- Szczegóły
- niedziela, 22 grudzień 2024 06:39
Zwiedzanie Szczecina
Znajdź nas w social mediach
Zamek Książąt Pomorskich
Miejsce, na którym wznosi się zamek i pobliski teren, to najstarsza część Szczecina. Badania archeologiczne wykazały, ze około 2500 lat temu wybudowały tu gród plemiona kultury łużyckiej. Później w tym samym miejscu wznieśli gród Pomorzanie. Od XIV wieku trwała stała rozbudowa i przebudowa zamku. Niszczyły go jednak pożary i wojny. Poszczególne partie starszych zabudowań były też rozbierane przez kolejnych władców Pomorza Zachodniego, którzy osiedliwszy się w Szczecinie pragnęli, by ich rezydencja przedstawiała się jak najznakomiciej. Wielki był wkład w rozbudowę wniósł Książę Bogusław X. Całości nadał jednolite formy renesansowe książę Jan Fryderyk w końcu XVI wieku, a w początkach XVII książęta Filip II i Franciszek I zbudowali piąte skrzydło Muzealne (1616-1619). Po wymarciu linii książąt Pomorza Zachodniego (w roku 1637), a wiec już w czasach szwedzkich, zamek przestał być rezydencją władców. Szwedzi mieli tu swoje urzędy i przebudowywali poszczególne skrzydła bez troski o ich wygląd architektoniczny. Jeszcze gorsza sytuacja wytworzyła się w czasach pruskich (1713-1945). Na zamku mieścił się arsenał, liczne urzędy, a nawet browar. Wyposażenie wywieziono do Berlina. Przebudowy w roku 1736 i latach 1872-1874 przyczyniły się do dalszego obniżenia wartości architektonicznej. Zamek został dookoła gęsto obudowany domami mieszkalnymi, tak, że był prawie niewidoczny. W czasie II wojny światowej Niemcy na więzach zamku postawili działa przeciwlotnicze, toteż został on silnie zniszczony łącznie z portem i Starym Miastem. Z chwilą przybycia władz polskich rozpoczęły się prace zabezpieczające. W dzisiejszym Zamku Książąt Pomorskich znajdują się siedziby kilku ważnych instytucji, takich jak Centrum Kultury o nazwie Zamek Książąt Pomorskich, Opery i Operetki, a także Urzędu Marszałkowskiego Województwa Zachodniopomorskiego. Od 1965 roku istnieje tu Teatr Krypta, którego zespół stanowią aktorzy szczecińskich teatrów. Teatr mieści się w dawnej gotyckiej krypcie książęcej, co nadaje mu specyficznego klimatu, lecz ogranicza repertuar do tzw. małych form teatralnych. W skrzydłach północnym i południowym znajdują się sale wystawowe o łącznej powierzchni 1600m2, w których każdego roku prezentowanych jest około 40 wystaw sztuki dawnej i współczesnej. Jest to także jedno z niewielu miejsc w Polsce, w którym można zobaczyć oryginalne sarkofagi książęce z XVII w. Są to sarkofagi Bogusława XIII, Filipa II, Anny Marii, Franciszka I, Ulryka I i Bogusława XIV.
Bazylika Archikatedralna Św. Jakuba
Katedra zbudowana została poza obwarowaniami grodu w roku 1187. W XIII i XIV wieku wzniesiono dwie masywne wieże, a wokół ambitu utworzono wieniec kaplic. Świątynia była wielokrotnie przebudowywana. W 1944 roku podczas nalotów alianckich została poważnie zniszczona. Odbudowę w stylu gotyckim zaczęto w 1972 roku wraz z powołaniem diecezję szczecińsko-kamieńskiej. W 1983 roku papież Jan Paweł II podniósł katedrę do godności bazyliki, a w roku 1987 r odwiedził ją osobiście. Wyposażenie katedry jest skromne, lecz unikatowe, jak np. tryptyk z Ciećmierza z XIV wieku oraz pięta z Lubniewic z XV wieku. Warto obejrzeć barokowe płyty nagrobne, chrzcielnicę, epitafia. Pod ołtarzem zauważymy relikwiarz ze szczątkami św. Ottona. We wschodniej ścianie znajduje się największy na Pomorzu Zachodnim witraż (87 m2) przedstawiający Matkę Kościoła z Dzieciątkiem, Ducha Św. i postacie związane z dziejami kościoła na ziemiach szczecińskich. Na ścianach, filarach i w kaplicach można oglądać liczne tablice pamiątkowe. W 1995 roku w krypcie Gryfitów umieszczono szczątki książąt, przeniesione z sarkofagów wystawianych w muzeum na Zamku Książąt Pomorskich. Przed kościołem znajduje się dzwon "Wielki" z 1682 roku. Przy prezbiterium katedry, od strony południowo-wschodniej, znajduje się zrekonstruowany z powojennych zniszczeń gotycki budynek wikarówki. W katedrze panuje niesamowity klimat powagi i tajemniczości.
