- Szczegóły
- czwartek, 21 listopad 2024 10:46
Zwiedzanie Wielkiej Brytanii
Znajdź nas w social mediach
Lake District
Park Narodowy Lake District to jeden z najpiękniejszych regionów Anglii i największy park narodowy w kraju. Położony jest on na północnym zachodzie w hrabstwie Cumbria. Krajobrazy krainy jezior były inspiracją dla artystów - malował je Constable, opisywali Defoe i Wordsworth. Na obszarze o szerokości 50 km znajduje się 16 dużych jezior położonych między stromymi zboczami najwyższych gór w kraju. Całość tworzy niemal alpejski krajobraz z malowniczymi wodospadami, 53 górskimi jeziorami i zbudowanymi z kamienia wsioskami, położonymi w zielonych w dolinach. W centrum parku wznosi się wulkaniczny Scafell – najwyższa góra w Anglii (978 metrów). Lake District to prawdziwy raj dla piechurów. Każdego roku odwiedza go 18 mln turystów. Warte zobaczenia są także jezioro Windermare, domy Wortswortha we wsiach Hawkshead i Grasmere oraz bardziej malownicze okolice Keswick i Ullswater w północnej części Lake District.
Stonehenge
Stonehenge to jeden z najważniejszych prehistorycznych monumentów nie tylko w Angli, ale i na świecie. Zbudowano go w czasach neolitycznych. Jest położony w Wiltshire - około 15 km na północ od Salisbury. Do dziś nie jest znane przeznaczenie kamiennego kręgu. Różne teorie głoszą, że mogło to być miejsce składania rytualnych ofiar przez druidów i świątynia słońca, obserwatorium astronomiczne, a nawet pałac królewski...
Alton Towers
Alton Towers jest jednym z najsłynniejszych parków rozrywki w Wielkiej Brytanii. Znajduje się on w północnej części Alton w Staffordshire. Corocznie odwiedza go około trzy miliony osób. W tym miejscu bez względu na wiek, każdy znajdzie atrakcję dla siebie. Na miejscu do naszej dyspozycji mamy: park wodny, dwa hotele, uzdrowisko, pole golfowe oraz ogromne wesołe miasteczko. Alton Towers to miejsce z bogatą historią - powstało jeszcze w czasach wiktoriańskich.
Windsor Castle
Zamek królewski w Windsorze jest największym zamieszkiwanym zamkiem na świecie - ma 800 m długości i aż 19 baszt. Powierzchnia jego podłóg wynosi ok. 45 000 metrów kwadratowych. Od 1110 roku jest oficjalną rezydencją królów angielskich. Wybudowano go latach 1070-1086 za panowania Wilhelma I Zdobywcy, ale rozbudowało go wielu późniejszych władców. Edward IV w XV w. rozpoczął budowę późnogotyckiej kaplicy Św. Jerzego, gdzie nadaje się Order Podwiązki z zachowaniem średniowiecznego ceremoniału. W jej podziemiach znajdują się też groby królewskie. Razem z Buckingham Palace w Londynie i Pałacem Holyrood w Edynburgu, Windsor Castle jest jedną z głównych oficjalnych rezydencji brytyjskich monarchów. Królowa Elżbieta II spędza w zamku wiele weekendów w ciągu roku, przyjmując tu zarówno oficjalnych, jak i prywatnych gości. Zamek Windsor mieści cenne zbiory malarstwa, rysunku – w tym dzieła Rembrandta, Rubensa, Holbeina oraz Van Dycka, francuskich i angielskich mebli, porcelany oraz wyrobów rzemiosła artystycznego.
