Zwiedzanie Sri Lanki

Photo by Chamal N / Wikipedia

Rezerwat leśny Sinharaja

Znajduje się w głębi wyspy na górzystym terenie – różnorodność biologiczna i wyjątkowość tego miejsca została podkreślona wpisaniem go w roku 1988 na listę światowego dziedzictwa UNESCO. Na terenie tego lasu rośnie ponad 100 różnych gatunków drzew, a także liczne rodzaje storczyków, liany i pnącza. Wprawdzie pod względem geograficznym las znajduje się strefie klimatu podrównikowego i zwrotnikowego, wykazuje jednak wszelakie cechy charakterystyczne dla lasów równikowych. Dodatkowo ze względu na niedobory niektórych substancji mineralnych w glebie wegetacja jest skrócona, ponieważ zależy ona od rozkładu obumierających części roślin, który uwalnia z nich niezbędne do życia składniki. Przez rezerwat przepływają trzy rzeki - Koskulany, Gangi, Gin Gangi, w których nurcie znaleźć można bogactwo tej ziemi – doskonałej jakości kamienie szlachetne takie jak rubiny, szafiry, granaty i topazy.

Ratnapura

Każda kobieta z chęcią odwiedzi to miasto. Jest to krajowe centrum jubilerstwa i obróbki wydobywanych w okolicznych kopalniach kamieni szlachetnych, przede wszystkim doskonałej jakości rubinów i szafirów, a także w mniejszej ilości innych szlachetnych i półszlachetnych kamieni wydobywanych na terenie całego kraju. Wszelakie wyroby biżuteryjne oraz nieobrobione jeszcze kamienie są tutaj wyraźnie tańsze, więc z radością można przeznaczyć na ich zakup pewną część podróżnego budżetu. Ich piękno zawsze przypominać będzie o wakacjach spędzonych w tym rajskim miejscu.

Anuradhapura

Dawna stolica państwa za czasów syngaleskich położona jest około 200 km na północ od współczesnej stolicy – Kolombo. Jest to jedno z najważniejszych i najświętszych miast buddyzmu. W centrum Anuradhapury rośnie po dziś dzień potężne drzewo Sri Maha Bodhi. Wyrosło ono z niewielkiej gałązki świętego drzewa, pod którym w Indiach lubił rozmyślać Budda. Ciekawostką jest fakt, że drzewo liczy sobie 2200 lat i jest to najstarsze drzewo o udokumentowanej historii na świecie. W mieście podziwiać można ślady jego dawnej potęgi – pomiędzy III w. p. n. e. a XII w. n. e. właśnie tutaj znajdowały się najważniejsze dla funkcjonowania państwa instytucje. Była to w owym czasie jednak z najbardziej niezmiennych stolic o ustabilizowanej lokalizacji – przez ponad 1000 lat miasto znajdowało się niemal w tym samym miejscu. Pozostałości dawnej architektury stołecznej zostały odkryte przypadkowo w XIX wieku i od tamtej pory zachwycają zarówno pielgrzymów, jak i świeckich tuyrystów.

Sigirija

Ważne stanowisko archeologiczne na terenie Sri Lanki położone w centralnej części wyspy. W jego skład wchodzą przede wszystkim ruiny Pałacu Górnego, położonego na szczycie ostańca wulkanicznego pochodzenia, około 400 m ponad otaczającym terenem, prowadzące na szczyt schody wykute w skale, ruiny twierdzy obronnej, wykute w skale cysterny na wodę oraz spichlerze, a u podnóża skały - wytyczone z wielką starannością dawne królewskie ogrody oraz pozostałości po Dolnym Pałacu i fosie. W tym miejscu zdecydowanie najważniejsze pozostają jednak piękne naskalne rysunki przedstawiające w dość realistyczny, chociaż lekko stylizowany sposób, postacie kobiece – naukowcy domyślają się że prawdopodobnie przedstawione są tam nałożnice królewskie lub damy dworu. Zmysłowe i intrygujące przedstawienia nikogo nie podstawiają obojętnym, a doskonałość rysunku i żywość kolorystyki powoduje prawdziwy zachwyt nad umiejętnościami i talentem anonimowych artystów sprzed wieków, którzy ozdobili kamienne ściany tymi malowidłami tworząc wiecznotrwałą galerię z ponad 500 przedstawieniami tzw. „niebiańskich dziewic”. Ostaniec nazywany jest powszechnie „Skałą Lwa”, ponieważ wykute w skale schody rozpoczynają się pomiędzy dwoma potężnymi skalnymi lwimi łapami.

Góry Sri Lanki

Warto wspomnieć, że centrum wyspy zajmują tereny górzyste, których liczne szczyty przekraczają 2000 m. n. p. m. Góra Pidurutalagala (Mount Pedro), najwyższa na wyspie, ma aż 2524 m n. p. m. Obecnie jest to teren zmilitaryzowany, więc turyści nie mają tam wstępu. Inaczej jest w przypadku najświętszej góry na wyspie, tzw. Szczytu Adama, który osiąga wysokość 2243 m n. p. m, wznosząc się stożkowato z dna lasu tropikalnego Jego najbardziej charakterystycznym elementem jest podłużne wgłębienie na szczycie o długości około 1,5 m, uznawane za święte przez większość obecnych na Sri Lance religii. Według hindusów to odcisk stopy Śiwy, buddyści utrzymują, że odcisk pozostawił Budda, muzułmanie twierdzą że pozostawił go biblijny Adam, a tutejsi chrześcijanie przekonani są o tym że jest to odcisk stopy św. Tomasza. Okazuje się więc, że wielkie religie potrafią współistnieć w zgodzie oddając cześć swoim świętym w jednym miejscu bez sporów i waśni. Widok ze szczytu wprost zapiera dech – z pewnością warto pokonać tysiące kamiennych stopni prowadzących na górę by doświadczyć tego zachwytu.

Cejlońska herbata

Aż wierzyć się nie chce, że uprawa herbaty rozpoczęła się na Sri Lance właściwie przez przypadek, kiedy to ponad 100 lat temu zaraza zniszczyła wszystkie plantacje kawy na wyspie. Brytyjczycy postanowili nie ryzykować powtórki takiego kataklizmu i zasadzili herbaciane krzewy, które znalazły tutaj idealne warunki do rozwoju. Obecnie Sri Lanka wprawdzie nie jest już najważniejszym producentem herbaty na świecie, jednak wciąż utrzymuje się w czołówce, a kobiety zatrudnione na plantacjach regularnie przez cały rok zrywają najlepsze, najdelikatniejsze listki, by koneserzy na całym świecie mogli cieszyć się ich doskonałym smakiem.

Świątynie Dambulla

Wykute w sale komnaty ozdobione są niesamowitymi malowidłami o łącznej powierzchni ponad 2100 metrów kwadratowych, wewnątrz kamiennych świątyń znajduje się około 150 różnorodnych posągów przedstawiających Buddę. Dambulla to najlepiej zachowane i największe sanktuarium buddyjskie na wyspie, jego historia sięga ponad 2700 lat, kiedy to pojawili się pierwsi mieszkańcy obiektów. Od 1991 roku zespół świątynny wpisany jest na listę światowego dziedzictwa UNESCO.