Park Narodowy Serengeti w Tanzanii

Zachód słońca na równinach

Fot. renatela

Serengeti czyli z języka masajskiego - wielka sucha ziemia, jest domem dla niezliczonej ilości zwierząt kopytnych i polujących na nie drapieżników. Równiny Serengetti są jednym z ostatnich miejsc na świecie, gdzie można oglądać migracje zwierząt. Są to cykliczne wędrówki zwierząt roślinożernych w poszukiwaniu nowych pastwisk, szczególnie widowiskowe, gdy stada przekraczają rzeki. Wielka wędrówka jest związana z przemieszczaniem się pory deszczowej. Nigdzie poza Serengeti dzikie ssaki nie żyją w tak gigantycznych ilościach, nigdzie nie spotyka się tak wielkich stad zwierząt kopytnych i tylu krążących wokół nich drapieżników. Położony w zachodniej części Tanzanii, zajmuje powierzchnię 14 763 km2. Założony został w 1941 r. i jako jeden z nielicznych obiektów przyrodniczych znajduje się na Liście Dziedzictwa Światowego UNESCO. Obejmuje rozległe obszary sawanny - zbiorowiska traw z rzadko występującymi krzewami i drzewami - która stanowi środowisko życia wielu gatunków zwierząt: gazeli, antylop, gnu, nosorożców, hipopotamów, słoni i zebr. Spotyka się tu również bawoły afrykańskie, lwy i żyrafy, a jeśli ma się dużo szczęścia, przed obiektywem pojawiają się nawet żurawie, lamparty i gepardy. Krajobraz parku to bezkresne stepy z pojedynczymi, widocznymi z wielu kilometrów drzewami lub wzgórzami. Czasem bezkresne równiny wydają się płaskie jak stół. Trzeba wtedy stawać na dachu samochodu, by łatwiej dostrzec jakieś orientacyjne punkty. Równinę urozmaica kilka rzek i nieliczne zbiorniki wodne z największym jeziorem Ndutu na południowych krańcach parku. Nieliczne wzgórza porastają rzadkie lasy akacjowe. Widoczność na równinach jest na ogół wspaniała. Doskonale widać wzgórza odległe o dziesiątki kilometrów. Gra świateł, układ chmur, krótkie i piękne wschody i zachody Słońca stwarzają niepowtarzalną bajkową atmosferę.