Moczary Dartmoor
Park narodowy Dartmoor, zajmujący większość terenów między Exeter a Plymouth, to największe pustkowie w południowej Anglii, niemal 1000 km2 surowego granitu, bagien, rachitycznej trawy i wrzosowisk. Ślady osad z epoki kamienia i ruiny XIX-wiecznych kopalni cyny świadczą, że ludzie nie zawsze stronili od tych okolic, ale dziś jedynymi żywymi stworzeniami na tym terenie są owce, ptaki i koniki (kuce z Dartmoor). Na terenie wrzosowisk Dartmoor rozgrywała się akcja powieści sir Artura Conan-Doyle'a „Pies Baskerville'ów”.
Zamek Caernarvon
Zamki północnej Walii pochodzą z XIII wieku i zostały w większości zbudowane przez króla Edwarda I, który chciał zdławić walijski ruch niepodległościowy. Do najpiękniejszych i najlepiej zachowanych zaliczają się Beaumaris, Harlech, Conwy i Caernarvon. Ten ostatni jest najbardziej imponujący. Został zaprojektowany jako symbol dominacji angielskiej i siedziba lokalnych władz. Przez wielu jest uważany za najwspanialszą budowlę Edwarda I. Caernarfon (jak nazywają go Walijczycy), malowniczo położony nad samym brzegiem Cieśniny Menai, przyciąga każdego sezonu wielu turystów, przybywających zarówno lądem, jak i na pokładach jachtów i motorówek.
Zamek Rochester
Zamek Rochester jest idealnym przykładem średniowiecznego grodu warownego. Przy okazji jest także najlepiej zachowaną budowlą tego typu w Wielkiej Brytanii. Potężne mury powstały w XII wieku. Zamek został zbudowany przez Normanów tuż po zwycięskiej inwazji. Na miejsce budowy wybrano strategicznie położone wzgórze, na którym już w 43 roku naszej ery zbudowali swoje umocnienia Rzymianie. Bliskość rzeki Medway była dla obrońców dodatkowym ułatwieniem. W 1215 roku odniósł ogromne zniszczenia, które doprowadziły do konieczności częściowej rozbiórki zamku. Aktualnie zamek jest otwarty dla zwiedzających. Z kanciastą konstrukcją grodu kontrastuje okrągła, południowo – wschodnia wieża. Jej pierwotna postać została zniszczona podczas oblężenia zamku przez króla Jana, walczącego z normańskimi rebeliantami. Według podań, wojska króla miały użyć sadła z 40 świń aby podpalić i zburzyć wieżę. Z tarasu zamku Rochester roztacza się przepiękny widok na ogrody zamkowe. W lecie często odbywają się w nich festiwale i inne imprezy kulturalne.
Katedra w Salisbury
Katedra w Salisbury to jeden z najbardziej znanych zabytków architektonicznych w Wielkiej Brytanii. Monumentalna gotycka świątynia robi ogromne wrażenie na turystach. Wyjątkowość katedry przejawia się również w tym, że zbudowano ją w trakcie jednego stulecia i później nie zmieniano już pierwotnej konstrukcji – taka sytuacja jest rzadkością wśród angielskich świątyń. Wnoszona w latach 1220 - 1320, stała się niedoścignionym wzorem dla wszystkich budowli tego typu na Wyspach Brytyjskich. Licząca 123 metry wysokości wieża jest najwyższą wieżą kościelną na terenie Wysp. Każdego roku Katedrę odwiedza ponad 500 tysięcy turystów. Była ona jedną z inspiracji dla malarza Johna Constable'a, wybitnego przedstawiciela angielskiego romantyzmu, który umieścił ją na niektórych ze swoich dzieł.
Inverness
Stolica Szkockiego Highlandu jest zaskakująco nowoczesnym miastem, jak na jedną z najstarszych i najznaczniejszych z racji geopolitycznego usytuowania ludzkich osad. Okolice te nie raz spływały krwią, a samo miasto było aż siedem razy spalone i to przez jeden tylko klan - Donaldów. Zamek Inverness, datowany na pierwszą połowę XIX wieku, stanowi niezwykły okaz neogotyckiej architektury. Tutaj odbywa się Castle Garrison Encounter, wielka plenerowa impreza, w czasie której pasjonaci przeszłości odtwarzają codzienne życie osiemnastowiecznych żołnierzy, stacjonujących onegdaj w twierdzy. Inverness, położone nad rzeką Ness, oferuje turystom wiele ogrodów i parków, nowoczesne centrum, ciekawie kontrastujące z nim wiktoriańskie mosty i wspaniałe pobliskie lasy, pełne rozkwitającej dzikiej przyrody.