Wały Chrobrego
Wały Chrobrego stanowią dziś reprezentacyjną część miasta. Z wyniosłego tarasu odrzańskiego roztacza się rozległa panorama na dolinę odrzańską, aż po widniejące na wschodzie Góry Bukowe. Powstały na miejscu Fortu Leopolda w latach 1902-1921 z inicjatywy nadburmistrza Szczecina Hermana Hackena. Na usypanym wale (19 m nad poziomem Odry) wybudowano taras długości 500 m, na którym postawiono dwa pawilony - po obu stronach szerokich schodów prowadzących nad Odrę. Na niewielkim skwerku stoi rzeźba kamienna dłuta Manzla, przedstawiająca walkę Herkulesa z Centaurem. Oprócz tego na Wałach zlokalizowane są: Wyższa Szkoła Morska, Muzeum Narodowe, Teatr "Współczesny" oraz Urząd Wojewódzki.
Plac Orła Białego
W sąsiedztwie dawnej starówki oparło się niszczącej próbie czasu i ludzkiego działania jedno z najpiękniejszych wnętrz urbanistycznych tak dawnego, jak i dzisiejszego Szczecina - plac Orła Białego. Plac ten od średniowiecza do II wojny światowej zwany był Rynkiem Końskim (Rossmarkt). Od początku XIV wieku, wraz z sąsiednim Rynkiem Węglowym, stanowił centrum handlowe tworzącego się tutaj Nowego Miasta. W 1732 roku uroczyście uruchomiono fontannę naprzeciwko pałacu von Grumbkowa, w pobliżu pierzei wschodniej. Realizacja fontanny w tym miejscu i o takich formach nie była sprawą przypadku. Symbol orła, którego umieszczono na czworobocznym trzonie fontanny, to zawsze znak najwyższej władzy, oznaka majestatu cesarza lub króla. Plac Orła Białego był ogniwem łączącym budowle o bardzo konkretnej wymowie, które znajdują się w bliskiej odległości od siebie i mają zbliżony czas powstania. Reprezentacyjny plac z fontanną zwieńczoną orłem i pałacem naczelnego prezydenta Prowincji Pomorskiej tworzy jednolitą ideowo całość z Pałacem Sejmu Stanów (Muzeum Narodowe) oraz Bramą Berlińską (obecnie Brama Portowa) i Królewską. Obecnie plac Orła Białego jest najbardziej malowniczym skupiskiem zabytków barokowych w Szczecinie.
Cmentarz Centralny
Dziwne, że zamieszczamy takie miejsce w spisie ciekawych miejsc i zabytków Szczecina, prawda? Jednak szczeciński cmentarz to miejsce szczególne. Cmentarz założono w 1900 roku, wzorując się na nekropoliach w Hamburgu i Wiedniu. Twórcą koncepcji był architekt miejski, a ostateczny kształt nadał mu późniejszy dyrektor - Georg Hannig. Nekropolia początkowo miała mieć tylko 64 ha, dziś jej powierzchnia to ponad 160 ha. Cmentarz Szczeciński jest trzeci co do wielkości w Europie. Do okazałych budowli należy brama główna (wybudowana w latach 1901-1903), zniszczona podczas nalotów alianckich i odbudowana z niewielkimi zmianami. W 1906 roku oddano do użytku kaplicę centralną, która dziś wtopiona w stuletnie drzewa otwiera widok na szerokie błonia z mogiłami żołnierzy I Armii Wojska Polskiego i Armii Czerwonej, poległych podczas II wojny światowej.
Poczta Nr 2
Gmach poczty budowany był według projektów architektów Szwetla, Endella, Huckego i innych od roku 1872 do I wojny światowej. Górne partie elewacji zakończone są tympanonami z naszczytnikami i końskimi łbami (łby końskie są atrybutem poczty). Po II wojnie utworzono w nim Urząd Pocztowy nr 2, inspekcję radiową i laboratorium telekomunikacyjne oraz Technikum Łączności, które przeniesiono później na ulicę Ku Słońcu.
Ratusz Staromiejski
Ratusz Staromiejski zbudowany został w pierwszej połowie XIV wieku. Do obecnych czasów zachowały się jedynie fragmenty piwnic, w XVII wieku został gruntownie przebudowany przez Szwedów, następnie spalony podczas amerykańskich nalotów dywanowych. Obecnie przywrócono mu wygląd z połowy XV wieku.
Brama Królewska - plac Hołdu Pruskiego
Jest pozostałością umocnień miejskich. Została wzniesiona w latach 1725-1727, według projektu Korneliusza van Wallrawe. Zewnętrzne dekoracje rzeźbiarskie, wykonane w latach 1726-1728, są dziełem Damarta. Należy do rzadkich zabytków architektury baroku.
Park Żeromskiego
Park Żeromskiego założono w 1810 roku z inicjatywy Towarzystwa Upiększania Miasta. Była to jedna z pierwszych tego rodzaju organizacji w tej części Europy. Park wzorowany jest na francuskim, tzn. o swobodnym rozmieszczeniu roślin. Obok najciekawszych okazów tutejszej flory posadzono w nim specjalnie sprowadzone z południowej Europy drzewa kasztana jadalnego, buki, cisy i dęby ze strefy śródziemnomorskiej, a także prawdziwie egzotyczne chińskie topole o wielkich liściach, szary orzech amerykański oraz skrzydłorzech kaukaski.