Zwiedzanie Egiptu

Teby – Luksor, Karnak i Dolina Królów

Świątynia w Karnaku

Fot. SXC

Teby, miasto Amona, począwszy od 2040 r. p.n.e. rozwinęło się w jeden z najbardziej znaczących ośrodków kultu i administracji. Na wschodnim brzegu Nilu zostały wzniesione świątynie, pałace i dzielnice mieszkalne. Razem z miastem powstawał kult Amona-Re (boga wiatru i płodności Amona i bóstwa słonecznego Re). Do obszaru metropolii należały zespoły świątyń Luksoru i Karnaku, a także nekropolia w Dolinie Królów.

Luksor i Karnak to jedne z najczęściej odwiedzanych miast Egiptu. Magnesem przyciągającym tu rzesze turystów jest wspaniały kompleks zabytków, który stanowią świątynia luksorska oraz świątynie w Karnaku. Świątynia w Luksorze poświęcona została triadzie bogów, którą tworzyli Amon-Min, Mut i Chonsu. Jej fundatorem był panujący w czasach Nowego Państwa Amenhotep III, a kontynuatorem budowy - Ramzes II. Do świątyni dochodzimy aleją sfinksów, która niegdyś prowadziła do tej w Karnaku. Po obu stronach wejścia stoją masywne pylony i posągi przedstawiające władcę na tronie. W środku można podziwiać: dziedzińce, kolumnady, salę hypostylową i wewnętrzne sanktuaria. W Luksorze warto też odwiedzić Muzeum Luksorskie oraz bardzo ciekawe Muzeum Mumifikacji.

Kompleks w Karnaku składa się z trzech świątyń i budowany był jako monumentalny dom bogów. Rozbudowa Karnaku trwała 1300 lat, począwszy od okresu XII dynastii. Największy jest okrąg Amona, który był najważniejszym bogiem Nowego Państwa. Oprócz niego w skład kompleksu wchodzą okręgi Mut i Montu. Wykopaliska to obszar liczący obecnie ponad 40 ha, a sam okrąg Amona zajmuje ok. 25 ha.

W Dolinie Królów znajduje się kilkadziesiąt grobowców, wykutych w skale i bogato ozdobionych płaskorzeźbami oraz malowidłami z okresu Nowego Państwa. Na uwagę zasługują groby: Seti I, Amenhotepa II, Totmesa III, Ramzesa I, IV, VI i IX, a zwłaszcza grobowiec Tutanchamona.

Świątynia królowej Hatszepsut

W dolinie Deir el-Bahari znajduje się jeden z najpiękniejszych zabytków egipskich. Jest nim świątynia królowej Hatszepsut wzniesiona w XVI/XV w.p.n.e. na trzech tarasach połączonych ze sobą łagodnie wznoszącymi się rampami, u podnóża wysokiej i stromej skały. Świątynia Hatszepsut zwana „Świątynią Milionów Lat” jest w znacznej części wykuta w skale. Składa się z trzech, ułożonych kaskadowo, połączonych i zdobionymi rzędami posągów tarasów, które zakończone były portykami. Drugi taras ozdobiony był licznymi reliefami, przedstawiającymi sceny z życia królowej. Na górnym tarasie znajdował się dziedziniec z wejściami do Komór Odrodzenia Hatszepsut i jej ojca.

Sakkara

Sakkara jest jednym z najbogatszych stanowisk archeologicznych w Egipcie. Na tym terenie znajdują się zabytki powstałe na przestrzeni 3000 lat, od najstarszych budowli grobowych po koptyjskie klasztory. Głównym obiektem nekropolii w Sakkarze jest piramida schodkowa Dżesera, pierwsza ze wszystkich piramid, pochodzi z XXVII w. p.n.e. Obok piramidy, chronione taflą z pleksiglasu, widoczne są jedne z najstarszych napisów pozostawionych przez turystów - pochodzą one z XII w. p.n.e. Ciekawym zabytkiem Sakkary jest także Piramida Unisa – jej komory pokryte są gęsto kolumnami hierglifów. Te tzw. "Teksty Piramid" są najstarszymi znanymi przykładami hieroglifów odkrytych w komorach grobowych. Tuż obok mieszczą się groby z okresu perskiego, jedne z najgłębszych pochówków w Egipcie.

Jednym z najpiękniejszych obiektów w Sakkarze jest Grób Mererukiego – ogromny zespół 33 pomieszczeń, których ściany pokrywają polichromowane reliefy, ukazujące sceny z życia codziennego. W największej sali, z kamiennym kręgiem pośrodku, służącym do pętania zwierząt ofiarnych, jest naturalnej wielkości posąg Mereruki, który zdaje się wychodzić z wnętrza, aby przyjąć składaną mu ofiarę. Najdziwniejsza budowla w Sakkarze to Serapeum - niesamowita podziemna krypta świętych byków Apisów. Jest to długi, ciemny korytarz z bocznymi komorami, w których stoi 25 ogromnych granitowych sarkofagów, ważących każdy ok. 70 ton. Kryły one niegdyś zmumifikowane szczątki świętych byków.

Memfis

Starożytne miasto Memfis było stolicą w czasach Starego Państwa. Dziś na miejscu wspaniałego niegdyś miasta rosną gaje palmowe, znajdują się pola uprawne i wioski. Nieliczne odkryte pozostałości Memfis zgromadzone są w niewielkim muzeum pod gołym niebem w wiosce Mit Rahina. Najciekawszym z zabytków jest kolosalny wapienny posąg Ramzesa II, pozbawiony nóg, eksponowany w pozycji leżącej w pawilonie. W ogrodzie koło pawilonu są inne posągi Ramzesa II oraz sfinks z XVIII dynastii, największa (80-tonowa) rzeźba z kalcytu, jaką odkryto w Egipcie.

Góra Synaj i Klasztor Św. Katarzyny

Półwysep Synaj od najdawniejszych czasów stanowi bramę rozdzielającą Azję od Afryki, będąc jednocześnie obszarem ważnym ze względów strategicznych. Ponadto jest on uważany przez różne kultury za miejsce, gdzie Bóg objawił się Mojżeszowi i gdzie schroniła się przed Herodem Święta Rodzina. W jego południowej, górzystej części znajduje się czczona przez chrześcijan, muzułmanów i Żydów góra Synaj i klasztor św. Katarzyny, gdzie pielgrzymi wspinają się od Gorejącego Krzewu na szczyt, na którym wedle tradycji Bóg wręczył Mojżeszowi Dziesięcioro Przykazań. Wzniesiony na wysokości 1570 m klasztor św. Katarzyny to budowla należąca do prawosławnych Greków. Jego początki sięgają 337r. n.e., kiedy cesarzowa Helena kazała wznieść kaplicę wokół domniemanego Krzewu Gorejącego. W VI wieku powstała z inicjatywy cesarza Justyniana, otoczona wysokimi murami bazylika, chroniona w tamtych czasach przez 200 strażników. Obecnie żyje tu 22 mnichów, przybyłych w większości z góry Atos w Grecji.

Hurghada

To główny ośrodek turystyczny na wybrzeżu Morza Czerwonego - raj dla nurków i wszystkich spragnionych sportów wodnych. Hurghada leży ok. 500 km na południowy wschód od Kairu i rozciąga się wąskim pasem wzdłuż pustynnego wybrzeża Morza Czerwonego na długości około 40 km. Liczy ok. 55 tysięcy mieszkańców, w tym 7 tys. cudzoziemców. W pobliżu znajdują się jedne z najpiękniejszych na świecie rafy koralowe.