Loch Ness
Loch Ness to jedno z najsłynniejszych jezior świata. Swoją popularność zawdzięcza przede wszystkim przekazywanym z pokolenia na pokolenie legendom o żyjącym w nim potworze. Pierwsze wzmianki o stworzeniu, pieszczotliwie nazywanym teraz „Nessie”, pojawiły się w relacjach już w VIII wieku. W XX wieku każdy turysta będący w okolicy koniecznie musiał przyjechać nad jezioro by zobaczyć potwora. Pojawiło się wiele wyssanych z palca, fantastycznych relacji i przerobionych zdjęć. Samo Loch Ness to długie na 37 kilometrów słodkowodne jezioro, leżące na południowy wschód od szkockiego miasta Inverness. W najgłębszym miejscu ma 226 metrów. Legendom o Nessie sprzyja fakt, że wody Loch Ness obfitują w torf, przez co jezioro jest bardzo mętne. Całej okolicy romantyzmu dodaje średniowieczny zamek Urquhart, leżący nad brzegami jeziora.
Zamek Leeds
Zamek Leeds to malowniczy średniowieczny gród warowny położony w hrabstwie Kent. Wbrew nazwie nie ma nic wspólnego z przemysłowymi krajobrazami miasta Leeds – leży w sąsiedztwie malutkiej wioski o tej samej nazwie. Zamek został wybudowany w 1119 roku przez Roberta de Crevecoeur. W 1278 roku stał się posiadłością rodziny królewskiej - zamieszkał w nim Edward I z żoną, Eleonorą Kastylijską, a zamek poddano licznym usprawnieniom, zwiększając jego wartość. Dodatkową atrakcją dla zwiedzających jest urzekające położenie zamku. Jak okiem sięgnąć rozciągają się zielone tereny. Okolicę dodatkowo upiększa jezioro. W 1988 roku przy zamku powstał labirynt zbudowany z 2,4 tysiąca drzew cisu. Zamek jest znany także pod nazwą Gloriette.
Portmeirion
Portmeirion jest kurortem położonym na wybrzeżach Walii. Ta niewielka wioska jest zlokalizowana na prywatnym półwyspie. Od 1925 do 1976 roku była budowana przez Sir Clough Williams-Ellisa, znanego architekta. Śmiało można powiedzieć, że to jedno z ważniejszych dzieł jego życia. W wiosce można zrobić zakupy, zjeść w kawiarniach i restauracjach albo zatrzymać się na dłużej w jednym z dwóch hoteli. Sporą atrakcją jest tutejsza roślinność: stworzono 70 akrów subtropikalnych ogrodów z ponad 5 tysiącami egzotycznych gatunków roślin. Miłośnicy zwierząt z pewnością będą zawiedzeni informacją, że w Portmeirion psy nie są mile widzianymi gośćmi. W Portmeirion kręcono ujęcia do wielu seriali i filmów, np. "Doctor Who" czy "The Prisoner".
