- Szczegóły
- sobota, 23 listopad 2024 13:20
Zwiedzanie Algieru
Znajdź nas w social mediach
Notre Dame d'Afrique - Bazylika w Algierze |
Fot. Wikipedia |
Kazba
Słowo to pochodzi od arabskiego "Al Qasbah", oznaczającego cytadelę. Jest to zarazem nazwa algierskiej starówki, która rozciąga się na wzniesieniach, w przeciwieństwie do położonej nad wybrzeżem nowszej części miasta. Kazba powstawała pomiędzy XVI a XVIII wiekiem na ruinach starożytnego Icosium. Dzieli się na dwie części: Wyższe i Niższe miasto. Będąc na starówce, koniecznie trzeba przejść się na Plac Męczenników. Jako jeden z nielicznych zabytków po Imperium Osmańskim został on oszczędzony przez Francuzów po opanowaniu miasta.
Meczety
Na Placu Męczenników znajduje się Nowy Meczet, zbudowany w 1660 roku. Świątynię zbudowano na planie krzyża, co według legendy było intrygą chrześcijańskiego architekta, straconego za swój wybryk. Wyraźnie wpływ turecki rzuca się w oczy w jego architekturze (zwłaszcza w kopułach), ale minaret zbudowano w stylu andaluzyjskim. Kolejnym meczetem w obszarze starego miasta jest Djeema Ali Bitchine. Ali Bitchine był żeglarzem, z pochodzenia Włochem, który przeszedł na muzułmanizm i zbudował ten meczet dla uczczenia Allaha. Widoczne są tu korzenie sięgające włoskich kościołów. Minaret zniszczono pod koniec XIX wieku, ale niedawno meczet został gruntownie odnowiony. Djeema Ketchoua powstała w początkach XVII wieku. W 1794 roku meczet przebudował Hassan Pasha, dobudowując zarazem obok swoją rezydencję. W 1832 roku został skonwertowany na kościół ale po odzyskaniu niepodległości wrócił do swojej pierwotnej funkcji. Ostatni z wartych obejrzenia meczetów to Djeema el – Kebir (Wielki Meczet). To właśnie z niego nadaje się transmisję telewizyjną podczas Ramadanu. Meczet powstał w tym miejscu dopiero w XI wieku, wcześniej były tu świątynie fenickie i bazylika chrześcijańska. Można oglądać go jedynie z zewnątrz, gdyż jest zamknięty dla publiczności.
Rezydencja Hassana Pashy
Znajduje się tuż przy meczecie Ketchoua. Rezydencja jest monumentalnym budynkiem, służyła Hassanowi Pashy – władcy Algieru. Pasha pozwolił Algierowi na rozwinięcie skrzydeł dzięki zawarciu licznych traktatów, w tym między innymi ze Stanami Zjednoczonymi. Podczas francuskiej okupacji rezydencję przebudowano nadając jej styl europejski. Stała się siedzibą gubernatora. W 2005 roku rozpoczęto renowację buynku.
Notre Dame D'Afrique
Inspiracją dla stylu, w którym zbudowano kościół były budowle bizantyjskie, choć widać tu także wpływy romańskie. Bazylikę konsekrowano w 1872 roku. Wewnątrz można przeczytać inskrypcję po arabsku, francusku i w języku Berberów: „módlmy się za nas i za muzułmanów”! Do bazyliki można dostać się z centrum miasta przy pomocy kolejki.
Muzeum Bardo
Muzeum zlokalizowano w willi pochodzącej jeszcze z czasów Imperium Osmańskiego. Sama w sobie jest ona ważnym zabytkiem, zwłaszcza teraz, po odrestaurowaniu. Otwarcie podwojów muzeum miało miejsce w 1930 roku. Aktualnie możemy tam obejrzeć imponującą kolekcję biżuterii z całej Algierii oraz wystawę lalek ubranych w tradycyjne, ludowe stroje Algierczyków. Oprócz tego na turystów czekają też eksponaty z epoki kamienia łupanego oraz grobowiec Tin Hinan, władczyni Berberów nazywanej „Królową Sahary”.
Pomnik Męczenników
Przez Algierczyków nazywany „Makham ech chaid”. Ten ogromny posąg jest widoczny właściwie z każdego miejsca w Algierze. Oprócz tego, że mierzy sobie 92 metry wysokości, został dodatkowo zbudowany na wzgórzu, przez co do reszty góruje nad całym miastem. Zbudowano go dla uczczenia dwudziestolecia niepodległości Algierii w 1982 roku, oddając tym samym cześć żołnierzom poległym w walkach z francuską armią. Pomnik przedstawia trzy liście palmowe, pod którymi pali się wieczny ogień. Przy każdym liściu przedstawiono algierskich żołnierzy jako symbol długotrwałej walki o wolność. Mieszkańcy miasta czasami ze śmiechem porównują kształt pomnika do skórki po bananie.
La Grande Poste
Czyli po prostu „Wielka Poczta”. Choć jej wygląd wskazuje na muzułmańskich twórców, zbudowali ją Francuzi pod przewodnictwem architektów Toudoire'a i Voinota w 1913. Inspiracje architekturą wschodnią są jednak bardzo widoczne. Poczta zajmuje duży budynek w centrum miasta, od razu rzuca się w oczy. Warto wejść do środka: od środka jest równie efektowna jak na zewnątrz!