczegóły

Opublikowano: 01 kwiecień 2010

Baszta Rybacka jest jednym z najważniejszych zabytków Budapesztu i zarazem bardzo charakterystycznym punktem na jego mapie. Baszta została zbudowana przed XV wiekiem i była niegdyś jedną z najważniejszych części budapesztańskich umocnień. Niegdyś była zbudowana w całości z czerwonej cegły i kamienia, jednak po tamtych materiałach nie został już nawet ślad. Teraz baszta spełnia zresztą funkcje czysto dekoracyjne. Ze swojego zadania wywiązuje się doskonale – biała, ażurowa zabudowa baszty przyciąga wzrok już z oddali. Szczególnie pięknie wygląda nocą, gdy niezwykłego uroku dodaje jej piękne oświetlenie. Biały kamień jest jednak dość delikatny i wrażliwy na zabrudzenia, dlatego baszta pozostaje pod stałym nadzorem konserwatorów zabytków.

Szczegóły

Opublikowano: 31 marzec 2010

To największa synagoga w Europie i druga największą na świecie, po synagodze Emanu-El w Nowym Jorku. Zbudowano ją w latach 1854-1859. Została wysadzona jeszcze przed wybuchem II wojny światowej, odbudowano ją jednak w 1996 roku. Mieści ponad 3000 osób, ma 75 metrów długości i 27 metrów szerokości. W synagodze na organach grali między innymi Franciszek Liszt oraz Camille Saint-Saëns.

Szczegóły

Opublikowano: 31 marzec 2010

Wzgórze Akropol, zwieńczone ruinami Partenonu, to jeden z archetypów kultury europejskiej. Perykles chciał, by świątynia stała się wspaniałym, charakterystycznym elementem krajobrazu, symbolem wielkości miasta. I tak się stało. Podczas odbudowy zainicjowanej przez Peryklesa powstał tu kompleks świątyń: Partenon, Erechtejon, Apteros, sanktuarium Artemidy Brauronia i Propyleje. Partenon mieścił dwunastometrowej wysokości posąg Ateny Partenos (Dziewicy), wykonany przez Fidiasza, który przyczynił się walnie do współczesnego wizerunku Akropolu. Razem z Fidiaszem pracowali nad kompleksem świątyń także inni, najwięksi architekci starożytności. Dziś Akropol jest odwiedzany przez około 3 miliony turystów rocznie.

Szczegóły

Opublikowano: 31 marzec 2010

Schody są symbolem Odessy. Znajdują się pomiędzy historycznym centrum, a portem morskim. Nazwa schodów (poprawnie Schody Priomorskie) przyjęła się dopiero po wydarzeniach czerwca 1905 roku, czyli po sławetnym powstaniu na pancerniku "Potiomkin". Wcześniej mówiono o nich "Gigantyczne" albo "Wielkie Bulwarne". Wybudowano je w latach 1837- 41 jako reprezentacyjne wejście z portu do centrum miasta. Swoją popularność zdobyły m.in. dzięki filmowi S. Eisensteina "Pancernik Potiomkin". Spacer po schodach należy do obowiązkowych czynności turysty. Na górze schodów rozpoczyna się Primorskij Bulwar jedna z kolejnych atrakcji turystycznych miasta. Schody zawierają 10 biegów przedzielonych stopnikami oraz w sumie 192 stopnie, łączna długość schodów to 142 metry

Szczegóły

Opublikowano: 31 marzec 2010

Ponte Vecchio (dosłownie Stary Most), Most Złotników jest najstarszym mostem we Florencji i jedynym oszczędzonym w zmiennych kolejach II Wojny Światowej. Aktualna konstrukcja pochodzi z XIV wieku, lecz początkowo zbudowany został przez Rzymian w punkcie, w którym rzeka Arno była najwęższa i wokół której rozwinęła się kolonia rzymska zwana Florentia. Podczas swej historii gościł najpierw sklepy garbarskie a następnie sklepy mięsne, ponieważ z łatwością wyrzucano odpadki produkcyjne do Arno. W okresie Średniowiecza był siedzibą rzemieślniczo złotniczą, która podzieliła go na wiele małych sklepów, jeszcze dziś obecnych. W centrum mostu otwierają się po obu stronach panoramiczne arkady na rzekę Arno. Górną częścią mostu przebiega korytarz Corridoio Vassariano łączący pałac Palazzo Pitti z galerią Galleria degli Uffizi.