Mur Hadriana
Mur Hadriana jest powszechnie znany każdemu, kto choć trochę przykładał się do nauki historii w szkole. Mur swoją nazwę zawdzięcza cesarzowi Hadrianowi, który był władcą Imperium Rzymskiego. Aby chronić Imperium przed atakami Piktów na odcinku od Bowness do Solway, cesarz polecił stworzenie owej konstrukcji.Miało to miejsce w latach 121 – 129. Muru pozazdrościł Hadrianowi jego następca, Antoninus Pius, który rozbudował umocnienia jeszcze dalej na północ. Oryginalnie mur osiągał od 3 do 6 metrów szerokości, a jego wysokość sięgała maksymalnie 6 metrów. W 1987 roku mur otrzymał tytuł światowego dziedzictwa kultury UNESCO. 13 marca 2010 roku odbyło się niezwykłe wydarzenie. Całość muru rozświetlono światłem ponad 500 ogromnych pochodni, rozmieszczonych co 250 metrów. Ta iluminacja była częścią Brytyjskiego Tygodnia Turystyki.
Bath
Bath szczyci się obecnością na liście UNESCO i trzeba przyznać, że w pełni na to zasługuje. Wedle celtyckiej legendy, odkrycia leczniczych wód dokonano tu już w XIX wieku p.n.e. Jednak naprawdę miejsce to docenili dopiero Rzymianie, którzy stworzyli tu największe na północ od Alp uzdrowisko, budując liczne łaźnie i kąpieliska. Zmienili nazwę miasta na Aquae Sulis i podobnie jak Celtowie, uhonorowali źródło okazałą świątynią. Do III wieku naszej ery uzdrowisko przyciągało pielgrzymów i kuracjuszy z całego Rzymskiego Imperium. Wielu z nich wrzucało do źródlanej wody pisane wspak klątwy, mające przynieść nieszczęście krzywdzicielom lub niewiernym kochankom. Dziś, poza leczniczymi wodami Bath oferuje turystom nowoczesne zaplecze turystyczne i liczne atrakcje w postaci muzeów, przybliżających świetlaną przeszłość miasta, zorganizowanych wycieczek po okolicach, uroczych pubów i bogatych galerii.
Royal Pavilion w Brighton
Royal Pavilion to niezwykła budowla położona w Brighton. Pałac został wzniesiony w dziwnym stylu, nazywanym zwykle indo – saraceńskim gotykiem. Budowla łączy w sobie tradycje wiktoriańskie i indyjskie. Również wnętrze rezydencji czerpie pełnymi garściami z tradycji krajów azjatyckich. Pałac ten był niegdyś rezydencją królewską, zbudowaną z polecenia króla Jerzego IV, który miał zgodnie z zaleceniami lekarzy jak najwięcej przebywać nad morzem. Aktualnie służy jako muzeum. Bardzo często organizowane są tu również różne przyjęcia i bankiety.
Dom Szekspira w Stratford
Urlop w Wielkiej Brytanii bez odwiedzenia rodzinnego domu Williama Szekspira wydawać się może trochę niepełny, zwłaszcza dla fanów jego twórczości. W końcu Szekspir to najwybitniejszy angielski twórca i wieszcz narodowy, zajmujący w sercach Anglików takie miejsce, jak Adam Mickiewicz w Polsce. Szekspir urodził się w kwietniu 1564 roku małym miasteczku Stratford-upon-Avon (czyli Stratford nad rzeką Avon), oddalonym o 38 kilometrów od Birmingham. Tutaj uczęszczał do szkoły i pracował przez kilka lat jako nauczyciel. W 1613 roku, mając 52 lata powrócił do Stratford. Tutaj też zmarł. Od 1670 roku dom rodzinny Szekspira przestał należeć do jego rodziny – wkrótce przerobiono go na zajazd „Maidenhead”. Wiele lat później obok zbudowano budynek, w którym mieści się The Shakespeare Bitrhplace Trust. Wkraczając do domu pisarza możemy obejrzeć różne wystawy oraz przeczytać testament artysty. W pięknym przydomowym ogrodzie spacerują postacie z dzieł Szekspira, a w domu można również przyjrzeć się pracy rękawicznika (taki zawód wykonywał ojciec Williama). Oprócz miejsca urodzin Szekspira w Stratford warto również odwiedzić New Place - dom, w którym wieszcz spędził ostatnie lata swojego życia.
