Zwiedzanie Nicea

Muzea Nicei

Muzea w Nicei otwarte są są codziennie, oprócz wtorków w godzinach 10.00–18.00, zwiedzanie kosztuje ok. 4 euro, bilet ulgowy to ok. 2,5 euro, w pierwszą niedzielę miesiąca zwiedzanie jest bezpłatne.

Muzeum archeologiczne jest umiejscowione na terenie rzymskich term z 14 r. p. n. e. Zwiera ono przedmioty datowane od około 1500 r. p. n. e. do około 1500 r. n. e. Ekspozycja przedstawia monety, szkło, zabytki metalurgiczne, biżuterię, rzeźby, tkaniny i inne pamiątki po dawnych mieszkańcach tej ziemi. Kolejnym obowiązkowym punktem zwiedzania jest Muzeum Sztuki Pięknych, prezentujące przede wszystkim kolekcje malarstwa i rzeźby od XVII do początku XX w. na szczególną uwagę zasługuje sztuka impresjonistów i postimpresjonistów: Boudina, Sisleya, Degasa, Moneta, Bonnarda, Vuillarda czy van Dongena. Jeśli chodzi o rzeźbę, najważniejsze są prace Rodina oraz neoklasycysty Jeana Carpeaux. W Nicei mieszczą się również dwa muzea poświęcone znanym artystom, którzy tutaj tworzyli – Chagallowi i Matissowi - gdzie można zapoznać się z ich życiem i twórczością. Obie placówki dysponują przekrojowymi, bardzo bogatymi kolekcjami, dającymi zwiedzającym wgląd w całość poczynań artystycznych twórców, którym są poświęcone oraz umożliwiającymi prześledzenie drogi rozwoju ich geniuszu.

Chapelle de la Misericorde

Kaplica Miłosierdzia Bożego ulokowana w samym sercu dzielnicy Cours Saleya jest doskonałym przykładem barokowej architektury Prowansji, która mimo bogatego zdobnictwa zdołała jeszcze uchronić się od teatralności i horror vacui, nie przytłacza nadmiarem nagromadzonych ozdób i unika przesady. Jest to nieduży, kameralny kościół oparty na planie owalu, wzniesiony około roku 1740, którego fasada zaprojektowana została przez architekta A. Vittone, a sklepienie pokrył freskami znany malarz Bistolfi. Wewnątrz watro przez chwilę dokładnie poprzyglądać się wystrojowi i rozplanowaniu przestrzeni – nie ma tutaj ani jednej prostej linii, ale proporcje są doskonale harmonijne. Wewnątrz znajdują się 4 piękne kaplice: św. Jana Chrzciciela, św. Augustyna, św. Filipa Neri oraz św. Kajetana. Kościół ten jest uważany za jeden z najdoskonalszych projektów dojrzałego baroku, który wspaniałą architekturą i pięknym zdobnictwem pokonuje wybujałe tendencje, które dominowały u schyłku tej epoki.

Promenade des Anglais

Nadmorski bulwar zabudowany charakterystyczną architekturą angielską w stylu wiktoriańskim, na tyle jednorodną i unikaltową w Prowansji, że od niej nazwano ten dość duży fragment wybrzeża pomiędzy portem a lotniskiem Promenadą Anglików. W obrębie promenady znajduje się wart odwiedzenia ogród - Jardin Albert I. Jego powstanie związane jest z relatywnie licznym osadnictwem brytyjskim w Nicei w XVII i XVIII wieku. Związana z nim jest również ciekawa historia: Anglicy, którzy chętnie się tu osiedlali w XVIII wieku zaczęli wykupować i zabudowywać pusty dotychczas pas wzdłuż wybrzeża, żeby cieszyć się pięknym widokiem z okien. W pewnym roku zima w Nicei Okazała się tak ciężka, że z pobliskich wiosek napłynęło do miasta mnóstwo żebraków. Aby zająć czymś bezrobotną i znudzoną grupę biedaków Anglicy zaproponowali, by przy ich pomocy wybudować potrzebną w owym czasie nadmorską drogę.

La Colline du Chateau

Wzgórze zamkowe, gdzie wznoszą się pozostałości twierdzy z XIII wieku oraz malownicze ruiny katedry z XI wieku. Obecnie na szczycie urządzony został park kwiatowy, gdzie zarówno mieszkańcy miast, jak i turyści przychodzą popatrzeć z góry na Niceę oraz odpocząć w cieniu, wsłuchując się w kojący szum sztucznego wodospadu, który  tutaj zbudowano. Większa część murów obronnych i twierdzy została rozebrana na początku XVIII wieku, reszty zniszczeń dokonał czas i poczynione w międzyczasie działania wojenne.

Ruiny rzymskie

jedną z pamiątek, jakie przypominają o świetności miasta przed wiekami są ruiny starożytnego rzymskiego miasta, które znajdują się w dzielnicy Nicei - Cimiez. Znajdują się tam pozostałości term z początków naszej ery, ruiny rzymskiego amfiteatru Palais du Sénat, a także drobne szczątki świątyń, które również tutaj stawiano rzymskim bogom.

Cathédrale Orthodoxe Russe Saint-Nicolas

Prawosławną katedrę w 1912 r. ufundowała carowa Maria Fiodorowna (żona cara Mikołaja II), aby uczynić zadość potrzebom licznie przebywającej tutaj (stale lub tylko czasowo) elicie finansowej rosyjskiego społeczeństwa. Swego czasu Nicea była popularnym kurortem wśród rosyjskiej finansjery i arystokracji, która prowadziła wystawne, pełne ekskluzywnych rozrywek życie. Zbór jest największą cerkwią wzniesioną poza terytorium Rosji. W jego wnętrzu znajduje się zabytkowy ikonostas o dużej wartości oraz inne elementy oryginalnego zabytkowego wyposażenia. Obecnie toczy się spór o prawo własności pomiędzy Patriarchatem Ekumenicznym, a władzami religijnymi Cerkwi w samej Rosji.