- Szczegóły
- poniedziałek, 30 grudzień 2024 06:11
Zwiedzanie Rzymu
Znajdź nas w social mediach
Koloseum
 |
| Koloseum nocą |
| Fot. OneRandomMonkey |
Rzymskie Koloseum, czyli Amfiteatr Flawiuszów, to jedna z najbardziej zadziwiających starożytnych budowli, zachowanych do czasów obecnych. Została ona wzniesiona za panowania dynastii Flawijskiej w latach 70 – 80 naszej ery. W tym czasie była to największa budowla w Rzymie. Amfiteatr miał pierwotnie 50 m wysokości, 188 m długości i 156 m szerokości. Przez lata częściowo zniszczyły go trzęsienia ziemi i... rabunkowe pozyskiwanie materiału kamieniarskiego. Bezimienny architekt, który zaprojektował Koloseum, korzystał z greckich i rzymskich tradycji budowlanych, dodając kilka nowych rozwiązań. Amfiteatr był miejscem krwawych igrzysk i walk gladiatorów. Organizowano tu uroczystości o charakterze religijnym, święta państwowe oraz pokazy historyczne.
Panteon
Jeden z najbardziej imponujących zabytków starożytnego Rzymu. Panteon był dawniej miejscem poświęconym wszystkim bogom. Jest to okrągła świątynia na Polu Marsowym, ufundowana przez cesarza Hadriana w 125 roku na miejscu zniszczonej przez pożar starszej świątyni, wzniesionej ku czci boskich patronów Rzymu. Należy do najwspanialszych i najlepiej zachowanych budowli starożytnego Rzymu. Do dziś uważa się ją za wielkie osiągnięcie architektoniczne, choć swego czasu była z pewnością bardziej okazała. Od VII w., gdy cesarz podarował Panteon papieżowi, jest to katolicki kościół pw. Santa Maria ad Martyres.
Forum Romanum
Plac położony u stóp Kapitolu i Palatynu, znany także pod nazwą Forum Magnum, był centrum religijnego, politycznego i gospodarczego życia starożytnego Rzymu. Dziś trzeba mieć sporo wyobraźni, by pośród ruin zobaczyć miejsce, które w okresie cesarstwa Forum było wciąż rozbudowywane i wzbogacane o liczne świątynie oraz łuk triumfalny cesarza Augusta. Niestety od V wieku Forum ulegało stopniowemu zniszczeniu, do tego stopnia, że w IX i X wieku zamieniło się w kamieniołom, z którego łatwo pozyskiwano budulec do nowych budowli. Później plac był nawet pastwiskiem. Na szczęście, rozpoczęte na początku XIX wieku i prowadzone systematycznie do dziś prace archeologiczne pozwalają przynajmniej częściowo zobaczyć świetność tego miejsca.
Fontanna di Trevi
Fontanna di Trevi jest jednym z najbardziej monumentalnych zabytków Rzymu. Przez znawców jest zaliczana do najpiękniejszych wodnych budowli świata. Przy barokowej Fontannie di Trevi o każdej porze roku można spotkać tłumy turystów robiących sobie pamiątkowe zdjęcia. Jej budowę rozpoczęto w 1732 roku. Wykonanie projektu Niccolo Salviego trwało aż 30 lat. Architekt nie dożył jej ukończenia. Fontanna di Trevi ma 20 metrów długości i aż 26 wysokości. W centrum konstrukcji znajduje się łuk triumfalny, a centralną postacią jest Neptun, nazywany także Oceanem. Strażnikami bóstwa są dwa trytony symbolizujące sztorm i ciszę morską. W kompozycji umieszczono też posągi symbolizujące cztery pory roku oraz kobiece postacie, będące alegoriami obfitości i zdrowia. Od lat znana jest tradycja, zgodnie z którą turysta powinien wrzucić do fontanny drobny pieniążek. Fontanna di Trevi jest szczególnie piękna nocą, gdy oświetlają ją reflektory. Słynna na świecie stała się dzięki scenie z filmu „Słodkie życie”, w którym aktorka Anita Ekberg kąpie się w fontannie.