Katedra w Canterbury
Katedra w Canterbury należy do najbardziej rozpoznawalnych zabytków Wielkiej Brytanii. Słynie także z tego, że jest siedzibą Arcybiskupa Canterbury, będącego głową Kościoła Anglikańskiego (pierwszym w historii był św. Augustyn z Canterbury). Katedrę zbudowano w stylu gotyckim, jednak już wcześniej istniały tu miejsca kultu. Tak naprawdę historia świątyni rozpoczyna się prawdopodobnie jeszcze w VI wieku, a dokładnie w 597 roku. Najbardziej dramatyczne wydarzenia miały jednak miejsce wiele lat później. W 1170 roku zamordowano w niej arcybiskupa Tomasza Becketta. Co roku całe rzesze turystów przyjeżdżają do katedry, by choć w ten sposób oddać cześć jego pamięci. Uroku świątyni dodają piękne witraże oraz efektowna, strzelista nawa. Katedra w Canterbury została wpisana do księgi Światowego Dziedzictwa UNESCO w 1988 roku.
Uniwersytet Cambridge
Uniwersytet Cambridge należy do grona najbardziej prestiżowych ośrodków akademickich na świecie. Jego nazwa jest marką rozpoznawalną wśród wszystkich studentów. Położony w mieście, od którego zaczerpnął swoją nazwę, jest drugim najstarszym (po Oksfordzie) uniwersytetem w Anglii – został założony w 1209 roku. Oprócz wysokiego poziomu kształcenia wrażenie robią uniwersyteckie budynki. King's College i jego kapliczka oraz Trinity College i Trinity Hall są niezwykle często odwiedzane przez turystów. Kaplica przy King's College została zbudowana w 1441 roku przez Henryka VI. Charakteryzuje się przepięknym sklepieniem wachlarzowym i efektownymi witrażami. Uniwersytet kształci obecnie na wszystkich swoich wydziałach ponad 17 tysięcy studentów. Na Uniwersytecie Cambridge studiowały takie osobistości jak Stephen Hawking, Virginia Woolf, Lord Byron czy Isaac Newton.
Wieża w Blackpool
Wieża w Blackpool to jedna z ciekawszych atrakcji miasta i okolicy. Nazywana czasami jest „angielską wieżą Eiffla” i to porównanie nie jest pozbawione sensu. W 1889 roku burmistrz Blackpool, John Bickerstaffe odwiedził Paryż. Zachwycony wieżą Eiffla podjął decyzję o zbudowaniu podobnej konstrukcji w swoim mieście. Budowę wieży rozpoczęto 29 września 1891 roku. Wysoka na 155 metrów szybko stała się celem wycieczek turystycznych. Sama wieża to nie wszystko: ściśle z nią związany jest cyrk, sala balowa i oceanarium. Turyści mogą również skorzystać z usług restauracji i baru. Na szczycie wieży znajduje się ciekawostka – najwyżej położona skrzynka pocztowa w Wielkiej Brytanii.
Zamek Penrhyn
Zamek Penrhyn leży na terenie Walii. Był budowlą niezwykle ekstrawagancką jak na owe czasy. Autorem projektu był Thomas Hopper, działający na zlecenie George'a Hay Dawkins Pennanta, który dorobił się wielkiego majątku m.in. na handlu cukrem jamajskim. Pennant chciał, aby jego bogactwo było widoczne na pierwszy rzut oka, i tak oto w latach 1820 - 1845 powstał zamek. Penrhyn leży w Walii, nieopodal miasteczka Bangor. Zamek w założeniu miał przypominać normańską warownię. Wprawne oko zobaczy w nim jednak także inne style architektoniczne. Już od chwili ukończenia budowy robił duże wrażenie. Aktualnie jest chętnie odwiedzany przez turystów. Grube, wysokie mury nadają mu charakter prawdziwej warowni. Wnętrze zamku jest jednak nawet bardziej efektowne. Witraże i obrazy, cenne antyki i bogate zdobienia w drewnie i kamieniu – oto co znajdziemy za murami Penrhyn. Jedną z największych atrakcji jest natomiast bez wątpienia... łóżko. Ogromne łoże wykonane z łupka waży ponad tonę, a w 1859 roku spała w nim Królowa Wiktoria. W zamku mieści się też muzeum lalek. Na zakończenie zwiedzania koniecznie trzeba wybrać się na spacer po ogrodach, z których rozciąga się przepiękny widok na Park Narodowy Snowdonia.