Szczegóły

Opublikowano: 31 marzec 2010

Pochodząca z I w. n.e. ogromna Arena - trzeci, co do wielkości amfiteatr rzymski o pierwotnych wymiarach 152 na 153 metry. Podczas trzęsienia ziemi w roku 1183 część zewnętrzna Areny zawaliła się, pozostały jedynie cztery łuki. Zachowane w bardzo dobrym stanie wnętrza budowli z I w n.e. mogą pomieścić w 44 rzędach siedzeń z różowego marmuru do 20 tysięcy widzów. Dziś wystawiane są tu wielkie spektakle operowe, podczas których widzowie zajmują miejsca niczym widzowie podczas igrzysk.

Szczegóły

Opublikowano: 30 marzec 2010

Katedra w Canterbury należy do najbardziej rozpoznawalnych zabytków Wielkiej Brytanii. Słynie także z tego, że jest siedzibą Arcybiskupa Canterbury, który jest światowym przewodniczącym Kościoła Anglikańskiego (pierwszym w historii był św. Augustyn z Canterbury). Katedrę zbudowano w stylu gotyckim, jednak już wcześniej istniały tu miejsca kultu. Tak naprawdę historia świątyni rozpoczyna się prawdopodobnie jeszcze w VI wieku, a dokładnie w 597 roku. Najbardziej dramatyczne wydarzenia miały jednak miejsce o wiele później. W 1170 roku zamordowano w niej arcybiskupa Tomasza Becketta. Co roku całe rzesze turystów przyjeżdżają do katedry, by choć w ten sposób oddać cześć jego pamięci. Uroku świątyni dodają piękne witraże oraz efektowna, strzelista nawa. Katedra w Canterbury została wpisana do księgi Światowego Dziedzictwa UNESCO w 1988 roku.

Szczegóły

Opublikowano: 30 marzec 2010

Położona nad północnym brzegiem Tamizy, otoczona grubymi na blisko cztery metry murami Londyńska Tower, czyli oficjalnie Pałac i Twierdza Jej Królewskiej Mości to jedno z najpopularniejszych turystycznie miejsc w Wielkiej Brytanii. Jest budowlą obronną i pałacową monarchów Anglii, chociaż ostatnim z władców Anglii, który z niej korzystał był Jakub I (1566-1625). Wzniesiona ona została w 1078 roku dla Wilhelma Zdobywcy. Pełniła w swojej historii wiele funkcji: pałacu, więzienia (z którego nie było podobno możliwości ucieczki), skarbca, arsenału a nawet zoo.
W twierdzy są dziś przechowywane liczne zbroje, bronie i klejnoty. W skarbcu (Jewel House) trzymane są insygnia koronacyjne (królewski pierścień i jabłko oraz berło z krzyżem i największym na świecie brylantem Cullinanem I, a także korona Brytyjska zdobiona drugim co do wielkości na świecie brylantem - Cullinanem II).
Symbolem Tower są kruki. Jak głosi legenda, jak długo na wieżach Tower będą żyły kruki, tak długo trwać będzie Imperium Brytyjskie.

Szczegóły

Opublikowano: 30 marzec 2010

Jeden z piękniejszych zabytków XIX-wiecznej architektury należący przed 1914 rokiem do rodziny Woroncowów. Został zbudowany w latach 1827-30 przez sardyńskiego architekta Franciszka Boffo dla generał-gubernatora odesskiego Michaiła Woroncowa na miejscu dawnej drewnianej siedziby poprzedniego zarządcy Odessy Armanda-Emmanuela du Plessis, ks. Richelieu. Piękno budynku urzekło do tego stopnia gubernatora, że zlecił on architektowi wykonanie projektu schodów prowadzących z miasta do portu – dzisiejszych Schodów Potiomkinowskich.
Pałac przechodził różne koleje losu. W 1906 roku w budynku zakwaterowano szkołę inżynieryjną, a w czasie rewolucji bolszewickiej 1917 roku miała tu swoją siedzibą lokalna rada delegatów robotniczych i marynarskich. Od 1936 roku mieścił się tutaj dom pionierów, a w czasach radzieckich zburzono znaczną część kompleksu pałacowego. W dodatku budynek ucierpiał w wyniku dwóch pożarów.

