Zwiedzanie Wrocławia

Katedra na Ostrowie Tumskim

Fot. sxc.hu

Ostrów Tumski i Katedra

Ostrów Tumski to historyczne i religijne centrum Wrocławia. W IX wieku powstał tu pierwotny gród Wrocławia, który w 1000 roku król Bolesław Chrobry podniósł do rangi biskupstwa. Ostrów Tumski w swoich początkach funkcjonował jako wyspa, która dopiero w roku 1824, dzięki zasypaniu jednej w odnóg Odry, została wcielona do lądu. Wznosząca się w centrum Ostrowa Katedra Św. Jana Chrzciciela to największa ikona miasta Wrocławia, widziana prawie z każdego zakątka miasta. Ta gotycka katedra o wysokości 91 m i długości 68 m jest największą budowlą sakralną Wrocławia. Monumentalne dzieło kryje w swoich wnętrzach wiele śladów historii. Równie imponujące są pozostałe zabytki Ostrowa Tumskiego, np. Kościół Św. Idziego, który jest najstarszą świątynią we Wrocławiu. Wzniesiony w XIII wieku romański kościół złożony jest z jednej nawy i zawiera piękny tęczowy łuk prezbiterium. Niewiele młodszy jest Kościół Św. Krzyża i Św. Bartłomieja - świątynia zbudowana w stylu gotyckim w 1288 roku przez Henryka IV Prawego. W kościele możemy zobaczyć Tron Łaski z klęczącym przy nim Henrykiem IV oraz Matyldą, nagrobek Henryka IV, ołtarz gotycki oraz płytę nagrobną Stanislausa Sauera.

Panorama Racławicka

Wrocław to jedno z niewielu miejsc na świecie, gdzie podziwiać można relikt dziewiętnastowiecznej kultury masowej - wielkie malowidło (15x114 m), dzięki zespoleniu szczególnych zabiegów malarskich (specjalna perspektywa) i technicznych (oświetlenie, sztuczny teren, zaciemnione, kręte podejście), „przenosi" widza w inną rzeczywistość i inny czas. Panorama Racławicka to pierwsze i jedyne zachowane do dziś polskie dzieło tego rodzaju. Obraz został namalowany przez Jana Stykę i Wojciecha Kossaka dla uczczenia setnej rocznicy Powstania Kościuszkowskiego. Po drugiej wojnie światowej Panorama została przewieziona do Wrocławia razem ze zbiorami książąt Ossolińskich. Dopiero w 1985 roku wybudowano dla niej imponującą Rotundę, dzięki której zwiedzający mają wrażenie, jakby byli w samym centrum bitwy.

Hala Stulecia

Wrocław już na początku XX wieku był istotnym miejscem spotkań i wydarzeń o randze międzynarodowej. W związku z potrzebą rozwoju infrastruktury wystawienniczej i kongresowej, Max Berg - główny architekt Wrocławia w latach 1908-1925, otrzymał zlecenie zaprojektowania wielofunkcyjnego obiektu, który miał stać się głównym miejscem spotkań wrocławian oraz organizacji wydarzeń masowych. W ten sposób postało imponujące, wczesnomodernistyczne dzieło architektury użytkowej. 13 lipca 2006 roku Hala Stulecia została wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, jako pionierskie osiągnięcie inżynierii i architektury XX stulecia.

Rynek Główny

Wytyczony w 1242 roku Rynek Główny we Wrocławiu od początku istnienia służył jako plac targowy o wymiarach 212 x 175 metrów. Handlowano na nim m.in. pieczywem, tłuszczem, płótnem, wyrobami metalowymi. Na Rynku działały także punkty usługowe, wśród nich krawiecki i szewski. Początkowo działalność była prowadzona w drewnianych budach, a murowane obiekty pojawiły się dopiero pod koniec XIII wieku. Na samym Rynku Głównym, jak i wokół niego, skoncentrowane są liczne zabytki będące najcenniejszym skarbem dziedzictwa narodowego. W centrum Rynku Głównego zlokalizowany jest Stary Ratusz, którego budowa rozpoczęła się w 1299 roku. Ratusz był sukcesywnie rozbudowywany i modernizowany przez kolejne wieki, dlatego widać w nim wpływy różnych epok z przewagą gotyku. Warto zwrócić uwagę na zegar astronomiczny z jedną wskazówką i słońcem w centrum tarczy, który został tam umieszczony w 1580 roku. W podziemiach Ratusza znajduje się także Piwnica Świdnicka. Piwnica, która już w średniowieczu funkcjonowała jako piwiarnia, jest dziś uznawana jest za najstarszą restaurację w Europie. Wzniesiony w stylu neogotyckim w latach 1860-1863 Nowy Ratusz obecnie jest siedzibą Prezydenta Miasta Wrocławia. W jego podziemiach funkcjonuje mały browar Spiż, gdzie stoliki dla gości ulokowane są tuż obok kadzi, można więc obserwować proces ważenia piwa.

Ogród Botaniczny

Nazywany „oazą piękna i spokoju” Ogród Botaniczny Uniwersytetu Wrocławskiego we Wrocławiu stanowi jedną z największych atrakcji miasta. Powstał równocześnie z Uniwersytetem w roku 1811 i początkowo zajmował obszar około 5 hektarów. Następnie był sukcesywnie powiększany i uzupełniany o ciągle nowe okazy flory. Niestety podczas II Wojny Światowej uległ kompletnemu zniszczeniu. Do świetności zaczął powracać w latach 50-tych i do dzisiaj urzeka o każdej porze roku feerią barw tysięcy roślin.

ZOO

Wrocławski Ogród Zoologiczny powstał w 1865 roku i jest obecnie najstarszym zoo w Polsce. Ponadto może się poszczycić największą liczbą zwierząt – jego 33-hektarową powierzchnię zamieszkuje 7000 zwierząt należących do ponad sześciuset gatunków. Ogród zoologiczny odwiedza rocznie 400 tys. osób – z czego 230 tys. to dzieci.