Zamek Tintagel
Zamek Tintagel przez wielu jest uważany za miejsce narodzin legendy o Królu Arturze i Rycerzach Okrągłego Stołu. Niektórzy nawet nazywają go Camelotem. Według niektórych legend Król Artur urodził się w miejscu, gdzie teraz stoją ruiny zamku. Niegdyś zamek był z pewnością majestatyczną fortecą, teraz jednak zostało z niego naprawdę niewiele. Piękne położenie – zbudowano go na wyspie – okazało się w rezultacie jego zgubą. Spora część zamku w skutek erozji gleby po prostu runęła do morza... Pomimo tego spacer wśród kamiennych pozostałości warowni pobudza wyobraźnię. Od lat ściągają tu rzesze miłośników arturiańskich legend. Bez wątpienia warto obejrzeć miejsce narodzin mitu.
Zamek Stirling
Zamek Stirling doskonale wpisuje się w krajobraz Szkocji. Grube mury wznoszące się na 80-cio metrowej skale wyglądają monumentalnie i sprawiają groźne wrażenie. Z całą pewnością zamek wzbudzał respekt wśród najeźdźców. Twierdzę wzniesiono na przełomie XV i XVI wieku podczas panowania dynastii Stewartów, choć według historycznych źródeł już w XII wieku na wzgórzach powstawały podwaliny grodu. Zamek Stirling był jednym z najważniejszych zamków Szkocji. To właśnie tutaj koronowano wielu szkockich królów. Królowa Maria podczas koronacji miała zaledwie 9... miesięcy! Zamek był oblegany przynajmniej 8 razy. Największe wrażenie wewnątrz grodu robi Great Hall (uznawana za jeden z najpiękniejszych zabytków szkockiej architektury) oraz Kaplica Królewska. Ogrody zamkowe również są niezwykle atrakcyjne. Ciekawostką jest fakt, że to właśnie w zamku Stirling znaleziono najstarszą piłkę futbolową, pochodzącą z połowy XVI wieku.
Katedra św. Dawida
Katedra św. Dawida zlokalizowana jest w miasteczku o tej samej nazwie. St. David's położone jest w hrabstwie Pembrokeshire w Walii i liczy sobie zaledwie nieco ponad 2 tysiące mieszkańców (jest tym samym najmniejszym miastem w kraju). Miasteczko St. David's uważane jest za religijną stolicę Walii, ponieważ to właśnie tu urodził się święty. Katedra robi wrażenie już na pierwszy rzut oka. Jej masywna konstrukcja została wzniesiona na planie krzyża. Ponad główną bryłą katedry wznosi się wysoka na 38 metrów wieża. We wnętrzu świątyni znajdują się grobowce ważnych osób, m.in. Edmunda Tudora (ojca słynnego Henryka VII). Katedra ma również swój skarbiec, w którym znajdziemy np. laski biskupie sprzed ponad 800 lat, czy walijską Biblię z 1620 roku.