Szczegóły

Opublikowano: 30 marzec 2010

Katedra Santa Maria Del Fiore, jest jedynym z największych istniejących kościołów, a jej nazwa pochodzi od złotego kwiatu ofiarowanego miastu przez Papieża Eugenio IV podczas jego aktu konsekracji. Zbudowana została w miejscu wcześniej istniejącej katedry romańskiej Santa Reparata, uważanej już za niedostateczną, by reprezentować doniosłość osiągniętą przez miasto, a jej konstrukcja trwała ponad 150 lat, od powierzenia pierwszego projektu rzeźbiarzowi Arnolfo di Cambio w 1296 roku, poprzez kolejne integracje Giotto, Andrea Pisano i Francesco Talenti, aż do konsekracji w 1436 roku. Częścią bardziej oryginalną i ważną całego kompleksu jest gigantyczna kopuła, wysoka 91 metrów z bazą 50 metrów średnicy, dzieło architekta Filippo Brunelleschi. W południowej, najstarszej części katedry znajdziemy wspaniały portal, zwany Porta della Mandorla. Nad wejściem możemy podziwiać datowaną na ok. 1420 rok płaskorzeźbę autorstwa Nanniego di Banco, przedstawiającą Wniebowzięcie Marii Panny. Pomiędzy umieszczonymi w fasadzie czterema pilastrami znajdziemy portale ze scenami z życia Marii Panny. Na tympanonie nad środkowym portalem znajduje się płaskorzeźba ukazująca Marię z patronami miasta, natomiast obok znajdziemy figury Miłosierdzia i Wiary. Wspaniałą, kolorową marmurową posadzkę świątynia zawdzięcza Bacci, Guliano d'Angolo, Francesco de Sangallo i innym, którzy pracowali nad nią w sumie prawie 135 lat.

Szczegóły

Opublikowano: 30 marzec 2010

Budowla masywna i dostojna, należy do najbardziej charakterystycznych zabytków Wenecji. Most opiera się na jednym luku, który wznosi się 7,5 m nad lustrem wody. Prowadzą przezeń trzybiegowe schody, z których środkowe otoczone są sklepami złotniczymi i z pamiątkami. Ze szczytu roztacza się wspaniały widok na obie strony Kanału. Jest to najstarszy most wenecki. Przed nim istniał most drewniany, w części środkowej zwodzony, który zawalił się pod ciężarem zgromadzonego tłumu.

Szczegóły

Opublikowano: 29 marzec 2010

To jedna z najwyższych budowli sakralnych na świecie i oczywiście najbardziej znaczący kościół gotycki w Belgii. Ze względu na liczne przebudowy jego styl nabrał cech nie tylko gotyku, lecz także: renesansu, baroku, rokoko i innych. Budowa katedry trwała prawie 200 lat, rozpoczęta w roku 1352, zakończona została 1521. Od tamtej pory katedra góruje niepodzielnie nad całym miastem. W środku zwiedzający mogą podziwiać wspaniałe rzeźby (Madonna z Dzieciątkiem, Matka Boża z Antwerpii), obrazy (m.in. Rubensa – Podniesienie krzyża i Zmartwychwstanie Jezusa oraz Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny), retabulum św. Józefa, Tron anielski z pozłacanego i posrebrzanego drewna, witraże, grobowiec  biskupa  Mariusa Ambrosiusa Capello, organy, bogato zdobioną ambonę, tabernakulum  w postaci Arki przymierza.