Schody Hiszpańskie
Schody Hiszpańskie są zawsze odwiedzane przez rzesze turystów. Ta barokowa konstrukcja, ukończona w 1726 roku, należy do grona najszerszych i najdłuższych schodów w Europie, a prowadzi do kościoła Trinita dei Monti. Fundusze na budowę 138 schodków wyłożył francuski dyplomata Étienne Gueffier. Każdego roku na schodach organizowane są pokazy mody. Wiosną są efektownie udekorowane azaliami z okazji festiwalu kwiatów, a zimą na ich tarasie ustawia się szopkę.
Bazylika św. Piotra
Bazylika św. Piotra zbudowana została w latach 1506 - 1626 na miejscu świątyni wzniesionej przez Konstantyna Wielkiego ok. 324 roku. Świątynia zajmuje powierzchnię 23 tys. m2, co sprawia, że jest drugim co do wielkości kościołem na świecie i jednym z najważniejszych świętych miejsc chrześcijaństwa. Tradycyjnie uważa się, że bazylika stoi na miejscu ukrzyżowania i pochówku św. Piotra, uznawanego za pierwszego papieża. Jego grób znajduje się pod głównym ołtarzem. Na obecnym kształtem Bazyliki pracowało wielu architektów, wśród nich m.in.: Bramante, Rafael i Michał Anioł. Imponująca kopuła z wierzchołkiem na wysokości 119 m jest dziełem Michała Anioła. W bazylice oraz w jej podziemiach znajdują się groby wielu papieży. Tutaj również spoczywa Jan Paweł II.
Muzea Watykańskie
Muzea Watykańskie utworzono ze zbiorów różnorodnych dzieł sztuki gromadzonych przez papieży. Początki kolekcji stanowią zbiory rzeźb zgromadzonych przez papieży Sykstusa IV i Juliusza II. W różnych działach zgromadzono najbogatszą kolekcję dzieł sztuki z całego świata. Kolekcja jest na tyle ogromna, że według przewodników, gdyby poświęcić zaledwie kilkusekundową uwagę każdemu eksponatowi – obejrzenie całej kolekcji zajęłoby ponad 8 lat. Watykańskie muzea to: Pinakoteka, Muzeum Pio-Clementino, Muzeum Etruskie, Muzeum Misyjno-Etnologiczne, Muzeum Chiaramonti. W licznych galeriach zgromadzone są zbiory arrasów, map i ksiąg. Do ciągu muzealnego zostały włączone Stanze, czyli pomieszczenia ozdobione freskami przez m.in. Rafaela oraz Kaplica Sykstyńska. W Sali Sobieskiego eksponowany jest obraz Jana Matejki przedstawiający Jana III Sobieskiego po zwycięstwie pod Wiedniem. W każdą ostatnią niedzielę miesiąca Muzea Watykańskie udostępniają zwiedzającym swoje zbiory bezpłatnie.
Kaplica Sykstyńska
To kaplica w Pałacu Watykańskim, która została ufundowana w XV w przez papieża Sykstusa IV. Ściany i sufit zdobią przepiękne freski. Od początku kaplica była przeznaczona na ważniejsze uroczystości kościelne. Odbywają się tu konklawe, tj. wybory nowego papieża.
Usta prawdy - Bocca della Verita
Usta Prawdy, czyli Bocca della Verità, znane są głównie z filmu "Rzymskie wakacje" z udziałem Audrey Hepburn i Gregory Pecka. Jest to marmurowy medalion, o średnicy ok. 175 cm, przedstawiający oblicze brodatego bóstwa (Mercurego, Fauna, Jowisza lub Trytona – dotychczas kwestia pozostaje sporna). Medalion ma ponad 2000 lat i znajduje się w przedsionku kościoła Santa Maria in Cosmedin w Rzymie. Istnieje wiele teorii na temat jego pochodzenia i funkcji. Uważa się m.in., że medalion mógł być przykrywą zbiornika na wodę, częścią fontanny lub też służyć jako pokrywa wejścia do starożytnego wodociągu. Wedle średniowiecznej legendy, rzeźba pełniła funkcję wykrywacza kłamstw – podejrzany wkładał dłoń w usta, które miały zamykać się, odgryzając kończynę, gdy osoba mówiła nieprawdę.