Zamek Chepstow
Zamek Chepstow należy do najpiękniejszych warowni w Walii. Choć już na pierwszy rzut oka widać, że lata świetności ma dawno za sobą, to i tak można tu spotkać wielu turystów. Prawdopodobnie wpływa na to również fakt, że Chepstow to najstarsza kamienna warownia w Wielkiej Brytanii, która zachowała się do dziś w tak dobrym stanie. Budowę zamku rozpoczęto w 1067 roku, tuż po tym, jak Wilhelm Zdobywca zwyciężył w pamiętnej bitwie pod Hastings i został królem Anglii. Zwiedzających przyciągają tu także piękne krajobrazy i niezapomniane widoki rozciągające się z zamku. Z jednej strony można zobaczyć miasteczko, a z drugiej rzekę Wye, nad którą wzniesiono budowlę. Przez kolejne wieki fortecę sukcesywnie rozbudowywano. Jeszcze wielokrotnie odgrywała kluczową rolę w burzliwej, wyspiarskiej historii, np. podczas wojny domowej w XVII wieku. Aktualnie, każdego roku w Chepstow organizowanych jest wiele imprez historycznych.
Zamek Conwy
Zamek Conwy jest jednym z najbardziej znanych zamków Walii. Co za tym idzie, plasuje się też wysoko w rankingu miejsc najchętniej odwiedzanych przez turystów. Monumentalna średniowieczna warownia została wzniesiona pod koniec XIII wieku na polecenie Edwarda I, króla Anglii. Jego potęga była ściśle związana z pewną symboliką - Conwy miał przypominać Walijczykom o władzy, jaką mają nad nimi Anglicy (tak jak pozostałe zamki należące do tzw. „żelaznego kręgu”). Budowa zamku była jednym z najdroższych przedsięwzięć tamtych czasów, a sama warownia do dziś nie straciła nic ze swojego czaru. Potężne, grube mury wyrastają na wzniesieniu w centrum miasteczka, a osiem wież fortecy sprawia, że wydaje się ona jeszcze większa. Do wnętrza można się dostać przechodząc przez most zawieszony na stalowych linach, zbudowany w 1824 roku. Cała konstrukcja zamku została ściśle dopasowana do skały, na której powstał. Wewnątrz wrażenie robi przede wszystkim Główna Sala oraz apartamenty królewskie. Sala audiencyjna onieśmiela swoimi rozmiarami – ma 40 metrów długości!
Historyczne doki w Portsmouth
Doki w Portsmouth to jedna z najchętniej odwiedzanych atrakcji w mieście. Każdego roku liczba turystów, którzy je zwiedzają sięga miliona osób. Niegdyś był to niezwykle ważny port wojenny, teraz stanowi ważny obiekt na mapie kraju, zwłaszcza dla miłośników historii. W 1995 roku Porsmouth obchodziło 500-lecie utworzenia najstarszych i największych doków na świecie. Doki powstały z polecenia króla Henryka VII. Swój rozkwit przeżywały w XVIII i XIX wieku, wtedy też zostały uznane za jedno z największych centrów rewolucji przemysłowej. Jeszcze w XX wieku budowano tu najwięcej okrętów wojennych spośród wszystkich obiektów tego typu w Wielkiej Brytanii. Teraz ich znaczenie jest czysto zabytkowe. Turyści mogą obejrzeć tu fregaty „HMS Victory”, „HMS Warrior” (pierwszy okręt z żelaznym kadłubem) oraz należący jeszcze do Henryka VIII okręt „Mary Rose”. Warto też wstąpić do muzeum królewskiej marynarki wojennej założonego w 1911 roku. Interaktywne ekspozycje zainteresują nawet tych, którzy nie są pasjonatami morskich jednostek.