Szczegóły

Opublikowano: 29 marzec 2010

Zamek w Chenonceau należy do najpiękniejszych zabytków we Francji. Ten XVI-wieczny gród wznosi się nad turystami niczym pałac z bajek Disneya. Rzeczywiście Chenonceau przywodzi na myśl baśnie. Położony na brzegu rzeki Cher należy do grupy tzw. zamków nad Loarą, czyli średniowiecznych i renesansowych obiektów zbudowanych na brzegach Loary i jej dopływów. Już na pierwszy rzut oka jego konstrukcja wydaje się delikatniejsza niż innych zamków, charakterystycznych dla tamtych czasów. W końcu Chenonceau znany jest również pod nazwą „Zamek Dam” - na przestrzeni lat jego właścicielkami były bowiem liczne kobiety, w tym słynna Katarzyna Medycejska. W zamku gościły wybitne osobistości francuskiej kultury i nauki, m.in. Wolter i Monteskiusz. Przyciąga oko również przepiękny ogród rozciągający się wokół zamku. Ogrody stają się jeszcze bardziej romantyczne w nocy, gdy włączana jest efektowna iluminacja. Każdego roku zamek odwiedza ponad milion zwiedzających.

Szczegóły

Opublikowano: 26 marzec 2010

Ten wyjątkowy kompleks świątynny jest siedzibą Ukraińskiego Kościoła Prawosławnego, złączonego z Patriarchatem Moskiewskim. Historia świątyni sięga polowy XI wieku, kiedy do Kijowa przybyli fundatorzy ławry i założyciele słowiańskiego stanu zakonnego – mnisi Antoni i Teodozy. Pierwszy monastyr powstał na naddnieprzańskich stokach – w pieczarach, od których pochodzi nazwa klasztoru. Już w XII wieku klasztor był uważany za miejsce cudowne i oczyszczające z grzechów. W roku 1603 sejm Rzeczypospolitej zwrócił dyzunitom klasztor, gdzie zgodnie z tradycją jego archimandrytę miała wybierać szlachta kijowska i duchowieństwo.

Zespół klasztorny przyjął dzisiejszy wygląd w wieku XVII i XVIII, kiedy to rozbudowano poszczególne zespoły sakralne. Zostały one wzniesione w stylu ukraińskiego baroku. W latach reżimu bolszewickiego wysadzono Klasztor św. Michała, a część zabytkowych elementów zrabowano do Rosji (pozostały tam do dnia dzisiejszego). Kolejny cios nastąpił w czasie okupacji hitlerowskiej, kiedy to 3 listopada 1941 wybuch zniszczył część Soboru Uspienskiego. Do dziś trwają spory kto był winny zniszczenia – sowieccy partyzanci, którzy zaatakowali kwaterujące tam wojska niemieckie, czy Niemcy. W 1990 r. Ławra Pieczerska została zapisana wraz z Soborem Mądrości Bożej (Sofijskim) na liście światowego dziedzictwa UNESCO. Poza tym w obrębie Ławry znajdują się liczne muzea (m.in. Muzeum miniatur, Muzeum ukraińskich skarbów narodowych, Miejskie Muzeum książek i druków, ukraińskie muzeum sztuki zdobniczej), jednak wstęp do nich jest płatny osobno, a bilety kosztują około 10 UAH.

Szczegóły

Opublikowano: 25 marzec 2010

Chocim to niewielkie miasto w północno-zachodniej części Ukrainy. Chocim miał bardzo duże znaczenie strategiczne i wielokrotnie zmieniał właściciela przechodząc pod władanie Mołdawii, Turcji, Polski, Ukrainy i Rumunii. Był także miejsce dwóch bardzo ważnych bitew Rzeczpospolitej z Turkami (w 1621 i 1673 roku). Od 1991 roku Chocim należy do Ukrainy. Usytuowana na wysokim, skalistym brzegu Dniestru w obwodzie czerniowieckim fortyfikacja w Chocimiu, zaliczana jest do siedmiu cudów Ukrainy.  Budowa fortecy rozpoczęła się w 1325, prace nad nią trwały jeszcze do 1380 roku. Na przestrzeni wieków forteca ta ulegała licznym rozbudowom, a także poddawana wielokrotnym rekonstrukcjom przez nowych właścicieli tych ziem aż do XV w.