Katedra w Yorku
Katedra w Yorku to niezwykła świątynia utrzymana w gotyckim stylu, położona w mieście na północy Anglii. Po katedrze w Kolonii jest największą gotycką katedrą w północnej części Europy. O jej znaczeniu przesądza też fakt, że jest siedzibą arcybiskupa Yorku, drugiego pod względem ważności dostojnika kościoła anglikańskiego. Pierwszy kościół w tym miejscu powstał w 627 roku – była to niepozorna, wzniesiona prowizorycznie świątynia z drewna. W XI wieku katedra była wielokrotnie niszczona i odbudowywana, ale swój charakterystyczny gotycki styl uzyskała dopiero w połowie XII wieku. W 1967 roku okazało się, że istnieje niebezpieczeństwo zawalenia się katedry. Zainwestowano wówczas 2 miliony funtów w umocnienie jej struktury. W 1984 roku, w wyniku pożaru, po raz kolejny konieczne było odnowienie świątyni, które pochłonęło następne 2,5 miliona funtów. Dzięki renowacjom katedra jest jednym z najlepiej zachowanych zabytków Anglii. W jej wnętrzu przechowywane jest Wielkie Wschodnie Okno. Pod tą tajemniczą nazwą kryje się witraż o statusie najstarszego szklanego zabytku Anglii (pochodzi z początku XV wieku). Przedstawiono na nim sceny z Księgi Rodzaju i Apokalipsy św. Jana.
Wyspa Anglesey
Anglesey to nazwa wyspy, ale zarazem także hrabstwa w Walii. Od stałego lądu oddzielona jest zaledwie wąską cieśniną Menai Strait. O Anglesey mówi się czasami, że jest „matką Walii”. Rzeczywiście wyspa na pierwszy rzut oka przywołuje skojarzenia z celtycką przeszłością Brytanii. Porośnięte trawą zielone tereny wyspy pozwalają oderwać się od nużącej codzienności, więc wyspa musi mieć w sobie coś magicznego. Walijska nazwa wyspy brzmi Môn, co oznacza „krowa”. Niegdyś nosiła ona jednak bardziej poetyckie miano „Mrocznej wyspy”. Pobyt na Anglesey będzie szczególnie przyjemny dla tych turystów, którzy lubią aktywność fizyczną. Piesze wędrówki, jazda konna i jazda na rowerach to tylko niektóre ze sportów, które możemy uprawiać na wyspie. Nieco bardziej leniwi goście będą mogli w tym czasie odpocząć na jednej z pięknych plaż.
Muzeum Narodowe w Cardiff
Muzeum Narodowe w Cardiff to doskonałe świadectwo tego, jak bardzo Walijczycy cenią swój kraj. Już sam gmach, w którym mieści się muzeum robi ogromne wrażenie na zwiedzających. Budowa Civic Centre – bo tak się nazywa – trwała aż 80 lat. Stałe wystawy wewnątrz budynku poświęcone są walijskiej sztuce, archeologii, geologii i historii naturalnej. Wśród artystów, których dzieła możemy podziwiać w muzeum są tacy mistrzowie jak van Gogh czy Renoir. Galerie są jednak skupione oczywiście na artystach walijskiego pochodzenia i podzielone zgodnie ze stylami, jakie reprezentowali. Warta polecenia jest również wystawa interaktywna „Ewolucja Walii”. Niewątpliwą zaletą muzeum jest to, że wstęp do niego nic nie kosztuje.
St Michael's Mount
St Michael's Mount to niewielka, skalista wysepka położona u wybrzeży Kornwalii. Jej niezwykłość polega na tym, że podczas przypływu lądowa droga łącząca ją z Anglią zostaje zalana, tym samym niemożliwe jest wydostanie się sposobem innym niż drogą morską. Na sięgającym 366 metrów n.p.m. szczycie wyspy zbudowano w XV wieku kaplicę św. Michała. Już w średniowieczu wyspa była ważnym ośrodkiem kultu religijnego. Według podań właśnie wtedy zstąpił na nią archanioł Michał. Najważniejszym zabytkiem wyspy bezsprzecznie jest właśnie kaplica wznosząca się na skałach. Uwagę turystów zwracają piękne witraże oraz efektowny ołtarz. Ciekawostką jest Pokój Map. Znajduje się w nim makieta wyspy wykonana w całości z… korków od szampana. Odpowiednikiem wyspy po francuskiej stronie jest bardziej znana Mont – St – Michel.