Szczegóły

Opublikowano: 25 marzec 2010

Bath szczyci się obecnością na liście UNESCO i trzeba przyznać, że w pełni nań zasługuje. Wedle celtyckiej legendy, odkrycia leczniczych wód dokonano tu już w XIX wieku p.n.e. Jednak naprawdę miejsce to docenili dopiero Rzymianie, którzy stworzyli tu największe na północ od Alp uzdrowisko, budując liczne łaźnie i kąpieliska. Zmienili nazwę miasta na Aquae Sulis i podobnie jak Celtowie, uhonorowali źródło okazałą świątynią. Do III wieku naszej ery uzdrowisko przyciągało pielgrzymów i kuracjuszy z całego Rzymskiego Imperium. Wielu z nich wrzucało do źródlanej wody pisane wspak klątwy, mające przynieść nieszczęście krzywdzicielom lub niewiernym kochankom. Dziś Bath poza leczniczymi wodami oferuje turystom nowoczesne zaplecze turystyczne i liczne atrakcje w postaci muzeów przybliżających świetlaną przeszłość miasta, zorganizowanych wycieczek po terenie miasta i okolicach, uroczych pubów i bogatych galerii.

Szczegóły

Opublikowano: 24 marzec 2010

Pałac Buckingham jest największym na świecie pałacem królewskim, wciąż pełniącym swą pierwotną funkcję. Pałac został wybudowany w 1703 jako rezydencja miejska Księcia Buckingham. W ciągu kolejnych 75 lat, wielokrotnie go rozbudowywano, by w roku 1837 ogłosić budynek oficjalną siedzibą brytyjskich monarchów, którą jest do dzisiejszego dnia. Dla Brytyjczyków pałac jest symbolem Wielkiej Brytanii.
W dni, kiedy królowa jest w pałacu, powiewa nad nim jedna jedyna flaga - sztandar królewski. Sztandar ten aż do roku 1997 nigdy nie był spuszczany do połowy masztu na znak żałoby, nawet po śmierci monarchy. Tradycję tę zmieniono dopiero po śmierci Diany, księżnej Walii.
Od kwietnia do lipca, codziennie o 11.30 odbywa się przed pałacem uroczysta zmiana warty (w pozostałych miesiącach co drugi dzień). Obecnie pewna część pałacu, łącznie z przepięknym ogrodem, jest udostępniona zwiedzającym. Można go zwiedzać w sierpniu i wrześniu, podczas wakacji królowej.

Szczegóły

Opublikowano: 24 marzec 2010

Największa i najważniejsza praska świątynia oraz duchowy symbol państwa czeskiego z kryptą czeskich królów, bogato zdobioną kaplicą św. Wacława i cudowną Złotą Bramą. Wybudował go cesarz Karol IV jako najważniejszy kościół Królestwa Czeskiego. Gotycko-renesansowo-barokowa świątynia liczy sobie 124 metry długości, 60 szerokości i 34 wysokości. Wieża główna, z której roztacza się niesamowity widok na Pragę, wzbija się w niebo na wysokość niemal 100 metrów. Tu koronowano czeskich królów i tutaj także przechowuje się czeskie insygnia królewskie.

Szczegóły

Opublikowano: 23 marzec 2010

Nazwa Pałac Królewski nie jest ścisła. Ten olbrzymi gmach z piaskowca wzniesiono w połowie XVII w. jako Stadhuis (ratusz). Rada miejska w złotych czasach Holandii chciała mieć siedzibę stosowną do pozycji miasta. Prace rozpoczęły się w 1648 r., oddano go do użytku 20 lipca 1655 roku, czyli ledwie po 7 latach budowy, co jak na tak potężny projekt realizowany w owych czasach jest niesamowitym osiągnięciem. Kosztem astronomicznej sumy 8,5 miliona ówczesnych guldenów holenderskich powstał największy w Europie ratusz – budowla ze względu na grząski teren oraz ogromny ciężar własny nie mogła być wzniesiona w tradycyjny sposób, zamiast fundamentów wspiera się ona na 13 659 drewnianych palach wbitych w piaszczystą glebę.  Nawet dzisiaj wymiary obiektu robią wrażenie - 36,6 metrów długości, 27,5 metra wysokości, 18,3 metra szerokości pozwala klasyfikować pałac królewski w Amsterdamie jako budowlę monumentalną .Ratusz awansował do pozycji siedziby królewskiej w 1808 r., kiedy niedawno osadzony na tronie Ludwik Bonaparte, brat Napoleona, wybrał go na swoją rezydencję. Obecnie jest to siedziba królowej Beatrix (jedna z jej czterech rezydencji na terenie Niderlandów).

Szczegóły

Opublikowano: 16 marzec 2010

Kapitol to jedno z rzymskich wzgórz, obecnie jeden z najważniejszych punktów na mapie zwierzania Rzymu. Historia wzgórza jako symbolu miasta oraz zlokalizowanej na nim zabudowy sięga starożytności – na jednym z dwóch wierzchołków znajduje się zamek warowny, a na drugim świątynia poświęcona triadzie najważniejszych bóstw (Jowiszowy, Junonie i Minerwie). W późniejszym czasie wokół świątyni wzniesiono wiele mniejszych przybytków, świątyń oraz ołtarzy ofiarnych. Kapitol jako jedyny element architektury Rzymu ocalał podczas najazdu Galów w roku 390 p. n. e.. Obiekty na wzgórzach kapitolińskich były wielokrotnie w ciągu wieków przebudowywane i unowocześniane, jednak nie odebrało to Kapitolowi jego uroku. Jednym ze współtwórców współczesnego wyglądu pałacu na Kapitolu jest Michał Anioł. Z pewnością warto podczas wizyty w Rzymie odwiedzić Kapitol.

Szczegóły

Opublikowano: 16 marzec 2010

Najcenniejszy i najwspanialszy zabytek sakralny Wenecji, obiekt zachwytu znawców sztuki i rzesz turystów z całego świata. Sławny dzięki swej oryginalności, historii i bogactwu artystycznemu. Bazylika św. Marka, zbudowana została 1000 lat temu. Mieszczą się tam szczątki patrona miasta św. Marka Ewangelisty, przywiezione tu przez kupców weneckich w 828 roku z Aleksandrii w Egipcie. Sanktuarium bogate jest w dzieła sztuki wschodniej, które gromadzone były tu przez wieki. Architektura świątyni i wnętrza, sprawia, że kościół Św. Marka jest dziełem jedynym w swoim rodzaju w Europie łacińskiej i jednocześnie tak doskonałą w formie enklawą architektury bizantyńskiej we Włoszech.

Szczegóły

Opublikowano: 15 marzec 2010

Krzywa Wieża to niewiarygodny widok – każdemu kto spojrzy na nią pierwszy raz wydaje się, że runie za parę sekund. Ale trzeba pamiętać, że wieża była pochylona od zawsze i nikt nigdy nie przyznał się do jej projektu. Przechył wieży zmieniał się na przestrzeni setek lat (jej budowę rozpoczęto w 1173 r., a 12 lat później zaobserwowano pierwsze oznaki odstępstwa od pionu – choć w odwrotną stronę niż obecnie), w zależności od tego, z jakim powodzeniem realizowano projekty jego skorygowania. Ale przechył okazał się też pożyteczny - Galileusz wykorzystał go w jednym ze swych sławnych eksperymentów, zrzucając ze szczytu przedmioty o różnej masie, by udowodnić prawo swobodnego spadania ciał. Co roku atrakcję odwiedza ponad 10 milionów turystów. Wieża prezentuje się wspaniale, jest zbudowana z białego marmuru, liczy w sumie osiem kondygnacji, na ostatniej z nich znajdują się dzwony dodane w XIX wieku. Wieża ma około 55 metrów wysokości, a jej odchył od pionu to współcześnie około 5 metrów. W roku 1990 ze względu na ryzyko zawalenia zamknięto wieżę dla zwiedzających, jednak od 2001 roku jest ona ponownie otwarta dla turystów.